کتاب احساسی و زیبا با ماجراهایی هیجان انگیز با موضوع انقلاب اسلامی. برای نوجوان ها. به نظرم پیشنهاد خوبی است برای نوجوان هایی که علاقه دارند از انقلاب رمان بخوانند.
        

          متنی ادبی که توانسته بود احساسات را درگیر کند
        

          رمان نوجوان با موضوعی مرتبط با انقلاب که پر از ارجاعات تاریخی و متون سنددار است. شاعرانه نوشته شده و یکی از اولین تجربیات نویسنده‌ای است که بعدها آثار پرفروشی را نوشته.
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ ۱399/12/02 به پایان رسیده است.
        

          رمانی برای نوجوانان. خیلی خوب بود. با داستانی خوب و نثر عالی.
        

          این مسئله خیلی ارزشمند است که یک نویسنده برای نوشتن در حوزه ادبیات نوجوان هم خودش را مکلف کند که از آرایه های ادبی و زیبایی‌های زبانی به حد اعلا و حرفه‌ای استفاده کند. داستان فوق العاده، سرعت داستان عالی، جذابیت‌های فانتزی بالا، ارجاعات به تاریخ اسلام به جا و درست.
کاش شرفی خبوشان بیش از این‌ها برای نوجوان بنویسد.
        

          موضوع خوبی داشت اما برام جذاب نبود و به نوعی خسته کننده بود.
        

          قلمی جذاب و سوژه‌ای بی‌نظیر متناسب با نوجوانان(بزرگترهاهم بله)
        

          من این کتاب رو به صورت صوتی توی فیدیبو گوش دادم و واقعا لذت بردم. 
شروع واقعا خوبی داشت و داستان رو به خوبی و پیش برد و ادامه داد. 

این کتاب برای سنین نوجوان هستش که زمان قبل از انقلاب اسلامی ایران رو تشریح میکنه. داستان از زبان پسر نوجوانی در محرم روایت میشه که وقتی بعد از بازی به دلایلی از دوستش کتک میخوره، در نیزار دختری اهل غاضریه رو میبینه. 
غاضریه اسم دیگر کربلاست و اون دختر بچه هم دختر امام حسین (ع) است. 
نویسنده داستان رو از انقلاب اسلامی ایران به کربلا پیوند میزنه و به نظرم به خوبی از پس این کار برمیاد.

حس میکنم پایان بندی کتاب خوب نبود و مخاطب رو رها می‌کرد...
        

          شاید ضعیف ترین اثر شرفی خبوشانی
اگر این کتاب رو خوندید و نپسندیدید، بقیه آثار خبوشانی رو بخونید.
        

          چون شرفی خبوشان خودش ورامینیه به احساسات جاری توی کتاب خیلی اطمینان دارم و اصلا نقطه قوت کتاب هم همین درگیری احساسی که برای مخاطب ایجاد میکنه. شخصیت دختر غاضریه نقطه قوت طرح داستانه ولی توی پرداخت به نقطه ضعف تبدیل شده. ورود هاش، مخصوصا دیالوگ هاش خوب توی متن ننشسته و اون مرموز بودنی که ازش انتظار میره و اصلا برگ برنده شه توی همون صفحات ابتدایی با توضیحات زیاد و نابه جا از دست میره. در کل از اون کتاباییه که میدونی خوب نیس، میدونی کلی اشکال داره، میدونی نویسنده ش قابلیت ده برابر بهتر نوشتنو داره ولی بازم دوسش داری:)
        

          رئالیسم جادویی برآمده از کل‌کل دو پسر بچه در سال ۱۳۴۲ هجری
اثری که خبوشان در آن 
از عاشورا می‌گوید و نمی‌گوید
از قیام ورامین می‌گوید و نمی‌گوید 
از تاریخ می‌گوید و نمی‌گوید 
شعر می‌گوید و نمی‌گوید 
با در نظر گرفتن خلأها دوستش داشتم :)













        

          انتظار بیشتری از کار داشتم.
یک آش شله‌قلمکار است که سه-چهار موضوع را سعی می‌کند یکی کرده و به مخاطب ارائه دهد. آن هم در کتابی با این حجم اندک.
شاید بزرگ‌ترین ایراد کار هم همین باشد.  نویسنده‌ی عزیز، که دورادور به ایشان ارادت هم دارم، موضوعات بزرگی را که هرکدام برای پرداخت درست به یک رمان سی‌صد صفحه‌ای نیاز دارد را توی صفحات محدود کتاب جا داده است. همین باعث شده که هیچ کدام از بخش‌ها به بخش دیگر نچسبد و نتیجه، اثری چنددست و مشوش باشد.

اگر بخواهم اثر را معرفی هم کرده باشم، باید بگویم داستان انقلاب است. داستان روزهای پیش از پیروزی مردم. قصه‌ی پسری که سفر اسطوره‌وارش، همراه است با سفر جمعیِ جامعه‌ی ایرانی دوران شاهنشاهی.
نویسنده، شخصیت اصلی این سفر را با یک موجود تاریخی-اسطوره‌ای همراه می‌کند و سه سفر برای سه شخصیت در داستان می‌سازد که موازی پیش می‌روند و به یک معنی ختم می‌شوند.

اگر متوجه نشدید چه گفتم، راستش باید بگویم که حال‌وهوای کتاب هم همین طوری است.
        

          ایده کلی شون خیلی زیبا بود
قلمشونم خیلی زیبا 
در کل قلم آقای خبوشان رو میپسندم
ولی برخورد های پسرک با دختر غاضریه برام جالب نبود یعنی این سبک از رئالیسم جادویی وسط یک روایت تاریخی رو دوست نداشتم.
بماند که در کل هم نظرم نسبت به رئالیسیم جادویی منفی ست.
        

          رمان نوجوان است و مضمون خوبی دارد. در بخش پرداخت اما یک دست نیست. یک جا جذاب است و پرکشش، یک جا داستان کند پیش می‌رود و سخت‌خوان می‌شود. 
پایان بندی را دوست داشتم. برای من این مدلی بود که، خب ارزش حوصله کردن را داشت.
        

          هرجا شرفی خبوشان باشد قلب من آنجاست. 
نوجوانی را نیز چون بزرگسالی خوب روایت می کند. به نظر من از آن دست آدم هایی است که درست در جایی که باید قرار دارد. یک نویسنده ( البته کاملا از دید و رای من و با روحیه من)