به نظرم هر معلمی که با بچه‌ها سروکار دارد باید کودک درون فعالی داشته باشد ، تا هم بتواند با آن‌ها به خوبی و به شیوه‌ی درست ارتباط برقرار کند و هم پا به پای آن‌ها فعال باشد. با دنیای دانش‌آموزانش آشنا باشد و آن را درک کند.
شما هم کودک درون فعالی دارید؟ می‌دانید چگونه می‌شود به او بها داد و کشفش کرد؟ می‌توان گفت همه‌ی انسان‌ها کودک درون را دارند ولی اینکه چگونه آن را درک کنیم، بفهمیم و کشفش کنیم و فعال نگهش داریم،مهم است.
آنقدر توجه به کودک درون مهم است که بیان شده حتی برخی بیماری‌های جسمی نشان از زخم‌های کودک درون دارند. بخصوص بیماری‌های روان‌تنی که امروزه مبحثی غیر قابل اغماض است. گاهی باید مانند یک والد بالغ او را در آغوش بگیریم و به نیازهایش توجه کنیم. با کودک درون خود قرار ملاقات بگذاریم، دست از سرزنش خود برداریم به او فرصت دهیم. نقاشی بکشیم، بنویسیم و گاهی اجازه دهیم خشمش را به نحوی بیان کند. البته توجه داشته باشیم که رفتار کودکانه و نابالغانه کاملا با کودک درون متفاوت است.
این کتاب در سه بخش بسیار مفید شما را در این راستا همراهی می‌کند. کتاب تمریناتی دارد که باید حتما آن‌ها را انجام دهید.
        

          سلام
کتاب شفای کودک درون رو به همه پیشنهاد میدم چرا به ما کمک می‌کنه که چطوری و از چه راههایی بتونیم با خودمون ارتباط قوی برقرار کنیم
        

          بعضی از قسمت های این کتاب طولانی و تکراری
بود و برای من خسته کننده بود.
        

          
ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ (Transactional Analysis) ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺭﺳﻤﻲ از سال 1970 ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻨﻴﺎن گذار ﺁﻥ ﺩﻛﺘﺮ ﺍﺭﻳﻚ ﺑﺮﻥ بود. در حقیقت کتاب وضعیت آخر و کتابی دیگر با نام ماندن در وضعیت آخر بر مبنای ایده‌ی اریک برن نوشته شده‌اند. می‌شود ساعت‌ها و روزها بی وقفه در مورد این موضوع صحبت کرد و با موشکافی و کندوکاو های شیرین بیشتر به عمق ماجرا پی برد. اما براساس اندک چیزی که می‌دانم، فقط به بیان شاخه‌های متعدد TA که هر کدام به خودی خود به اندازه‌ی چندین کتاب قطور جای بحث دارند، بسنده می‌کنم:

تحلیل ساختار: بر اساس نظر اریک برن که بی تاثیر از نظرات فروید هم نبود، شخصیت هر فرد دارای سه بعد «کودک»، «بالغ» و «والد» است که هر کدام سهم به سزایی در ساختار شخصیت دارند.

ﻭﺍﻟﺪ: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ‌ای ﺍﺯ ﭘﻴﺸﺪﺍﻭﺭی‌ها، ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ ﻭ ﺗﻌﺼﺒﺎﺕ می‌باشد. ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭالعمل‌های ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﻧﺒﺎﻳﺪﻫﺎﻱ ﺁﻥ ﺳﺮ ﻭ ﻛﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻱ چند بعد می‌باشد. والد مهرانگیز (نوازشگر)، والد حمایتگر، والد نکوهشگر و... که هر کدام از این ابعاد نقش مهمی را در عادت‌ها و رفتارهای افراد بازی می‌کنند.

ﺑﺎﻟﻎ: ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ درست ﺍﻃﻼ‌ﻋﺎﺕ ﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ با مسائل بر عهده‌ی بالغ است. ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت و اظهار نظرهای منطقی منطقی و واقع‌گرایی‌ها از این بعد ناشی می‌شوند.

ﻛﻮﺩک: ﺩﺭ ﺗﻌﺎﺭﻳﻒ TA ﻛﻮﺩک به عنوان ﻣﻨﺒﻊ ﺧﻼ‌ﻗﻴﺖ و منبع اصلی سرزندگی به حساب می‌آید. ﻫﻴﺠﺎﻧﺎﺕ، ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻭ ﺗﺼﻮﺭﺍﺗی که کودک دارد ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﻳک ﻭﺍﻟﺪ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮ ﻭ حتی ﺗﻮﺳﻂ یک ﻭﺍﻟﺪ ﻧﻮﺍﺯﺷﮕﺮ ﺳﺮﻛﻮﺏ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ می‌تواند ﺩﺭ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﺑﺮ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻓﺮﺩ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﻧﺎمطلوبی ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭی‌های روانی و جسمی ﻧﻴﺰ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮﺩ.

تحلیل رفتار متقابل: به معنای بررسی الگوی رفتاری دو فرد در تعامل با یکدیگر

بازی‌ها: به عنوان نقش‌هایی که انسان‌ها در تعامل با یکدیگر در ایفا می‌کنند تا بتوانند در لایه‌ی دیگری، نتیجه‌ی دیگری  را که مد نظر دارند به دست بیاورند.

نمایشنامه زندگی: به معنای داستان‌هایی از زندگی ما که بارها و بارها تکرار می‌شوند و اگر چه محیط تغییر می‌کند، من و شما هنوز همان نقش قدیمی را در هر نمایشنامه‌ی جدید ایفا می‌کنیم. 

ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻛﺎﺭﻛﺮﺩ TA ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ‌ای ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻧﻮ ﺑﻪ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪﺷﺎﻥ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺻﻼ‌ﺡ ﻛﺮﺩﻩ ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ با کمک به خود ﻭ ﺑﻪ یک ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮﻧﺪ.

 

شفای کودک درون کتابی در راستای همین مفاهیم است. در این کتاب ابتدا کودک و والد درون به خواننده معرفی می‌شوند و در ادامه به کمک تمرین‌هایی خاص تلاش می‌شود تا نقص‌های احتمالی در ابعاد مختلف والد، در جهت ظهور کودک درون بر طرف شود. 


        

          خب، این کتاب هم تموم شد...
اینم از اون کتاب‌هاست که درحالیکه یه عالمه ازش فروخته بودم تو شهرکتاب، همیشه بالا به پایین بهش نگاه می‌کردم. مسخره‌ش می‌کردم و خیلی زرد بود برام. مخصوصا با این جلد زشت و بدرنگش! اما خب دنیا دار مکافاته و آدم همون چیزهایی که مسخره می‌کنه رو خواهد خوند و خوشش هم خواهد اومد. :))
اگه بخوام درموردش چند جمله بگم، اینطوریه که: بر اساس نظریه تحلیل رفتار متقابل، میگه که آدما درون خودشون هم یه کودک دارن، هم یه والد (و یه بالغ). و هم این کودک و هم والد شخصیت‌های مختلفی دارن و خودشونو بهت نشون میدن. آدما هر چی بزرگ‌تر می‌شن هی بیشتر سعی می‌کنن کودکشون رو پنهان کنن و بهش بی‌توجهی می‌کنن، در حالیکه همین کودک سرچشمه همه خوشی و خلاقیت و شادیشونه. یا اینکه خب واقعا وقتی بچه بودن، از کودکشون به خوبی مراقبت نشده و حالا به انواع مختلف خودشو نشون میده این موضوع...
مطلب درموردش زیاده و من هم حوصله شرح این نظرات رو ندارم واقعیتش :)) ولی یه کار جالبی که پیشنهاد میده،‌ اینه که از طریق نقاشی کشیدن یا نوشتن با دست غیرمسلط، با بچه می‌شه ارتباط برقرار کرد. صداش رو شنید و باهاش حرف زد. ازش پرسید چشه و چه می‌کنه و چه احساسی داره. منم یه عالمه از این تمرین‌ها رو انجام دادم و با اینکه گاهی خیلی احساس دیوونگی می‌کردم حینش (در حالیکه هر دستم یه مداده و دارم چرت و پرت می‌کشم و می‌نویسم رو کاغذ 😂) اما واقعا مفید بود... خیلی مفید بود و باهاش خیلی اشک ریختم.
حالا کمتر برای همه اون حالات احمقانه خودم، یا خواسته‌های بی‌منطقم خودم رو سرزنش می‌کنم و رعناجوجو رو می‌بینم. حواسم بهش هست و سعی می‌کنم در مسیرهایی قدم بردارم که اون هم خوشحال و راضی باشه.  🌟
---
اولش نوشتم: به پیشنهاد تراپیست،‌ به امید بهبودی... -زمستان ۴۰۳
الان روزهای زیادی از زمستان سخت من گذشته و در این مدت تقریبا هر کاری که از دستم برمیومده برای اینکه بتونم بهبود پیدا کنم انجام دادم و همین موضوع واقعا برای خودم جای افتخار زیادی داره. منی که همیشه ناخودآگاه یا خودآگاه، از بودن در غم‌هام و هیچوقت بیرون نیومدن استقبال می‌کردم، این بار آگاهانه تلاش کردم تا حالم رو بهتر کنم. خوندن این کتاب رو هم هفت هشت ماه طول دادم و هر از گاهی هی ذره‌ذره باهاش پیش رفتم. خیلی از تمرین‌هاش رو انجام دادم و خیلی رو هم گذشتم. اما می‌دونم که اثرش رو گذاشته.