با سلام و درود 
کتاب شامل ده داستان مجزا از ژاپن در زمان های مختلف، مکان های متفاوت می باشد؛ محوریت اصلی داستان خاطرات و غم و اندوه می باشد.کتاب به از دست دادن می پردازه؛ میتونه یک شخص باشد یا یک شی و یا حتی یک مکان! و همچنین به اتفاقاتی که پس از دست دادن میفته و نحوه مواجه با این سوگ و غم.
نویسنده در داستان‌ها، دنیایی با مرزهایی باریک میان گذشته و حال، دنیای مادی و معنوی و زندگان و مردگان ترسیم می‌کند؛ مرزهایی که کم کم محو می‌شوند و خواننده را به فکر وا می‌دارند که شخصیت داستان کیست؛ روح، انسان، روح یک حیوان، یک شیئ و یا یک خاطره؟
 من دوست دارم خیلی مختصر و کوتاه از هر کدام از داستان ها بنویسم و تک تک به امتیاز بدهم:
داستان ۱: در رابطه با خانواده_آلزایمر_تاثیرگذار_یک سورپرایز در انتهای ماجرا
امتیاز:۲ از ۵
داستان۲:در رابطه با سوگ و ادامه زندگی پس از آن
امتیاز:۳ از ۵
داستان۳:در رابطه با جنگ و تاثیر آن_زنان قوی_چرخ خیاطی و دوخت و دوز
امتیاز:۱ از ۵
داستان ۴:در رابطه با خانواده_کهنسالی_بیماری ها_همدلی 
امتیاز:۳ از ۵
داستان ۵: در رابطه با کودک و بزرگسال_خانواده 
امتیاز: ۴ از ۵
داستان ۶: ماجرایی عجیب_آشنایی عجیب_تغییر تفکر و شیوه زندگی
امتیاز:۳ از ۵
داستان ۷:راز های عمه از دنیا رفته!گربه زباد! عشق یا وهم!
امتیاز: ۳از ۵
داستان ۸: عشق اول_عشقی دوباره_خانواده جدید
امتیاز:۳ از ۵
داستان ۹:ارواح!
امتیاز:۴ از ۵ 
داستان ۱۰:آخرین اوبن_سالگرد_گردهمایی فرزندان و نوه ها
امتیاز:۳ از ۵ 
بین تمام این داستان جذاب ترین برای من داستان ۹ یعنی داستان خانه ای در هاراجوکو بود و برای من عجیب، زیبا، ترسناک و تاثیرگذار بود!
اینکه نویسنده در تلاش بود مرز ها را محو کند واقعا ایده جذابی بود اما به نظرم بسیار بیشتر می‌توانست بهتر عمل کند. این ایده در بخش هایی از کتاب واقعا آزاردهنده می‌شد و اگر به من بگویید کتاب را نیمه رها کردید،سرزنشتان نخواهم کرد و درک می کنم که چرا این اتفاق رخ داده!
این کتاب با ایده اصلی کنار آمدن با از دست دادن باید بسیار ملایم تر در قلب نفوذ کند و کمتر حالت معمایی، پرسشی برای مخاطب ایجاد کند و شخص بیشتر به احساسات بپردازد تا اینکه الان راوی، مخاطب که بود و یا حتی چی بود!
حالا شما دوست عزیز من به عنوان مخاطب یادداشت من ممکن است سوال بپرسید در چه صورتی سراغ این کتاب بروم و یا اینکه اصلا بخونم کتاب را یا نه؟
بله کتاب را  بخونید و به نظر من زمانی سراغ کتاب بروید که دنبال داستان کوتاه در رابطه با سوگ و از دست دادن هستید و روزی یک داستان را مطالعه کنید.
ممنون از توجه شما
        

          این کتاب، مثل اسمش برای من تبدیل به خاطرات ماندگار و چیز‌های فراموش شده شد.
 خانوم امیدی و نشر دانش‌آفرین که عالی هستن، و داستان‌ها..
خب ادبیات ژاپن سرشار از حذفیات مراحل پیشروی داستان هست و شاید اوایل کتاب درست ارتباط نگرفت اما در آخر به زیبایی تمام نشون داده میشه که این ریتم آرامش‌بخش چقدر روی تو تاثیر گذاشته.
        

          این بمونه برای زمانی که انتخاب کنم یادداشت مفصل بذارم یا نه!