امان از فصل غواص‌ها
امان از جا ماندن از رفقا
امان از سه راهی شهادت
          

            این کتاب، از طولانی‌ترین و جزئی‌ترین خاطرات دوران دفاع مقدس است که داود آبادی در آن نه تنها آرزوی شهادت نداشته، که از خدا می‌خواسته تا شهید نشود تا بتواند شرح حال رفقایش و اتفاقات عجیب و غریب آن دوران را به آیندگان برساند. 
کتاب با شرح دوران کودکی و نوجوانی و شور انقلابی و بدو بدوهای او شروع می‌شود تا اینکه با حمله رژیم بعث عراق به ایران، جنگ آغاز می‌شود. از اینجا تا انتهای کتاب، تلاش‌های داود آبادی در بازه‌های مختلف برای رفتن به جبهه‌های جنگ و روایت او از اتفاقات مختلف آن دوره در چندین جبهه چه در غرب چه جنوب بیان شده است. در این روایت دو حس متضاد تلخی و شیرینی کاملا توامان جلو می‌رود. ممکن است از خواندن یک پاراگراف بلند بلند خنده‌تان بگیرد و در پاراگراف بعدی، به آنی این خنده شما به گریه تبدیل شود و روایت این کتاب همینطور جلو می‌رود مانند یک زندگی کامل که هیچوقت فقط یک حس و حال ثابت ندارد.
 داودآبادی بشدت با خوانندگانش بی تعارف است. چه نسبت به خود چه وقایع خاص آن دوران، تیغ سانسور را به کار نبرده است. افرادی به بهانه‌های غلط برخی از اتفاقات و مسائل رخ داده در دوران جنگ را بیان نمی‌کنند اما داودآبادی در لابه‌لای روایت‌هایش، منصفانه از تصمیمات و رفتارهای اشتباه برخی فرماندهان و رزمندگان، ستون پنجم و جاسوسانی که باعث اتفاقات ناگواری در برخی عملیات‌ها شدند، ترس‌ها و فرارها و مسائل دیگری که در بیشتر کتاب‌های با این موضوع پیدا نمی‌شوند، گفته است. اما اصل روایت او، شور و اشتیاق خود و دوستان و هم سن و سالانش برای دفاع از دین و انقلاب و فضای خاص معنوی جبهه‌ها است. این فضا و حس معنوی برای او آنقدر زیاد است که وقتی برای مرخصی یا به خاطر مجروحیت به تهران برمی‌گردد، توان تحمل فضای شهر و کوچه و خیابان‌هایش را ندارد و تلاش می‌کند هرطور شده به منطقه برگردد. 
افراد زیادی در روایت‌های داودآبادی سهم دارند و گاه بخشی از کتاب مختص به یک نفر می‌شود. داودآبادی در کتاب‌های خود مانند دیدم که جانم می‌رود، پهلوان سعید، جاسوس بازی و ....، به طور جداگانه از آن‌ها نوشته است اما در از معراج برگشتگان همه را در کنار هم با توالی زمانی و مکانی خودشان می‌خوانیم و به نوعی این اثر داودآبادی، مجموعه‌ای از تعدادی از کتاب‌های پیشین او به همراه خاطرات منتشر نشده‌اش است که خواندن یکباره و با هم آن‌ها لطف دیگری دارد.
در برخی قسمت‌ها روایت‌ها به یکباره رها می‌شود و نویسنده سراغ بخش دیگری از خاطرات خود می‌رود. اما این مسئله در کل کتاب ضربه‌ای به پیوستگی روایت‌ها نزده است. همچنین اگر می‌خواست مسائل درجه چندم را صرفا برای تکمیل خط سیرها بیان کند، حجم کتاب چند برابر حجم زیاد فعلیش می‌شد. این حجم زیاد کنونی شاید در نگاه اول کمی دافعه ایجاد کند اما کافی است سوار بر قلم شیوا و روان داودآبادی و روایت‌های خاص و جذابش شوید آنگاه بدون فهم گذر زمان، از فتح‌المبین به والفجر 8 و کربلای 5 می‌روید و ناگهان از خرمشهر بیرون می‌آیید و سر از لبنان و فاو و شلمچه درمی‌آورید.
داودآبادی در شرح مجروحیت‌ها و شهادت‌های رزمندگان نیز سانسوری نکرده و صحنه‌های دلخراشی را در روایتش تصویر کرده است. این صحنه‌ها در شرح عملیات کربلای 5 به اوج خود می‌رسد که دل مخاطب را به درد می‌آورد.
داودآبادی در جبهه‌ها فقط اسلحه به دست نبوده است. او همواره دوربین عکاسی و کاغذ و قلم نیز همراه خود داشته تا بتواند صحنه‌ها و اتفاقات مختلف را برای آیندگان ثبت کند. او به خوبی جای خود را پیدا کرد و پس از جنگ با کمک تجربیات، تصاویر و نوشته‌های خود، کتب، یادداشت‌ها و سخنرانی‌های زیادی را برای بیان وقایع دوران دفاع مقدس و روایت دلاوری و رشادت شهدا و رزمندگان به یادگار گذاشته تا این گنجینه بزرگ تاریخ معاصر ایران زمین، به خوبی حفظ و به آیندگان منتقل شود.
          

            شش سال پیش در اولین روزهای طلبگی ام ، همان روز ها که بالشتم ساکم و پتویم عبایی بود که از پدرم گرفته بودم ، این کتاب را خواندم .
از معدود کتابهایی بود که گاه با همه وجود در کنارش خندیدم و گاه جریان داغ اشک بر گونه ام را احساس کردم .
در تمام لحظات خود را کنار نویسنده احساس کردم ، خاطرات ملموس و پیام دار بودند.
بیشتر از این ، لایق وصف این کتاب نیستم.
خواندنش را به همگان با هر اعتقادی توصیه میکنم.
          

            شیرین و تلخ
اصولا کتابی که داستان به جنگ رفتن عده ای جوان و نوجوان باشه با آن همه انرژی و زندگی و صادقانه نوشته بشه، چون همه می‌دونیم که توی جنگ حلوا خیر نمی‌کنن اون وقت دوتا حس متضاد رو با هم قاطی می‌کنه و به خورد خواننده‌ش می‌ده. شیرین و تلخ مثلا یا تند و خنک. چیز باحالیه، امتحان کنید این‌جور کتاب ها رو مثل بستنی فلفلی می‌مونه.
این کتاب هم یک نمونه‌ی ناب و اصیل از مثالیه که بالا گفتم.، حرف نداشت، هم خندیدم حسابی و هم از ته دلم آه کشیدم و صفحاتی خیلی شیرین و پشتش صفحاتی جگر سوز  و بعد دوباره و دوباره دقیقا مثل خود زندگی.
ویژگی خاص کتاب هم اینه که خیلی بی تعارف نوشته شده و جسته و گریخته چیزهایی رو گفته که بقیه اغلب سعی می‌کنن سانسورش کنن. تا مثلا احترام بزارن به جبهه و انقلاب و ...
کتاب خیلی بی تعارفه واقعا.
نهایتا سلامت باشی آقای داوود آبادی ، خیلی به من خوش گذشت و خوش به حالت که داستان تولد تا اوایل جوونیت این قدر زیباست.
بخوانید خوش می‌گذره واقعا.
ریویو در روزهای کرونایی :))))))
          

            کتاب از معراج برگشتگان حمید داودآبادی


حمید داوودآبادی: آنطور كه من می شناختم
حمید داودآبادی، چهره شناخته ای در فضای سایبر است. وبلاگ  قدیمی او (با عنوان خاطرات جبهه حاوی یادداشتهای او از سال 1381 تا كنون به نشانی http://www.davodabadi.persianblog.ir) و نیز سایت ساجد (سایت جامع دفاع مقدس به نشانی http://www.sajed.ir) تحت مدیریت او هر دو از پایگاههای مهم و مرجع برای بروبچ انقلابی و دوستدار دفاع مقدس در اینترنت است. همین طور سایت 4 دیپلمات ربوده شده توسط رژیم اشغالگر قدس كه كمتر به روز می شود: http://www.4diplomats.ir
حمید داودآبادی برای من،  پیش از حضور موفق در فضای سایبر، نویسنده ای توانمند در حوزه كتاب و نشریات بود.خاطرات او از جبهه در كتاب یاد ایام را خوانده بودم و یادداشتهای او در مجله امتداد (+) را حتما می خواندم. (آنكه فهمید و آنكه نفهمید هایش خیلی قشنگ و خواندنی بود.)

كتاب جدید حمید داوودآبادی
حمید داودآبادی با كتاب جدیدش، «از معراج برگشتگان» یاد و خاطره دوستان شهیدش را ماندگار كرد. معمولا شخصیتها كتاب خاطره می نویسند و خود را ماندگار می كنند ولی داودآبادی كتاب نوشته تا دوستان شهیدش را ماندگار كند. البته او نامردمی های خشكه مقدسها در مساجد و حتی سپاه را هم ماندگار كرده است. 
صداقت داودآبادی در این نوشتار پیداست. كارهای درست و نادرست، همه را می آورد. این طور مخاطب هم بیشتر می پذیرد.
كتاب از معراج برگشتگان داودآبادی از تولدش شروع می شود و با انقلاب ادامه می یابد و در درگیری های اول انقلاب بین گروهكها و احزاب متوقف می ماند و یكباره سر از جنگ در می آورد و جبهه و پشت جبهه هر دو را روایت می كند. 
932 صفحه كتاب از معراج برگشتگان داودآبادی، 932 صفحه زندگی یك بسیجی است. گرچه این بسیجی گاهی اشتباهاتی می كند و مثلا به عضویت سپاه در می آید و یا درس و مدرسه را به خاطر حضور در جبهه رها می كند...

تقریظ امام خامنه ای
در پشت جلد و تبلیغات این كتاب،‌ جملاتی از یادداشت ولی معظم و كتابخوان فقیه بر كتابی از داودآبادی (كتاب یاد یاران) به چشم می خورد. عنوان كتاب (از معراج برگشتگان) تعبیری است كه حضرت آقا به كار برده اند و بعدها توسط آقای داودآبادی برای نامگذاری صفحه دفاع مقدس یكی از نشریات و نیز این كتاب مورد استفاده قرار گرفته است. پس این كتاب جدیدا نوشته شده است و تقریظ آقا هم مربوط به كتاب قبلی است (سال 1371).

دو نكته دیگر درباره كتاب:
1- این طور نیست كه هر كاری شهدا می كردند، ‌درست باشد و بشود به سیره عملی و گفتاری آنان اقتدا نمود. بعضی رفتارهای شهدا با نص صریح قرآن مخالفت دارد. (البته آن موقع كه مخالفت داشت، آنها هنوز شهید نشده بودند!) شاید بد نباشد، نویسندگان و روایان با نقل منصفانه همه رفتارها، به طور ضمنی اشتباه بودن برخی رفتارها را هم بیان كنند.
2- از حجم زیاد كتاب نباید ترسید. اطلاعات خوبی به شما می دهد و بر نگرش شما هم تاثیر مثبتی خواهد داشت. حدود هفتاد كتاب،‌آلبوم تصاویر است و ده صفحه هم به اسناد اختصاص دارد و بیش از 50 صفحه فهرست اعلام است كه به شیوه موضوعی تخصصی (شهدا، افراد، یگانهای رزم و ...) مرتب شده است.

كتاب شناسی:
پدیدآور: حمید داودآبادی
عنوان: از معراج برگشتگان: خاطرات جنگ، كودك و انقلاب!
ناشر: انتشارات یوسف تهران (موسسه فرهنگی عماد)، چاپ اول، زمستان 1389، 12000 تومان

برای تهیه این كتاب
جهت تهیه‌ پستی این كتاب می‌توانید به پایگاه اینترنتی عماد WWW.EMAD.IR مراجعه كنید و یا با شماره تلفن 85570 - 021 تماس بگیرید. جهت تهیه این کتاب(ازمعراج برگشتگان) میتوان از طریق دفتر قم موسسه عماد نیز اقدام نمود. آدرس قم خیابان ارم - روبروی پاساژ قدس - ساختمان کوثر طبقه اول موسسه عماد - تلفن 7839401-0251 و 7839407 - 0251 و 09121501732

این یادداشت را سال 89 نوشتم.