کتابی سرشار از مفاهیم وطن دوستی و دفاع از وطن در برابر اشغالگران، آن هم از زبان کودکی فرانسوی که کشورش در اشغال نیروهای آلمانی است...
کتاب‌های زیادی با موضوع جنگ دیده ام که غالبا از مفهوم دفاع از وطن خالی بوده اند و این ویژگی کتاب "کودک، سرباز و دریا" واقعا درخشان بود...
در اواسط کتاب کودک، که همه او را به دوری از جنگ دعوت می‌کردند، با خود می‌گوید که باید جنگی باشد که سر انجام به صلح برسیم، باید جنگ کنیم که اشغالگران از کشور خارج شوند و در صلح به زندگی ادامه دهیم...
آنچه را از کتاب دوست نداشتم دوستی کودک با سرباز آلمانی بود. مساله ای که برایم قابل تصور و باور نیست...
مورد جالب توجه کتاب خرابکاری سازمان یافته دانش‌آموزان مدرسه بود که حتی کودکان تنبیه هم نشدند، در صورتی که امروزه کودکان فلسطینی بسیاری در بند اشغالگران هستند...
زنان داستان منفعل‌تر از مردان به نظر می‌آیند و مدام می‌ترسند و سعی دارند خانواده‌ی خود را از جنگ دور نگه دارند، به جز مارتیه البته...
پایان کتاب همه‌ی آنچه که مرا به خواندن کتاب ترغیب کرده بود به یکباره نفی شد و کودک از کارش، یعنی دفاع از وطن، پشیمان شده بود و به این نتیجه رسید که وظیفه‌ی کودکان صلح است...
        

          داستان زیبا و جذابی بود ... اما در رابطه با نام کتاب باید گفت که احمد بی‌سرزمین نیست... بی‌سرزمین آن‌هایی هستند که سرزمین دیگران را اشغال می‌کنند... نکته‌ی دیگر دررابطه با پایان کتاب... آمریکایی که باعث و بانی هر جنگی در هر کجای دنیا بوده، اکنون ناجی قهرمان داستان شده است... هر چند که نویسنده‌ی کتاب، آمریکایی است و این انتظار از او می‌رفت... کتاب اما نقاط مثبت زیادی داشت... چیزی که توجهم را بسیار جلب کرد پرداختن به اعمال و رفتار مسلمان بود... مانند نماز خواندن احمد و یا دست ندادن به فرح... مساله‌ای که نویسنده‌های غربی کمتر به آن می‌پردازند... 
        

          داستانی معمولی درباره‌ی پسر پناهنده‌ی سوری در انگلستان... داستان اصلا جذاب نبود‌‌ و به کندی پیش می‌رفت...  ملکه‌ی انگلستان که خود دستش به خون بی‌گناهان بسیاری آلوده شده را ناجی  پناهندگان سوری  نشان داده است... متاسفانه وقتی در ایران، روایت درستی در رابطه با جنگ سوریه و پناهندگان سوری، برای کودکان و نوجوانان ارائه نمی‌شود، چنین کتاب‌هایی با روایت‌های نادرست انتشار پیدا می‌کنند...