گاهی پشت واژه‌های یک جمله جای معنا، درد پنهان شده‌ است.  یادآوری میکند که چه نام هایی ناشناخته ماند ، چه دستاوردهایی که ثبت نشد و چه جایگاه هایی که خالی ماند وَ همه و همه به سبب این بود که کسانی بودند که این دنیا ناملایماتش را به رخشان کشید و بخت را همراهشان نکرد؛

**
مرگ مادر ، پرورشگاه ، تکاندن تخته پاکن ها ، زیر زمین ، آقای شایبل ، جلب توجه ، درخواست ، بازی کردن ، یادگرفتن و بت هارمن شدن!
کمی عجیب و خاص 
واقعا یک جاهایی اگر دست تقدیر در کار نباشد ، ماها شاید حتی به چیزی که باید می‌بودیم نزدیک هم نمی‌شدیم؛ اگر به انتخاب بت بود که چگونه زندگیش رقم بخورد هیچ گاه مادرش نمی‌مرد ، یعنی اولین قدم برای بت هارمن شدن هیچگاه برداشته نمی‌شد؛

۲۴ /۵ / ۱۴۰۱ ✒️
      

        یک تابستان پرشور بود که بعد از تمام شدن کتاب‌هایم به سراغ قفسه‌ی کتاب زندایی‌ام رفتم تا شاید چیزی برای خواندن بیابم. آن روزها جز خواندن وَ فقط خواندن کاری نداشتم و یا شاید هم نمی‌خواستم کار دیگری داشته باشم. شاید اگر این انتخاب با اندکی محدودیت در دسترسی، همراه نبود، این کتاب هرگز در لیست خوانده‌ شده‌ها قرار نمی‌گرفت.
بعد از آنکه خواندمش جایی در گوشه و کنار اتاقک‌های شلوغ ذهنم زیر یک عالمه کاغذ پاره و وسایل بهم ریخته‌ی دیگر پنهان شد و تا مدت‌ها حتی به یاد نداشتم که روزی چنین کتابی را در دست گرفته‌ام. بعد هم که روزی خیلی اتفاقی تکه‌ پاره‌‌هایی را در ذهنم یافتم تا مدت‌ها گمان میکردم نام کتاب " سگ کوچک آن زن در زمین" بود، چرا که شاید آن داستان را پررنگ‌تر از بقیه به یاد دارم.
شاید جالب باشد که تا به الان هم که این یادداشت را مینویسم جز همین کتاب هیچ اثر دیگری از موراکامی نخوانده‌ام اما راستش را بخواهید همین داستان‌های کوتاه و همین کتاب کم قطر را خیلی دوست دارم. شاید برای احساسی متفاوت که هنگام خواندن، در روزهای نوجوانی برایم پدید آورد؛
      

        Kissin Kate Barlow
کاترین بارلو ساکن Green Lake بزرگ ترین دریاچه تگزاس در صد و ده سال پیش ، خانم معلم مهربان و دلسوزی که ماهرترین شخص در درست کردن شربت هلویی ادویه دار بود؛ سرانجام به جرم عاشق شدن و بوسیدن سیاه پیاز فروشی به اسم سام ، مدرسه‌اش را به آتش کشیدند و سام را به جرم تعرض به زنی سفید کشتند؛
کلانتر به کیت گفته بود : اگر سیاه و سفید برابرند مرا هم ببوس تا سام را فراری دهم" 
کیت سه روز بعد از کشته شدن سام با خالی کردن گلوله‌ای در سر کلانترکه  روی صندلی‌اش در حال نوشیدن  قهوه بود با استفاده از لایه‌ای تازه از رژ قرمز خواسته کلانتر را انجام داد ؛
 و اینگونه شد که طی ۲۰ سال یکی از ترسناکترین یاغی های غرب آمریکا هرکه را می‌کشت می‌بوسید؛

۱۴۰۱/۵/۱۶ ✒️

کتاب‌های نوجوان در آستانه‌ی جوانی
      

        جالب آن است که خود را به عشق محتاج و از آن گریزان میدانم.
اگر نیابمش تا به ابد ز گیتی طلب آن دارم که چرا چنینی را نصیبم نکردی. تا با بند بند وجودم هیجانش را جرعه جرعه بنوشم؟
اگر هم زندگی در دامنم بی‌اندازدش، عقل سالخورده‌م دست به کمر می‌ایستد و انگشت شماتت به سمتش میگرد که این بلا چه بود، میتوانستی مرا ساحل آرامی نصیب کنی نه امواجی پر تلاطم که چنین افسارگسیختگی کند و هست و نیستم را به ویرانی بکشاند؛

 تکه یادداشتی از زمانی که کتاب را میخواندم ....


^^ خیلی تعریف این کتاب رو شنیدم ، چه قبل مطالعه چه بعدش که نظرات رو خوندم.
 باید بگم بریده‌هایی از کتاب را خیلی دوست داشتم، عمیق، به موقع و ملموس؛
در بین نظرات ندیدم کسی بنویسد : مستوره شخصیت غیر قابل درکی بود. 
مستوره انسانی بود از جنس همه‌ی ما، هرکدام از ما در جایگاه او، او بودیم.
حال آنکه از دیدگاه من نویسنده برای به تصویر کشیدن شخصیت همسر از اغراق و ریخت و پاش زیادی بهره گرفته بود، هستند این چنین آدم‌هایی اما نه آنقدر زیاد و نه تا این اندازه بیمارگونه؛ امیریل میتوانست شالوده‌ی چندین و چند شخصیت عجیب و کم بهره از درک و احساس باشد نه فقط یکی از آنها، در یک نفر این همه بودن پدیده‌ای‌ست که به نظرم باید بسی بدشانس باشی که هستی به نام عشق در دامنت بی‌اندازداش.
      

        شاید نشود هرگز کلمات را در قالب کلمات توصیف کرد.
توصیف آنچه بر من گذشت آن هنگام که کتاب را میخواندم تقریبا در هیچ قالبی نمی‌‌گنجد.
      

        خوشحالم که هنوزم گاهی کتاب‌های نوجوان رو می‌خونم ، شاید هربار که بخوام بخونم، با تردید کتاب رو بردارم و حس کنم که ممکنه کودکانه باشه ، اما خب لزوما کودکانه بدونش به معنی بد بودنش نیست.
  این کتاب دومین اثر لوییس سکر بود که خوندم و قطعا مثل آخرین گودال از خوندنش پشیمون نیستم ، "آخرین گودال" در مقایسه با "ته کلاس ردیف آخر، صندلی آخر" برای من احساسات عمیق‌تری داشت ، اما این کتاب به واسطه‌ی تلفیقی پنهان که با روانشناسی کودک داشت برام اثرگذار بود.

۱۴۰۲/۶/۵ ✒️

هردو کتاب رو به پیشنهاد @einakikhoshghalb  خوندم.

      

        خیلی اتفاقی پیداش کردم، دنبال آثار جین وبستر توی کتابخونه میگشتم که دیدم "راز مزرعه چهار آبگیر" اثر جین وبستر از کتاب‌های موجوده
آوردم ، خوندمش و لذت برم
اما بعدش که فهمیدم این اثر نه تنها خیلی خونده نشده بلکه تقریبا دیگه چاپ هم نمیشه واقعا ناراحت شدم