کتاب رو دوست داشتم، سرعت داستان عالی پیش رفت. فراز و فرود داستان خوب بود و این‌که تا صفحه‌ی آخر توی شک می‌موندی و به افکار خودت هم اعتماد نداشتی دیگه.
داستان درباره‌ی زنی به نام جوآن هستش که با مردی بزرگ‌تر از خودش ازدواج کرده و یه دختر سه ماهه دارن. داستان از زمانی شروع میشه که دختر دیگه‌ی شوهرش، کلوئی، بعد از سال‌ها قطع رابطه با پدرش، نامه می‌نویسه و میگه میخواد بیاد اونا رو ببینه. جوآن فکر می‌کنه میتونه ارتباط خوبی با کلوئی برقرار کنه اما وقتی کلوئی میرسه میفهمه کاملا در اشتباه بوده، اما هر کار می‌کنه شوهرش نمی‌پذیره که کلوئی چقدر با جوآن بدجنسه. 
        

          شروع خوبی داشت از اون اول دوست داشتم یه تفنگ بود میزدم تو سر اون دختر بچه فلان فلان شده که مدام رو اعصابم راه می‌رفت کم پیش اومده اینجوری حرصم بگیره شاید یادآور اشخاص خاصی برای من بود که دقیقا همین رفتارها رو داشتن 
داستان سرعت خوبی طی شد از اولش شما حدس هایی می زنید که نشونه خوبیه تعلیق و پیچیدگی خوبی داشت 
شخصیتی پردازی به اندازه بود و اضافه گویی نداشتدچیزی که واقعا تو ژانر جنایی معمایی نیاز حیاتیه 
داستان از اوایل من حدس زدم که خب اره مشخصه این ایده تکراری هست و این قتل ها هم کار اون شخص به خصوصه 
اما هر چی جلوتر می‌رفت این شک بیشتر به یقین تبدیل میشد
تا لحظه های آخر که رسماً شاینینگ شد و تبر و ...
اما ، اما در فصل آخر ورق باز برگشت و نشون داد هی تو ای خواننده نمی‌ذارم ذهنت قسر در بره حالا حالا با هم کار داریم 
من دقیقا یاد کتاب بچه های روی تپه افتادم 
انگار ( ر ) و (ک) هر دو از انجمن هیولا ها بودند 
خلاصه قشنگ بود فرصت بهش بدید 
یک روزه تمومش کردم چون از باقی کار های روزمره ام زدم به خاطرش ⁦⁦^⁠_⁠^⁩