هر وقت تیستو تنها می شد،روی نرده ها می نشست و حسابی سرسره بازی می کرد.این نرده ها سورتمه شخصی تیستو بود، قالیچه پرنده‌اش بود،و جاده جادویی اش....

«دانشی که به دیگران منتقل نشود،ناشناخته خواهد ماند؛لوییجی لمونچلو.»

هِیلی با سر به دیوارِ شیشه‌ای پشت کایل اشاره کرد.«پس چرا همین الان کارت کتابخونه اش رو کشید و رفت داخل اتاق گردهمایی شما؟»

می دونی که قانون رو نمی شه برای هیچ کس عوض کرد،مثل قوانین همین بازیایی که خودت درموردشون نوشتی!