شهوت به کوکایین می‌ماند: جز به دشواری و یا احتیاط نمی‌توان از مستی آن رهایی یافت. کسی که یکباره از آن ببرد، سخت در خطر است که خود در هم شکسته شود: تن به هذیان می‌افتد و اراده سلطه خود را بر آن از دست می‌دهد.

ولی هرچه نیروی زندگی بیشتر باشد، ظرفیت رنج کشیدن بیشتر است.

بیرون از عمل جز دروغ چیزی نیست. تنها عمل است که دروغ نمی‌گوید. مردم را، آن جا و اینجا باید در عملشان قضاوت کرد.

بر پایه عشق هیچ چیز نمی‌توان بنا کرد. زندگی یک کارگاه ساختمانی است که کار در آن تعطیل نمی‌شود؛ جایی برای هرزه گردان نیست.

در بحبوحه موفقیت گرایش‌هایی در خود می‌دید که برآورده‌های زندگی خود را ویران کند. تا لذت آن داشته باشد که آن را از نو بسازد.