کتاب خوبی بود و موضوعش برای من جدید بود از خوندنش به اندازه نهم نوامبر از همین نویسنده لذت نبردم اما میتونم بگم ارزش یکبار خوندن رو داره.
این کتاب در حقیقت داستان کنا مادری هست که به دلیل یک تصادف به قتل غیر عمد نامزدش اسکاتی محکوم میشه و خانواده نامزدش دخترش رو از اون جدا می کنن و حالا  بعد از پنج سال از زندان آزاد شده و فقط میخواد دخترش دیم رو یک بار ببینه.این کتاب شاید ایدش جدید نبود و پایانش قابل حدس بود اما‌ من خودم عاشق نامه هایی بودم که کنا برای اسکاتی می نوشت وقت هایی که کنا از دلتنگیش برای اسکاتی می گفت و‌ذهن خلاقی که دیم داشت. این کتاب بهم یاد داد که هیچ وقت به تنهایی موضوعی رو قضاوت نکنیم و باعث رنج خودمون و دیگران نشیم چون تنها چیزی که میتونه درد از دست دادن عزیزانمون رو التیام بده بخشیدنه و همین بخشیدنه که باعث میشه دوباره آزادی رو حس کنیم.