دوباتن در این کتاب هشت موضوع مثل عشق،کار،خانواده و .... رو به عنوان سرچشمه معنی زندگی معرفی میکنه و در انتها به موانع معنی هم میپردازه.کتاب ساده و روان بود.احساسی که حین خوندن کتاب بهم دست داد این بود که نویسنده تلاش کرده مسائلی که باهاشون سر و کار داریم و به نحوی درگیرشون هستیم رو بهتر ببینیم و درک کنیم.انگار معتقد بود عینکی به چشممون میزنیم بخار گرفته و نیاز هست این بخار رو پاک کنیم.این یه برداشت کاملا حسی از کتاب بود.به نظرم برخی مطالبش نیاز به بحث و واکاوی بیشتر داشت و جا داشت کتاب حجیم تر بشه.ارائه مطالب مهم در یک کتاب کم حجم خوبه،به شرطی که بحث یا موضوعی ابتر نمونه.
        

          کتاب دستورالعمل خاص و مستقیمی برای پیدا کردن معنای زندگی ندارد. نویسنده معتقد است که زندگی ما همین حالا هم قطعاً جنبه‌های معنادار زیادی دارد، پس تلاش می کند تا به ما در درک بهتر انها و قدرشناسی بیشتر از آنها یاری کند.

به عبارت دیگر، همه ما در زندگی سرچشمه های معنایی مثل خانواده، عشق، دوستی، موسیقی، کتاب، فلسفه، سیاست، ورزش و... را داریم که اگر خوب به آنها نگاه کنیم هر کدامشان برای پیدا کردن معنای زندگی حرف های زیادی دارند. کتاب سعی دارد تا ما را از راز های پنهان و زیبایی های دنیای اطرافمان که در روزمرگی ها از آنها غافل شده ایم آگاه کند.

نویسنده همچنین معتقد است که بین زندگی معنادار و زندگی شاد، و رضایت همیشگی لزوما ارتباط مستقیم وجود ندارد؛ ممکن است در زندگی معناداری به سر ببرید، اما اغلب روحیه‌ی بدی داشته باشید؛ درست همان‌طور که ممکن است دائماً تفریحات ظاهری‌ داشته باشید، اما بیش‌ترِ زندگی‌تان بی‌معنی باشد.

بخش اول کتاب به سرچشمه های معنا در زندگی اشاره دارد و از نگاه متفاوت آلن دوباتن لذت خواهید برد؛ اما به نظر من بخش کاربردی کتاب 20 صفحه پایانی آن است که نویسنده به موانع سر راه معنای زندگی یعنی خودشناسی مبهم، کوته‌فکری، از خود گذشتگی، جاودانگی و  هنر داستان‌گویی پرداخته و به آنچه که از عنوان کتاب انتظار داریم نزدیک تر است.

بخشهایی از کتاب

خانواده‌های خوب چشم‌شان را روی نواقص ما نمی‌بندند، فقط از این اشتباهات علیه ما استفاده نمی‌کنند.

در تاریخ بشر حدود ۱۳۰ میلیون کتاب به چاپ رسیده‌است. یک کتاب‌خوان حرفه‌ای در بهترین حالت ۶ هزار تا از این کتاب‌ها را در طول زندگی‌اش می‌خواند. بیش‌تر آن‌ها زیاد سرگرم‌کننده یا به‌یادماندنی نخواهند بود. کتاب‌ها مانند مردم‌اند؛ تعداد زیادی از آن‌ها را ملاقات می‌کنیم، اما به‌ندرت عاشق‌شان می‌شویم. شاید تنها ۳۰ کتاب واقعاً بر ما اثر بگذارند.

خانه یعنی جایی که روح‌مان احساس کند مکان فیزیکی مناسب را پیدا کرده است، جایی که هر روز اشیایی که در میان‌شان زندگی می‌کنیم، عشق و تعهدی معتبر را به ما یادآور شوند.
        

          آلن دوباتن میشه گفت هم نویسنده و هم روانکاو خوبیه ، 
این کتاب نکات آموزنده زیادی درمورد  تاثیر روابط دوستانه ، خود شناسی ، خانواده و  موسیقی و کتابهابر زندگی انسان داره ... 
ارزش خوندن رو مخصوصا برای نوجوانان داره اما اینطوری نبود که بگم اثر بی نظیریه.. بقیه کتابهای آلن دوباتن سطح بالاتر از این کتاب بودن 
        

          یادداشتی بر کتاب معنای زندگی از آلن دوباتن

یه کتاب کوتاه نود صفحه ای، شبیه یک عصاره از درس های مهم زندگی، که باعث میشه عمیق تر به مفاهیمی مثل دوستی، خانواده، طبیعت، کار و موضوعات این چنینی نگاه کنیم و بهشون فکر کنیم.
کتاب های آلن دوباتن خوندنین ،چون این ادم صرفا از دریچه روانشناسی به زندگی نگاه نمیکنه، آلن دوباتن فلسفه زندگی رو درس میده، کسی که خودش هنر رو میشناسه، فلسفه رو میشناسه روان و ذهن و مغز ادم ها رو میشناسه و با وصل کردن این موضوعات به هم به فلسفه زندگی نگاه میکنه.
فلسفه زندگی که مثلا به کار اینطور نگاه میکنه که ما ادم ها به کار نیاز داریم چون تاثیر گذاشتن در جهان بهمون حس خوب میده، به زندگیمون معنا میده،
فرقی نمیکنه تو نقاش باشی، بنا باشی، یا پزشک...
اگه از کاری که انجام میدی لذت میبری و تاثیری که توی زندگی ادم دیگه ای میذاری رو حس میکنی، و اگه کارت صرفا کسب درامد نیست زندگی با معنی تری رو تجربه میکنی.
فلسفه زندگی که یه نگاه ایدئالیستی مطلق هم نداره، اتفاقا میگه پول مهمه، قطعا که مهمه چون اگه نداشته باشیش نمیتونی مهربون باشی، نمیتونی به معنای زندگی فکر کنی 
اما جایی داستان اشتباهه که تو صرفا برای پول کار کنی.
فلسفه زندگی که از موسیقی و تاثیرش در زندگیمون حرف میزنه، اصلا چرا موزیک و حضورش توی زندگیمون انقدر مهمه؟ میگه چون ما تو همه لحظه های زندگیمون فرصت پرداختن به احساسات درونیمون رو نداریم.
تو طول روز وسط تمام کارهامون خشم، درد، دلتنگی، غم و احساسات این شکلی رو درون خودمون حس میکنیم و بهشون نمیپردازیم، این حسا جمع میشن و یه جایی با یه موزیک انگار بهشون فرصت ابراز شدن رو میدیم.
فلسفه زندگی، بهمون یاداوری میکنه زندگی همه ما به موسیقی متن نیاز داره.
یا اینکه اصن چرا عاشق تیم های ورزشی میشیم؟ چرا تبدیل به طرفدار میشیم؟ 
میگه چون اینجا تنها جاییه که تو وقتی بی دلیل رو علاقت و تعصبت پا فشاری میکنه کسی بهت خرده نمیگیره، اینجا تنها جاییه که اگه ارزو کنی تیم دیگه شکست بخوره، اگه اینطوری شرور باشی کار اشتباهی انجام ندادی، کلی ادم دیگه هم هستن که تو این حس مشترک همراهتن و ایناس که بهت حس خوب میده.
یه ازادی که جای دیگه ای از زندگی نمیتونی تجربش کنی.
راجع به خونواده، دوستی های قدیم و جدید، ترس ها، تفکرات عمیق، نیاز به تنهایی و هرانچه که به زندگیمون معنا و عمق بیشتری میده حرف میزنه و نگاه جدیدی رو برامون میسازه.
کتاب خیلی جذابیه، که با این که کم حجم و کوتاهه اما تاثیر گذار و به یاد موندنیه و تغییر ایجاد میکنه.
خوندنش رو به شدت توصیه میکنم.