اگر گفتند در ماجرای عاشورا، عمر سعد بود و حسین (علیه السلام)، یزیدی بود و حسینی، هم درست گفته‌اند و هم غلط. در عاشورا سه گروه بودند، نه دو گروه. امام حسین(علیه السلام) و یارانش در یک سو، عمر سعد و یزیدیان در دیگر سو و اصحاب تلّ، که ما به آن‌ها «اهالی تپۀ ندبه» می‌گوییم، در سوی سوم بودند. «اهالی تپۀ ندبه» نیز در کربلا حضور داشتند. این مثل بزرگی است ، اما چرا این تکه از تاریخ سانسور شده‌است؟ هرقدر لشکر عمر سعد زیاد بوده‌است، سه ‌چهار برابر آن بر سر تلّ بوده‌اند که برای حسین(علیه السلام) گریه می‌کردند! برای امام حسین(علیه السلام) گریه و زاری می‌کنند، اما وقتی می‌بینند حضرتْ علی‌اصغر را روی دست گرفته‌است، «اللّه‌اکبر» نگفتند و به حضرت ملحق نشدند! من با این افراد کار دارم! باید برویم یقۀ این‌ها را بگیریم و محاکمۀ تاریخی کنیم که «شما که بودید؟ چه بودید؟ از کجا آمده بودید؟ چه فکر و اندیشه‌ای داشتید؟ چه اتفاقی در درون شما افتاد که این‌گونه عمل کردید؟» و بعد عبور کنیم به زمان خودمان و بیندیشیم که «چه ضمانتی هست من چنین نشوم؟» « اهالی تپه ندبه »، مجموعه بیانات و تحلیل‌های عاشورایی خطیب توانمند، حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قنبریان پیرامون ویژگی‌های نهضت اباعبدالله علیه‌السلام و ویژگی‌های مردم کوفه و روانشناسی سیاسی این جریان است. سخنرانی اهالی تپه ندبه در محرم سال 1437 مصادف با مهر 1395 در شهر بهبهان در هیئت محبین امام حسن عسکری علیه السلام ایراد شده است و درس گفتار های کوفه نهضت نظام تاب آوری در محرم 1442 مصادف با شهریور 1399 شمسی به صورت مجازی ارائه شد.