یکی از قشنگ‌ترین و لطیف‌ترین و موحدانه‌ترین داستان‌های دنیا 
مترجم درجه یک و داستان بسیار تمثیلی و عالی 
و برای کودکان بالای ۹_۱۰ سال قابل فهم
      

        بعد از دیدن فیلم، کتاب را خواندم، کتاب قشنگ‌تر از فیلم بود ولی خب فیلم فانتزی‌تر و مناسب حال و هوای دنیای امروز بود.
روایت تاریخی در بستر داستان کتاب بسیار عالی و آموزش غیرت و میهن‌دوستی به نوجوان درجه یک است. 
کلا قلم آقای عزتی پاک را بسیار می‌پسندم.
      

        در ستایش دنیای کودکی و عجله نکردن برای رسیدن به بزرگ‌سالی
حتی ماجرای چرخ و فلک زمان لوس نبود و نویسنده آگاهانه از آن استفاده کرده و پیامی برای بزرگسالان داشته است که بچه باید بچگی کند و زلالی دنیای او به همین بچگی کردن است. 
این مساله در به سرپرستی گرفتن فرزند توسط خاله استر مشخص است, او بو را نپذیرفت چون بچگی می‌کرد اما بارباروزا را پذیرفت در حالی که او بزرگسالی در قالب کودک بود و بچه نبود!
علت دزدی بچه‌ها هم در این کتاب جالب بود, برخی از سر فقر و دیگری برای آن‌که پدر پولدارش ارتباط خوبی با او نداشت. 
کتاب آموزنده‌ای برای بزرگسالان است و خواندنی برای نوجوانان.
      

        موضوع این دسته از کتاب هایی که امیدواری هست, اون ها رو ارزشمند می کنه فارغ از توانایی نویسنده در بیان داستان یا جذابیت و فرم اون‌ها
این کتاب هم از این دست بود و خوندنش برای حال خوب توصیه میشه اما روند تکراری ای داره و گاهی باید تحملش کرد. 
      

        خیلی عجیب است که در ۴۰ سالگی کتاب مخصوص نوجوانان خواندم و بی‌نهایت لذت بردم, گویی دنیای کنار افتاده ای بوده که تا به حال نسبت به آن بی تفاوت بوده ام و حالا سرمست از کشف آن هستم. 
به نظر من دوست خیالی تمثیلی جان دار از امید است, شاید کودکان از آن جایی که نیاز به تجسم دارند و خیلی با مفاهیم میانه ای ندارند, برای خود دوست خیالی می‌سازند. دوست های خیالی تجسم امید هستند برای ادامه زتدگی در شرایط سخت و جدید دنیا
کودکان مسافران تازه‌ی دنیایی سخت هستند, دنیای بزرگ‌تر ها که پر از شکست و نا امیدی و تنهایی است و چقدر غنیمت است داشتن یک دوست خیالی در این برهوت!
      

        روایتی در مدح علی بن ابیطالب (ع)
      

        به دل من که ننشست، منکر جان فشانی هایشان نیستم اما سخت است وقتی به قدرت می رسی عادل باشی، آن قسمت که بین افراد پنهان شده در مجتمع تجاری گشت و به دروغ گفت دنبال چند نفری هستم که عکسشان را دارم، اشتباه بود! 
و اما سال ۸۸
 خیابان ستارخان، ظهر عاشورا شلوغ شد و ما همه لباس شخصی هایی بودیم که عزاداری را از مسجد تهران ویلا آوردیم وسط خیابان، از روی پل سنگ می زدند و ما سینه می زدیم. 
خلاصه که الحمدلله الذی خلق الحسین که مرز حق و باطل است ...
      

        شاعر بزرگواری که با انتخاب یکی از شعرهاش توسط حاج قاسم عزیزتر شد.
کوه باشی، سیل یا باران… چه فرقی می‌کند
سرو باشی، باد یا طوفان… چه فرقی می‌کند؟
مرزها سهم زمینند و تو اهل آسمان
آسمان شام با ایران چه فرقی می‌کند؟
قفل باید بشکند باید قفس را بشکنیم
حصر «الزهرا» و «آبادان» چه فرقی می‌کند؟
مرز ما عشق است هر جا اوست آن‌جا خاک ماست
سامرا، غزه، حلب، تهران چه فرقی می‌کند؟
هر که را صبح شهادت نیست شام مرگ هست
بی شهادت مرگ با خسران چه فرقی می‌کند؟
شعله در شعله تن ققنوس می‌سوزد ولی
لحظه آغاز با پایان چه فرقی می‌کند؟


      

        درباره تاریخ صدر اسلام داستان نوشتن خیلی سخت است، هم جزئیاتی در دسترس نیست و هم از خطوط قرمزی نباید رد شد، به نظر من نویسنده خوب از عهده پرورش یک داستان برآمده که در دل آن اوضاع صدر اسلام را و شخصیت مصعب را به ما بشناساند. 
      

        این مدل کتاب ها رو کی می خونه؟ جز این که امثال ما آدم های هم سو با نظام مخاطبش هستیم؟ به ماهایی که این چیزها رو می دونیم، این کتاب مشخص چی اضافه کرد؟ مثلا چه چیزی بیشتر از قلاده های طلا؟ 
و اینکه اطلاعات عمرا بذاره فردی مثل حسین با این سابقه‌ی خانوادگی وارد کار عملیاتی بشه! 
کپشن نویس های اینستا, نویسنده نیستند، چرا فکر می کنن هستن؟!
      

        کاش این همه توضیحات مکرر در کتاب نبود، شاید به جرات بتوان گفت  نصف این جلد اضافی و قلم فرسایی است.
      

        نویسنده بسیار عالی نشان داد که در ایثار و دفاع می توان راهی برای دوست داشتن زندگی پیدا کرد. 
کتاب روایتگر جنگ و ترس و مرگ است بدون هیچ توصیف اضافه ای، تاریکی مرگ و دلهره ی ترس و بی رحمی جنگ در این کتاب ملموس است و این ها همه بدون همراهی هیچ ایدئولوژی ای که تحمل این مصائب را آسان کند! که البته مشکل اصلی من با این جنگ نویسان همین است که روایت سرباز داستان پل معلق با روایت سرباز یک فیلم هالیوودی یکی است، قبول که جنگ جنگ است اما آدم‌ها که فرق دارند, ندارند؟
      

        گفته های افراد منبع درستی نداشت و منبع دست چندم داشت.
نام افراد خارجی باید در پانوشت به انگلیسی نوشته می‌شد تا صدق گفتار را بتوان سنجید. 
بعضی حرف ها از زبان یک فرد آمریکایی غیر قابل باور بود.
بحث عمیق نبود و به نظرم سطحی پرداخته شده بود.
برای نوجوان ها خوب است اما نمی توان به این کتاب به دلایلی که گفتم استناد کرد
مطمئنا نویسنده اگر مقاله می نوشت  این قدر خوانده نمی شد اما تلاش خاصی هم برای خلق داستان نکرده است!
و صد البته که مقاله از نظر منبع اینقدر سست نیست، باید گفت سخنرانی مکتوب 
      

        تدوین کتاب خوب نبود، بعضی مباحث تکرار شد 
اما ورای این مسائل، نسبت هر کس با زندگی‌اش را در نوع نگاه او به مرگ می‌توان دریافت و مرگ در نزد اولیای خدا چه شیرین است، خوش به سعادتشان.
      

        ترکیب سریال ترکی، فیلم هندی و داستان‌های دنباله دار مجله‌ خانواده سبز بود!
اما برای وقتی که نمی‌خواهی فکر کنی، خسته‌ای و جز خواندن هم  انتخاب دیگری نداری می‌تواند یک  گزینه باشد البته از بین صدها عنوان داستان هم‌رده‌اش!
دو ستاره را برای توصیف شرایط اجتماعی ترکیه دادم زمانی که هنوز زن‌ها حجاب داشتند و مردها از علنی شدن بی‌اخلاقی‌هایشان می‌ترسیده‌اند.