در کتابخانه پر از کتاب استادم که با شوق دیدن کتابخانه اش هربار با خانه اش میروم و با حسرت نداشتنش برمیگردم، سبز قطورش خودنمایی میکرد، وقتی گفتم میخواهم بخوانم میشود این سبزهای قطور را قرض بدهید. 
نگاه عاقل اندر سفیهی انداخت لحن نگاهش را در صدایش ریخت:میتونی بخونیش؟ فلانی نتونست تو میتونی؟ فکر نکنم ولی ببرش. 
این را استادم گفت رگ غیرتم باد کرد نمیتوانستم هم باید تمامش میکردم، مگر نه؟! 
1403ام با او تمام شد و 1404م با او شروع. 
شب های فروردینم را با او به صبح میرساندم تا جلد یک و دواش تمام شد وقتی تمام شد. خودم را در رابطه اش همانند انت دیده ام. زندگی اش پر از ابهام بود اما ادامه داد و جان شیفته هم برایم اینطور بود مبهم بود اما تا تهش پیش رفتم. 
و حالا جانم این روزها با دیدن عکس ها و فیلم هایی که ازش دارم شیفته ِجانِ شیفته انت شده است.
با انت زندگی میکنید، ناکام می شوید و ادامه میدهیدوشیفته میشوید. رومن رولان ادم هایی را خلق کرده، عجیب و غریب. احساساتی را لمس میکنید که شاید توضیحی برایشان ندارید و گاهی حتی ارتباط بین ادم ها را نمیفهمید.
حسم میگوید هنوز از او چیزی نفهمیده ام میگوید تو با انت زندگی نکردی او بود که در ان دو هفته با تو زندگی کرد نیاز به سفر در زمان داری به فرانسه، به ان روزها بایدسفر کنی تا بیشتر جانِ شیفته انت را درک کنی. نمیدانم شما میدانید بایذ جواب حسم را چه بدهم؟! 
دلم تنگ است برایش به امید تابستان و جلد سوم و چهارمش..

        

          بعضی از کتاب‌ها هیچوقت در زندگی‌ ما تمام نمی‌شوند‌ و من فکر می‌کنم این خصیصه‌ی مشترک کتاب‌های موردعلاقه‌ی من باشد،
تمام نمی‌شوند حتا وقتی به پایان‌شان رسانده‌ام،
بارها به آن‌ها بازمی‌گردم، بارها در مورد آن‌ها حرف‌ می‌زنم و اگر زندگی مجال دهد بار دیگری هم می‌خوانمشان
_اشکالی ندارد بگذار کتاب‌های کمتری بخوانیم و کتاب‌هایی که دوست داشته‌ایم را دوباره بخوانیم_
جان شیفته برای من چنین کتابی بود.

زنی که رومن رولان به تصویر کشیده بود نه  یک عروسک چینی بود که نتوان به آن نزدیک شد چون شکننده است و نه یک عروسک ماتروشکای روسی، زیبا اما خالی
زنی‌ست با گوشت و خون و استخوان و عاطفه، خرد و گذشته و آینده...
رومن رولان شخصیت‌هایش را خداگونه خلق می‌کند، زنده و لمس شدنی

من نُه ماه در بطن جان شیفته زندگی‌ کردم، خانه‌ایی بود در برابر آشفتگی‌هایم، آن هم آشفتگی‌هایی که دیگر خانه‌ایی برایشان پیدا نمی‌کردم.

احساس می‌کردم خونی که در رگ‌های رودخانه‌ی آنت‌ ری‌ویر جریان داشت در رگ‌های من نیز جریان داشت. آن سوداها و آن شیفتگی‌ها و آن تنهایی‌ها و آن جریان داشتن‌ها
و البته آن صداقت در برابر سیاست‌های زنانه!

برای من خواندن کلماتش بی‌شباهت به شنیدن یک سمفونی عظیم نبود، چیزی در درونم از عظمت آن تکان می‌خورد، از عظمت تبدیل احساساتِ انسانی به کلمات، گوش‌نواز، زیبا و تکان‌دهنده.

        

          تقریبا زیبا ترین رمانیه که خوندم. به قدری عمیق و قویه کتاب که به جای اینکه شما با شخصیت‌ها زندگی کنید اونا با شما زندگی می‌کنن. "آنت"  شخصیت اصلی کتاب ماه‌ها با من زندگی کرد. یعنی در دنیای واقعی که من دبیرستانی بودم به جای من فکر می‌کرد. روابطم رو با آدم‌ها آنت تعیین می‌کرد نه من. جلد سه و چهار به جنگ‌جهانی و انقلاب شوروی هم می‌پردازه. به نظر من این کتاب ته‌ته آرمان غرب رو متبلور شده تو یه شخصیت زن نشون میده. شاید ادعای بزرگی به نظر بیاد ولی برای من واقعیته.  کتاب رو بشدت توصیه میکنم. هم برای لذت بردن هم برای یاد گرفتن.