ما همیشه دوست داریم عشق رو تجربه کنیم، دوست داریم بدونیم بعدش چه شکلیه، شاید برای خیلی ها پر از حس خوب باشه اما در کنارش سختی های زیادی رو باید متحمل شد.‌ این کتاب کمک میکنه همه ی زیبایی ها و سختی ها رو در کنار هم ببینیم.(بررسی موضوعات حوزه زنان از قبیل بارداری،کار کردن در کنار همه ی وظایف دیگر و .. )
        

          اصلا خوشم نیومد. این اولین مواجهه من با الیف شافاک بود و خیلی تو ذوقم خورد. هیچ کشش و جاذبه ای برای من نداشت...
        

          . 
#کتاب_خواندم
#بعد_از_عشق
#الیف_شافاک پر ازحاشیه
اولین کتابی بود که ازاین نویسنده تُرک زبان خواندم.
 به توصیه دوستم..
الیف شافاک درونیات خودش را قبل و بعد از تولد فرزند اش نوشته..
 ازحرمسرایی که در درون ذهنش اش دارداز زن مذهبی، زن ترشیده، زن غرغرو و..
برای من جالب نبود و به سختی تمامش کردم. 
شاید برای شما اینطور نباشد. 

*قدیمی ها می دانستد که بزرگترین دشمن زائو، خود زائوست. یعنی ذهن زائوست. همیشه باچیزی زن بیچاره را سرگرم می کردند تا ذهنش فرصت حرف زدن پیدا نکند. 
*طراحی روی لباس خواب به نظر می رسید کار طراحی دیوانه باشد،اما با دقت که نگاه می کنی معلوم می شود این طرح رد شیر و استفراغ نوزاد است.
. 
        

          کتاب صوتی شیر سیاه 
نوشته‌ی الیف شافاک
(که با ترجمه‌ و گویندگی متفاوت به اسم بعد از عشق هم موجوده)


نویسنده داره خاطرات و چالش‌های زندگی خودش رو در دوران مجردی و بعدش نسبت به نقشهای خانوادگی مطرح می‌کنه.

اول داستان، دختر مجرد ۳۰ ساله ایه که با ازدواج و فرزند دار شدن کاملا مخالفه و حتی بیانیه می‌نویسه و مصاحبه می‌کنه میگه من نمی‌خوام ازدواج کنم.

درباره‌ی صداهای متفاوت درونش به صورت داستانی و با زبان کمی طنز صحبت می‌کنه.
زن‌های انگشتی که توی ذهنش نماینده‌ی بخشی از افکار و ابعاد وجودش هستن 

خانوم صوفی (که حرفاش شبیه عرفاست و بعضاً ترجمه آیات قرآن رو هم میگه وسط حرفاش)
خانوم عقل کل
خانوم بلندپرواز خوره‌ی کار
خانوم روشنفکر‌ بدبین
خانوم کدبانو
و خانوم بلو بلی بواری ( نماینده‌ی بعد زنانه و عشوه گر و شیک پوش )

اول داستان بعد همسرداری و خانه داری سرکوب شده
ولی کم کم الیف عاشق ایوب میشه و تصمیم به ازدواج و بعدش تصمیم به مادر شدن میگیره.

اوایل بارداری به شدت به بعد مادری اهمیت میده 
بعد بارداری به خاطر سختی های بچه داری و دوری شوهرش، دچار افسردگی میشه و همه ابعاد وجودش رو فراموش می‌کنه

بعد به مرور و با گذشت زمان از افسردگی رها میشه و به توازن نقش ها میرسه

وسطای داستان زندگی خودش ،از زندگی نویسندگان زن و حتی همسران نویسندگان کرد معروف صحبت می‌کنه (این بخش کتاب شاید حدود ۶۰ درصد یا بیشتر از حجم کتاب رو تشکیل بده)

نکات جالبی میگه
واسه من بخشای مربوط به سونیا همسر تولستوی و زلدا همسر اسکات فیتز جرالد جالب بود (صرفا به خاطر آشنایی با نویسنده ها برام جالب بود از وضعیت زندگی خانوادگی شون اطلاعاتی داشته باشم 
و از تولستوی نا امید شدم. زندگی خانوادگی تلخی داشته اون اواخر...)
مطالب مربوط به نویسنده های زن هم مخصوصا اونایی که میشناختمشون جالب بود( جین آستین. لوییزا می آلکوت و جورج الیوت)
و البته بقیه نویسنده ها برام خیلی جالب نبود و خسته کننده بود


خلاصه
اونقدری که از اسمش و اوایل کتاب توقع داشتم، مفید نبود
خیلی نتونسته بود توضیح بده که چطور با نقشهای جدیدش کنار اومده
انگار که گذر زمان باعث شده بپذیره و خودش هم تغییر کنه

درگیری های ذهنیش هم جالب بود
ولی ساده سازی شده بود به نظرم
شایدم مثلا ما به عنوان زن مسلمان ایرانی با مسایل پیچیده تری مواجهیم نسبت به اونا

اگر بخوام واقعی امتیاز بدم ۳.۵ یا شاید ۴ از ۵ باشه
از شنیدنش پشیمون نیستم
ولی اونقدری هم توقع داشتم مفید نبود

«شیر سیاه» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/audiobook/130066
        

           این کتاب دغدغه های تمام زنانی را بیان می کند که در انتخاب برای مادر شدن دچار تردید و ترس هستند .به خصوص زنان شاغلی که وارد شدن به این مرحله از زندگیشان موقعیت شغلی و آینده آنها را دستخوش تغییر خواهد کرد.
        

          جهان را باید مثل کتابی ببینی،
مثل کتابی که در انتظار خواننده‌اش است
هر روزش را باید جداگانه خواند
نه روی گذشته باید تمرکز کنی، نه روی آینده
اصل این لحظه است
باید صفحه به صفحه پیش بروی...

📗 بعد از عشق
✍🏻 #الیف_شافاک

        

          تو زمانی این کتاب رو خوندم که   دغدغه های ذهنم بهش نزدیک بود .و برای من خوب بود .
        

          این کتاب رو هدیه گرفتم و اگر هدیه نگرفته بودم هرگز نمی خوندمش.

کتاب شبیه یک گزارش کامل درباره احساس یک نویسنده ی زن درباره ی بچه دار شدن و بچه دار شدن و افسردگی پس از زایمان و شکل غلبه ش بر این افسردگیه. اگه می شه به این گفت داستان، خب داستانش اینه.

مثل سایر کتاب های الیف شافاک پر از جمله های طلایی ِ اینستاگرام پسنده. 

احتمالا می تونه برای زنی که افسردگی پس از زایمان گرفته کتاب خوبی باشه، اما برای من کتاب کسل کننده ای بود.
        

          یادداشت سال ۱۴۰۱:

بعد از عشقو جمعه شروع کردم و امروز، یکشنبه، تموم. به شدت برام کشش داشت. تو هر موقعیتی به محض اینکه چند ثانیه وقت گیر میاوردم کتابم دستم بود و می‌بلعیدمش.
اسم ترکی‌ش شیر سیاهه. شاید با ترجمه‌های دیگه دیده باشیدش. این همونه.
برای چندمین بار عاشق شدم. عاشق الیف به طور خاص. عاشق افکارش‌. عاشق اینکه هرچی می‌گه به نظرم خودِ خودِ حقیقته. بی‌نهایت عاشق کتاباشم و به طور خاص (فعلا) عاشق این کتاب.
من از اون آدمایی‌م که به شدت عصبانی می‌شم وقتی کسی از تفاوت‌های زن و مرد حرف می‌زنه و یه سری خصوصیت رو به زن‌ها و یه سری خصوصیت رو به مردها نسبت می‌ده. اینا خیلیاشون به نظرم اکتسابیه نه ذاتی. نتیجه‌ی فرهنگه وگرنه اگه بچه بدون هیچ دخالتی از پدر و مادر و مدرسه و رسانه‌ها و جامعه و... بزرگ شه، معلوم نیست همچنان همونجوری باشه که ما از زن یا مرد توی ذهنمون داریم.
اما این کتاب درباره‌ی زنانه. و همین‌طور زنانگی. آخرش خود الیف می‌گه که آدما تک تکشون با هم متفاوتن و تجربیات و راه‌حل‌هاشون هم با هم خیلی فرق داره. من هم باهاش موافقم. مثل همیشه. ولی با تک‌تک کلماتش و ذره ذره‌ی شخصیتای کتابش هم موافقم. همه‌شونو موقع خوندن پذیرفتم. خیلی جاها بلندبلند خندیدم و یه جاهایی یه لبخند ریزی زدم که یعنی: نگاه کنا! همونیه که هیچ‌وقت ندیده بودمش. همون بخش وجود خودم.
این کتاب کلش قسمت‌هایی از زندگی الیف شافاکه و کاملا تخیلی نیست اما از اونجایی که زندگی یه نویسنده هم با تخیلش گره خورده، کاملا هم براساس واقعیت نیست. فراواقع‌گرایانه‌ست درواقع. برای همین با این‌که اولش فکر می‌کردم با یه کتاب خسته‌کننده درباره‌ی مادر شدن طرفم و همون احساسات تکراری که اونایی که مادر می‌شن درباره‌ش حرف می‌زننو قراره از زبون یه نویسنده بخونم، الیف جانم مثل همیشه سوپرایزم کرد. از کشمکش‌های زنان درونش حرف زد سر اینکه واقعا چی می‌خواد از زندگی؟ می‌خواد چجوری زندگی کنه و تصمیماتی که گرفت.
در تمام طول کتاب زندگی آدمای زیادی رو بررسی کرد. بیشتر نویسنده‌ها. از جودیت (خواهر نداشته‌ی شکسپیر) و فیروزه (خواهر نداشته‌ی فضولی) و زندگی‌های فرضی‌شون و زندگی‌های زنان همتا و هم‌نسلشون گرفته تا زنان مدرن‌تر ویرجینیا وولف و سیمون دوبوار و زلدا فیتزجرالد و زن تولستوی (سوفیا) و یه عالمه زن دیگه که یا نویسنده بودن یا زن یه نویسنده و یا تصمیم گرفتن بچه نداشته باشن یا بچه‌دار شدن و یا در مادری موفق بودن یا مشکلاتی داشتن، یا اصلا حق تصمیم‌گیری نداشتن.
خلاصه که کتاب بسیار بسیار برام جذاب و خوندنی بود. مخصوص خانم‌ها هم نیست. مترجمش یکی از بهترین آقایون مترجمیه که می‌شناسم. ارسلان فصیحی. این ترجمه هم فوق‌العاده بود مثل همیشه. بنابراین همه باید این کتابو بخونن.
از نشرش هم واقعا ممنونم. با اینکه نشر شناخته‌شده‌ای نبود برام. اسمشونو نشنیده بودم. نشر کتابسرای نیک. رفت نشست توی جایگاه اول ناشرای موردعلاقه‌م. قضیه از این قراره که داشتم با لذت کتابو می‌خوندم و اصلا حواسم به عیب و ایراداش نبود (چون چشم و ذهنم به عیب و ایراد خیلی حساسه) و یهو رسیدم به یه اشکال تایپی کوچولو و یهو متوجه شدم تا اینجای کتاب حتی یه اشکال هم وجود نداشته و دچار شعف شدید باورنکردنی‌ای شدم. واقعا لذت‌بخش بود خوندن کتابی این‌قدر صحیح و درست. اسم ویراستار نیومده چون آقای فصیحی خودشون ویراستار هم هستن، حتما ویرایششو هم خودشون انجام دادن.
شدیدا پیشنهاد می‌‌کنم بخونیدش.
خیلی جاهاشو که می‌خوندم دلم می‌خواست بنویسم. به خودم که اومدم دیدم دلم می‌خواد نه فقط یکی دو پاراگراف که صفحات متوالی‌شو برای خودم یادداشت کنم. آخرش به یکی دو قسمت کوتاه بسنده کردم و خودمو آروم کردم که کتاب همیشه توی کتابخونه‌م هست. هروقت خواستمش دوباره می‌خونم.