"روایت های تنهایی" یه مجموعه‌ی حدودا ۲۱ قسمتی بود از روایت‌های شخصیِ نویسنده‌هایی که با اتفاقات مختلف توی زندگی شخصی‌شون ، حس #تنهایی رو چشیدن ، درک کردن و زندگیش کردن ...
اتفاقاتی مثل مهاجرت ، بیماری ، مرگ ، عدم اعتماد به نفس و یا حتی گاهاََ تجربه‌ی تنهایی به میل و اراده و سلقیه‌ی شخص ...

روایت‌های تنهایی ، شبیه تجربه‌ی ۲۱ قرار با ۲۱ نفر آدم مختلف بود!
حسِ نشستن پشت میز یه کافه ، نوشیدن یه لیوان چای عسل و لیمو ، شنیدن دردودل‌های آدمهایی که یا از تنها بودن مینالن ، یا از تنها نبودن!
آدمهایی که گاهی تنهایی بهشون تحمیل شده ، یا تنهایی ازشون گرفته شده ...
‌
بعد از خوندن این روایتها ، فهمیدم خیلی از اتفاقاتی که توی زندگی ممکنه بیفته ، چقدر ترکیبش با تنهایی ، میتونه زجر‌آور باشه ...
یا برعکس! تنها بودن توی بعضی لحظه‌ها میتونه چقدر ناب و دوست‌داشتنی باشه ...
‌
مثل قصه‌ی "راز بدن" از آیا گابه ، تجربه‌ی تلخ از درد به خصوصی که ممکنه زن‌ها تجربش کنن و چیزیه که انگار نمیشه حس و دردش رو به اشتراک گذاشت ... از دست دادن فرزند ...
‌
یا تجربه‌ای مثل قصه‌ی "لذتی عجیب و مشکل" از هلنا فیتزجرالد ، لذت صاحب شدن چیزهایی که مشترکن ، به طور فردی ، اونم هر چند وقت یک بار و برای یکم مدت کوتاه! [باید بخونیدش تا درک کنین چی میگم ... ]
‌
در کل ، تجربه‌ی جستارخوانی از نشر سفیر ، تجربه‌ی خیلی قشنگی بود و امیدوارم چنین کتابهایی ، در موضوعات دیگه ، بیشتر چاپ بشه .
‌
فکر میکنم خوبه به این موضوع هم یه اشاره‌ی مستقیم بکنم :
روایت‌های این کتاب دنیای "زنانه" واقعی‌ای داره ...
‌
اگر زنی رو میشناسید که احساس تنهایی میکنه
اگر دختری رو میشناسید که فکر میکنه با تمام کارهایی که انجام میده ، به چشم نمیاد
یا اگر آدمی هستید ، که تنهاییش براش یه اتفاقِ مقدسه ،
این کتاب انتخاب خوبیه ...
        

          من می‌دونم،شما هم می‌دونید که تنهایی همیشه به معنایِ نبودِ دیگران نیست!
آدم می‌تونه در جمع باشه ولی احساسِ تنهایی کنه.
آدم ممکنه تو رد شدن از یک دوره‌ی سختِ زندگیش احساس تنهایی کنه،یا حتی تو پذیرش رنجی که نمی‌تونه و نمی‌خواد دیگران چیزی ازش بدونن.
این کتاب مجموعه‌ای از تنهایی‌های آدم‌های مختلفه.
چیزی که جالب و ارزشمنده اینه که این روایت‌ها، روایت‌هایی واقعی از آدم‌های واقعی هستن، برای همین هم خیلی قابل درکن. 

یک روز یک نفر حرف جالبی زد، گفت تنهایی اگه به خواست و اختیارِ ما باشه حالِ خوبی داره و لذتبخشه ولی وقت‌هایی که ما اون تنهایی رو انتخاب نکردیم ، اون موقع است که باید با رنج بزرگی رو به رو بشیم. این کتاب بیشتر درباره‌ی اون تنهایی هاییه که خودخواسته و به اختیار نبودن، برای همین هم غمِ زیادی با خودش داره.(یا حداقل برای من این‌طور بود)