امروز بالاخره تصمیم گرفتم که از سلینجر خوشم بیاید...یعنی در واقع تصمیم گرفتم که سلینجر، سیمور باشد نه هولدن. نه بادی. نه حتی زویی (با این که از سیمور دوست ترش دارم)...البته بازم با فاکتور های خودم بخواهم بسنجم، سیمور هم از آن شخصیت هایی است که در عین نفرت دوسشان دارم...
به هر حال تصمیم گرفتم از سلینجر خوشم بیاید...

تیر های سقفی را بالا بگذارید، نجاران: چهار ستاره
سیمور پیشگفتار: دو و نیم ستاره

پی نوشت: نقد آخر کتاب هم جالب بود...نه کاملا درست ولی جالب...
        

          به نام او

بعد از خواندن فرنی و زویی و آشنایی با دو فرزند کوچک خانواده گلس به سراغ کتاب  «تیرهای سقف را بالاتر بگذارید نجاران و سیمور: پیشگفتار» رفتم. این کتاب که راوی آن  بابی فرزند دوم خانواده گلس است که به ابعاد شخصیتی برادر بزرگتر خانواده سیمور که به نوعی مرشد خانواده محسوب میشود میپردازد و هرچه بهتر و هرچه بیشتر ما را با این شخصیت جالب آشنا می کند.

بعد از خواندن فرنی و زویی و داستان کوتاه روز خوش موز ماهی این کتاب خواندنی را از دست ندهید
        

          خیلی وقت بود که داستان نخونده بودم. دوست داشتم کتاب رو. فضای بسیار آروم و ساده‌ای داره.
        

          داستان "تیرهای سقف را بالا بگذارید، نجاران" رو خیلی دوست داشتم اما داستان "سیمور: پیشگفتار" رو به سختی خواندم.