یه داستانک در سبک مینیمال. درباره مصرف‌گرایی و تاثیراتش بر خانواده و آرامش فردی. اگر متوجه فرامتنش بشین، می‌بینین که جالبه. ولی برای مخاطب عام شاید بی‌سر و ته به نظر برسه
      

        کلا به این سبک علاقه‌ای ندارم.
این کتاب جزو کتبیه که انتخاب کردم برای شناخت شخصیت ترامپ و در مجموع ناراضی نیستم. نکات جالبی رو از شخصیت ترامپ بهمون نشون می‌ده
البته کتابش برای خودیاری و این چیزا واقعا مناسب نیست. می‌خواسته از خودش تعریف کنه و پروژه‌هاش رو تبلیغ کنه، اونا رو ریخته تو قالب کتاب! برای امینم خیلی منسجم و مرتب نیست
      

        اهل فوتبال نیستم ولی از منظر تاریخی و اجتماعی از کتاب استفاده کردم. از نثر نویسنده مرحوم، هم لذت بردم. قلمی خوب و بی‌تکلف و در عین حال اندکی شاعرانه داشت
کاش یه مترجم خوب این کتاب رو به انگلیسی ترجمه می‌کرد برای مخاطب بین‌المللی
کتاب برای کسانی که اهل فوتبال باشن و اسامی رو بشناسن یا با مواردی که می‌گه آشنا باشن به نظرم خیلی جذاب باشه
      

        متاسفانه برخی گزاره‌های اضافه شده به داستان، اثر رو به ضد اثر اصلی تبدیل کرده بود
      

        متاسفانه خوب نبود. اگر خوش‌بین باشم، باید بگم به نظرم نویسنده هدف کار رو گم کرده بوده.
نیمی از عبارات کتاب رو می‌شد برای هر کس دیگه‌ای استفاده کرد. عظمت و اهميت کار سهروردی هم اصلا ذکر نشد و فرجامش و مشکلاتش هم ایضا
برای کودکان و نوجوانان اصلا توصیه نمی‌کنم. سهروردی رو نشناسن، بهتره تا با تصویری که این کتاب براشون می‌سازه بشناسنش. نویسندگان عزیز، لطفا مخاطب و روحیاتش و زمانه‌ای که در اون زندگی می‌کنن رو هم لحاظ کنن
      

        در سبک واقع گرایی (رئالیسم) جادویی، دیدگاه‌های فلسفی رو با قلمی خوب به تحریر در آورده. واقعا جالب بود. و هر جمله‌اش قابل شرحه.
به نظرم برای کسی که با فلسفه ملاصدرا و شیخ اشراق آشنایی نداشته باشه، چیزی ازش نفهمه. 
      

        قابل انتظاره که نویسنده‌های غربی، همه چیز رو از نظرگاه خودشون روایت کنن. برای کسی که با تاریخ قرن بیستم آشنایی داشته باشه، این موارد در کتاب مشهود و مکشوفه.
یه نمونه جالبش تطهیر کودتای ۲۸ مرداد در ایرانه که نویسنده، مصدق رو فرد نزدیک و متمایل به کمونیست‌ها معرفی می‌کنه
در مجموع خوندنش می‌تونه مفید باشه. خصوصا فصل ۴: جنگ سرد در داخل آمریکا. هرچند اونجا هم جانب‌داری و عدم جامع‌نگری وجود داره
      

        ارزش یه بار خوندن رو داره. ولی متاسفانه داستان با یه دروغ شروع می‌شه. این کار نه تنها مفید نیست، بلکه باعث می‌شه اعتماد مخاطب نسبت به مسایل مذهبی کم بشه. نیازی نبود که به دروغ ادعا کنه این نامه‌ها رو ترجمه کرده و فلان؛ 
ضمنا اشتباهات تاریخی هم داره. مثل این که از شام سپاهی نرفته بوده
      

        هرچند شاید با تک و توک از جمله‌هایش موافق نباشم، ولی کار خوبی بود و خوشم اومد. هم نوع روایت داستانش خوب بود، هم برخی از نکات تاریخی بیان شده در داستان.
و البته کتاب من رو به یاد حضرت خدیجه س می‌انداخت و علاقه و ارادت من به ام‌الائمه و المومنین، حضرت خدیجه س قلبمو گرم می‌کرد.
      

        در قرن بیستم یه تبی راه افتاده بود مردم ادعای وارث تاج و تخت بودن می‌کردند تا به یه پول و پله‌ای برسن یا شهرتی به هم بزنن. شایدم بعضیا واقعا متوهم بودند.
یه عده سودجو هم این وسط دنبال منفعت خودشون بودن. مثلا یکی رو پیدا می‌کردن و آموزشش می‌دادن که خودشو جای کسی جا بزنه تا بعد میراثش رو تقسیم کنن.
یه نمونه دیگه هم، ماجرای همین داستانه. خیلی محتوای خاصی نداره. صرفا یه میان‌وعده است. به درد دیدن یا شنیدن در حین یه شام دورهمی می‌خوره
      

        تا پیش از این، ایشون رو نمی‌شناختم.  خواندن کتاب رو توصیه می‌کنم. انقدر در دنیای مدرن دل‌مشغولی‌ها زیاد شده که نگاهمون به زندگی تغییر کرده. خواندن روایت‌هایی این چنین، که به افسانه بیش‌تر شبیهه تا واقعیت، برای انسان مشوش امروزی لازمه
      

        جلد اول، خلاصه شده تاریخ ایران پیرنیا (مشیرالدوله) است. ولی بسیار ناشیانه خلاصه شده است. در برخی قسمت‌ها، حتی وسط جمله بریده شده. یعنی جمله به آخر نرسیده و از یه جای دیگه شروع شده. غلط‌های املایی هم به گمانم در کتاب دیده بودم
ولی در مجموع با توجه به ارزون بودن این دوره چهارجلدی و فقر اطلاعات تاریخی مردم، قابل توصیه است
برای طرح روی جلد هم به نظرم بهتر بود از رنگ‌های پرچم ایران استفاده می‌شد. یعنی کامل رو سفید و ایران رو سبز می‌نوشتند و البته از بالا به پایین می‌نوشتن و ایران رو بزرگ‌تر در وسط کتاب کار می‌کردند
      

        یکی از مظلومیت‌های اهل‌بیت اینه که متاسفانه به زندگیشون به اندازه کافی پرداخته نشده. چه برسه که بخواد به خانوادشون پرداخته بشه. این اولین کتابیه که دیدم در مورد مادران اهل‌بیت نوشته شده و متاسفانه حق مطلب رو ادا نکرده
اصلا قلم نویسنده رو دوست نداشتم و سبک کارشون رو هم نپسندیدم
به نظرم یکی دو جا دیدم در ترجمه اشتباه کرده‌اند که البته شاید سهوی بوده یا در نشر خطا صورت گرفته
از نظر تاریخی هم به برخی مطالب نقد دارم. مثلا این که پیامبر رو به علت شیوع بیماری فرستاده بودن بین اعرابی‌ها که خب اگر این طور بود بقیه هم باید می‌رفتن یا لااقل عباس‌بو عبدالمطلب هم که در اون زمان طفل بوده باید می‌رفته
یا در مورد مادرانی که کنیز بوده‌اند، روایات متفاوتی وجود داره که شاید بهتر بود از نظر تاریخی بیش‌تر بهش پرداخته بشه
      

        خود گلستان و بوستان که نیازی به تعریف نداره. در مورد تصحیحش نمی‌تونم نظر بدم چون سایر نسخه‌ها رو ندیده‌ام. ولی تعریف تصحیح فروغی رو زیاد شنیدم.
خط کتاب هم بد نیست. کاغذها گلاسه است ولی یه جاهایی کاغذها به هم چسبیده و متاسفانه خراب می‌شه
نکات و توضیحات نداره که البته تو این سبک کارا مرسوم نیست توضیحات اضافه کنن
      

        از مزیت‌هاش اینه که دیدگاه اقتصادی درش پررنگه.