جلد کتاب برام مفهموم قشنگی داره.
البته که نویسنده هم برام جذابه.
محتوای کتاب کوتاهه و همین که مجبور نیستی کتاب رو پیوسه‌وار بخونی می‌تونه خوب باشه.
در کل برای شروع می‌تونه محتوای خیلییییی جذابی هم داشته باشه که بعد از خوندنش می‌تونی حس خوب بگیری.
من عاشق اون تکه‌هایی بودم که نامه می‌نوشت برای خود. 😁
      

        فقط کسی که قدرت دوست داشتن و عشق ورزیدن دارد می‌تواند احساس تنهایی کند. از سوی دیگر، شاید پربیراه نباشد که بگوییم فقط کسی که می‌تواند احساس تنهایی کند می‌تواند عشق بورزد یا دوست کسی باشد.
      

        درباب تنهایی:  اولش یه کم برام ترسناک و دردناک بود؛ ولی بعد فهمیدم که حقیقتِ زندگی همینه. 
اون‌وقت آروم‌ شدم‌. :)
      

        تموم این نمایشنامه تو یک کلمه خلاصه می‌شه: خیانت.
      

        چقدر قشنگ تجربه‌ی آدم‌هایی که عشق رو لمس کردن رو به‌تصویر کشید. همه‌چیز واقع‌گرایانه بود. 
یه عالمه تعریف خوب از این کتاب می‌شه کرد.
از جلد کتاب گرفته تا اسم کتاب و محتوای اون...
      

        برای امتحان پایان‌ترم قرار بود این کتاب رو بخونیم. هم روسی‌ و هم ترجمه‌ی فارسی‌اش.
داستان آموزنده و بس غم‌انگیزی بود. 
اگر آکاکی معنای زندگی‌ رو توی شنلش خلاصه نمی‌کرد، شاید انقدر غم‌انگیز نمی‌شد انتهای داستان.
تمامِ دلبستگی‌اش در زندگی شنلِ جدیدش بود. 💔
      

        کتابی که تو سن ۱۹ سالگی خریدمش و تمومش کردم.
ولیکن تو سن ۲۱ سالگی می‌گم از اون دسته کتاب‌هاست که ارزش خوندن نداره. :)
برای من این‌چنین بود.
      

        این اثر اروین د یالوم شاهکارهِ فوق‌العاده‌ایه!!!
اگه علاقه به فلسفه و روان‌درمانی دارید به‌سمتش برید. یه کم سنگینه و فهمش آسون نیست.
ولی من پادکست رادیو رواق رو گوش دادم.
گوینده خیلی واضع و شفاف توضیح می‌ده. و فضای پادکست هم دل‌نشینه. :)
      

        وای از نادر ابراهیمی.
انقدر که قلم توانمندی داره. 🌱
احساسات آدم‌ رو با ادبیات عجین کرده. قشنگ این احساسات رو به تصویر می‌کشه. :)
واژه‌ها عمیق و لطیفن. 
رد واژه‌ها و دیالوگ‌ها تا مدت‌ها تو ذهنم باقی می‌موندن.
      

        من این کتابو از دوستی قدیمی‌ هدیه گرفتمش و تابستون تمومش کردم.
تصویرسازی تو این کتاب خیلی قشنگ بود.
آدم می‌تونه باهاش همراه بشه و حتی یه جاهایی همزادپنداری کنه. :)

به عبارت دیگر تفتیش کننده‌های عقاید و افکار در سراسر جهان، بیهوده کتاب‌ها را می‌سوزانند چون اگر کتاب حرفی برای گفتن و ارزشی داشته باشد در کار سوختن فقط از آن خنده‌ای آرام شنیده می‌شود چون که کتاب درست و حسابی به چیزی بالاتر و ورای خودش اشاره دارد.
      

        این کتاب انقدر قشنگ توصیف می‌کنه عشق رو از نگاه آدم‌ها که وقتی تمومش کردم بهم اجازه‌ داد بدون قضاوت از نگاه آدم‌های مختلف عشق رو نگاه کنم و با عواطف و احساساتشون همراه بشم. :)
      

        گویی او کتابی را به زبانِ بیگانه‌ای برای خود می‌خواند.