در "دیوان غربی ـ شرقی" اثر گوته "گذشته و اکنون، عشق و جنگ، غم های شخصی و نگرانی های اجتماعی، گوشه گیری و مصاحب جویی، کام خواهی و پرهیزکاری، مستی و هوشیاری، طنز و زنهار، هر کدام با حفظ نمود روشن و مستقل خود پهلوی هم می نشینند...دیوان غربی ـ شرقی از دوازده دفتر جداگانه تشکیل شده است که هر یک عنوانی فارسی یا عربی بر خود دارد...مغنی نامه، حافظ نامه و عشق نامه بیش از همه از حافظ و غزل های او تاثیر گرفته اند...در پی آنها سه دفتر باریک اندیشی و نظاره گری، یعنی تفکرنامه، رنج نامه و حکمت نامه می آیند و سپس تیمورنامه، زلیخانامه و ساقی نامه که دفترهای پویایی وعمل اند، و سرانجام آخرین مجموعه سه گانه، با موضوع مشترک مذهب و ملکوت، یعنی دفترهای مثل نامه، فارسی نامه و خلدنامه...". در بخش دوم کتاب، یادداشت ها و مقالات برای فهم بهتر دیوان غربی ـ شرقی آورده شده است.