‏دویدم و در راه فکر کردم که من چه یادی دارم؛ چرا یادم به وسعتِ همه‌ی تاریخ است؟ و چرا آدم‌ها در یادِ من زندگی می‌کنند و من در یاد هیچ کس نیستم؟
بریده کتاب
[ سال بلوا - عباس معروفی]
      

        خاطره‌هایی که تبدیل به کتاب شدن.. 
من خیلی دوسش داشتم
خب بیشتر از این کتاب یاد گرفتم تا اینکه فقط خونده باشمش
      

        خوندن این کتاب برای منی که خیلی دوست داشتم درباره کره چیزای بیشتری بدونم مفید بود فرق بین کره شمالی و کره جنوبی رو تا حدودی متوجه شدم...انقد خوندنش برام جذاب بود که حتی کنجکاو شدم درباره رهبر کره و سیاست ها و آداب و رسومشون  و اینکه چرا کره شمالی و جنوبی با هم متحد نیستند، هم رفتم توی گوکل تحقیق کردم و حتی فیلم دیدم... خیلی دوسش دارم خیلی اطلاعات مفیدی کسب کردم ...داستانش هم خیلی روان و ساده و قشنگ بود
      

        تموم شد و  بیشتر از  اون دو سه تا کتابی (نفرین زمین، اورازان، غرب زدگی) که از این نویسنده خوندم دوسش داشتم
من رو به خودش گره زده بود
و دلم براش تنگ میشه 
کاش فرصت داشتم دوباره بخونمش..

      

        خب حقیقتش من  توی نظر دادن درباره کتابا هنوز ناشی هستم و جهت پر کردن عریضه یه چیزایی نوشتم......چون کتاب خارجی بود دوست نداشتم شروعش کنم با بی میلی داستان اولو میخوندم که دیدم برام جالب شد! همونطور که دوستان گفتن بخش هایی از داستان مراجعه کننده ها رو توی کتاب آورده که بی شباهت به زندگی ما و اطرافیانمون نیست...