به قول نویسنده، این کتاب داستان ِ روان درمانگره، نه داستان بیمارها! کشش درونی پزشک برای من خیلی جالب بود.
        

          ظاهرا این کتاب از اولین مجموعه تجربه های یالوم برای درمان بیمارانش هست و گفته بعد از سال ها باز به این کتاب برگشته و تجربیات خود را مرور کرده... به وضوح مشخص بود که روانکاو دارای چندان تجربه ای نیست. یا شاید من اینطوری فکر کردم و به نظرم باقی کتاب های یالوم قوی تر بودند... به طور مثال داستان اول که همان عنوان کتاب را داراست "دژخیم عشق" که من واقعا تو ذهنم کلی سوال بود و به نظرم چندان حل نشد و ....
        

          هم داستان های خوبی بودند هم به عنوان داستان آموزشی واضح و آموزنده بود
اما چیزی که برام خیلی تحسین برانگیز بود جسارت و شجاعت یالوم در این همه خودافشا گری در سراسر کتاب بود
در این کتاب روان درمانگر (که در حقیقت خود یالوم هست) یک موجود ماورایی و ابرقدرت و بی عیب و نقص نیست. دقیقا یکی شبیه خود ماست با عیب ها و ضعف های شخصی اش که صمیمانه و صادقانه تلاش می کنه با بیمارش همراه بشه و بهش کمک کنه. و همین باعث می شه بیشتر برای آدم قابل احترام باشه.
        

          خب حقیقتش من  توی نظر دادن درباره کتابا هنوز ناشی هستم و جهت پر کردن عریضه یه چیزایی نوشتم......چون کتاب خارجی بود دوست نداشتم شروعش کنم با بی میلی داستان اولو میخوندم که دیدم برام جالب شد! همونطور که دوستان گفتن بخش هایی از داستان مراجعه کننده ها رو توی کتاب آورده که بی شباهت به زندگی ما و اطرافیانمون نیست...
        

          روایت‌هایی از روان‌درمانی؛ جایی که عشق، رنج، جدایی و معنا دست به دست هم می‌دهند…
«دژخیم عشق» یکی از تأثیرگذارترین مجموعه‌ داستان‌های روان‌درمانی اروین یالومه؛ روان‌پزشک اگزیستانسیالیست و نویسنده‌ای که همیشه مرز بین درمان و ادبیات رو با لطافت خاصی درمی‌نورده.

در این کتاب، یالوم چندین روایت از تجربه‌های واقعی خود با مراجعانش رو بیان می‌کنه. هر روایت، مثل یک آینه‌ است: هم روان‌درمانگر رو نشون می‌ده، هم بیمار رو، و هم ما رو؛ چون ردِ اضطراب‌های اگزیستانسیال، عشق‌های ناسالم، وابستگی‌های مخرب، هراس از تنهایی و مرگ رو در وجود همه‌مون می‌شه پیدا کرد.

⸻

🔍 درباره‌ی عنوان کتاب: چرا دژخیم عشق؟

عنوان اصلی کتاب «Love’s Executioner» هست، که دقیق‌تر ترجمه‌ش می‌شه: جلاد عشق. یالوم این اسم رو از یکی از داستان‌های اصلی کتاب گرفته؛ جایی که می‌گه نمی‌خواست نقش کسی رو بازی کنه که عشق بیمارگونه‌ی مراجعه‌ش رو از بین می‌بره، ولی ناگزیر مجبور بود این کار رو بکنه تا فرد بتونه به زندگی سالم‌تری برگرده.

اینجاست که معنای عمیق‌تری از عشق و رهایی از وابستگی رو تجربه می‌کنیم. یالوم می‌گه: «من عشق رو نمی‌کُشم؛ اسارت رو می‌کُشم.»

⸻

🧠 موضوعات کلیدی در کتاب:
	•	اضطراب مرگ و فانی بودن
	•	عشق‌های وسواسی و وابستگی عاطفی
	•	مثلث‌های عشقی و خیانت
	•	اختلالات شخصیت و نارسیسیسم
	•	تجربه‌ی تنهایی، رنج و جستجوی معنا
	•	انتقال و انتقال متقابل در روان‌درمانی
	•	آسیب‌های دوران کودکی و والدین ناکارآمد

⸻

📌 نقاط قوت کتاب:

✔️ نثر ساده، داستانی و در عین حال عمیق
✔️ تصویر دقیق از جلسات درمانی واقعی
✔️ همدلی صادقانه‌ی یالوم با بیماران، حتی در سخت‌ترین لحظات
✔️ ترکیب فلسفه، روان‌شناسی و روایت‌گری
✔️ برانگیختن مخاطب برای تفکر درباره‌ی خودش

⸻

⚠️ نقاط ضعف احتمالی:

➖ برخی مفاهیم اگزیستانسیال ممکنه برای خواننده‌ی ناآشنا کمی سنگین باشه
➖ ممکنه بعضی‌ها انتظار راه‌حل‌های روان‌شناسی کاربردی داشته باشن، ولی کتاب بیشتر تحلیلی و روایت‌محوره
➖ در بعضی فصل‌ها تمرکز بیشتر بر تجربه‌ی درمانگر تا مراجعه هست (که البته این برای درک عمق درمان مفیده، اما ممکنه به مذاق همه خوش نیاد)

⸻

📚 برای چه کسانی مناسبه؟
	•	دانشجویان و علاقه‌مندان روانشناسی و مشاوره
	•	کسانی که به دنبال کشف ریشه‌های عمیق‌تر دردهای روانی هستند
	•	علاقه‌مندان به روایت‌های واقعی از درمان
	•	درمانگرهایی که دوست دارن نگاه انسانی‌تر و فلسفی‌تری به شغلشون داشته باشن

⸻

💬 جمع‌بندی:

«دژخیم عشق» فقط کتابی درباره‌ی بیماران نیست؛ درباره‌ی خود ماست. درباره‌ی لحظه‌هایی که عشق رو با وابستگی، مراقبت رو با کنترل، معنا رو با فرار اشتباه می‌گیریم.

کتابی که به ما یاد می‌ده روان‌درمانی فقط شفا نیست، مواجهه‌ست. مواجهه با رنج‌های قدیمی، دردهای بی‌نام و گره‌هایی که سال‌هاست توی ناخودآگاهمون خوابیدن.
        

          برای آدمهایی که اشتباهاتشون را بیان میکنن و میپذیرن که اشتباه کردن خیلی احترام قائلم...یالوم اینجا نه تنها درباره اشتباهات و مشکلات بیمارانش بلکه درباره اشتباهات خودش نیز صحبت میکنه...افرادی که دربارشون صحبت میکنه جالب توجه هستن و لزوما کیس های موفق درمان نیستن...خیلی از خوندنش لذت بردم و خیلی هم یاد گرفتم...سوال درست پرسیدن از خود در موقعیت های مختلف خیلی مهمه برای واضح تر درک کردن احساس و یا موقعیتی خاص... 

چند جمله از کتاب: 

اگر بیمار مشکلات رو ناشی از عوامل بیرونی بداند دیگر دلیل نمی‌بیند تا در خود تغییری ایجاد کند 

بعضی ها نه میدانند چه احساسی دارند و نه میدانند چه میخواهند نه عقیده‌ای دارند و نه انگیزه‌ای یا نه خواسته‌ای، طبق میل دیگران زندگی میکنند این افراد کسالت آور میشوند... 

بعضی دیگر نمی‌توانند تصمیم بگیرند هرچند میدانند دقیقا چه میخواهند و چه میخواهند بکنند ولی نمی توانند دست به عمل بزنند و به جای آن مدام در شک و دودلی هستند ...

معلوم بود که تلما مسئول ناراحتی خودش است 
معلوم بود که این همه قدرت را عمدا برای ماتئو قائل بود 
معلوم بود تلما عمدا این قدرت را به ماتئو داده بود تا آزادی و مسئولیت خودش را در قبال زندگی خودش منکر شود اصلا میلی نداشت آزادیش را ار ماتئو پس بگیرد چون شدیدا میخواست تسلیم او باشد .