وقتی یک امام صادقی رمان بنویسد...
        

          چیزی که انتظار داشتم نبود، پایان خاصی هم نداشت
        

          کتاب درباره دانشجویی است که با اعتقادات مذهبی وارد دانشگاه شده و حالا در سال سوم دانشگاه، خیلی از اعتقاداتش متزلزل شده است. او داستان‌‌هایی را پشت سر می گذارد و بالاخره در انتهای کتاب تصمیم خود را می‌گیرد.

کتاب برای نوجوان و جوان‌هایی که تازه وارد دانشگاه شده‌اند می‌تواند جذاب باشد خصوصا آن‌هایی که در آن محیط تعارض‌های زیادی با اعتقادات خود می‌بینند.

یکی از نکات مثبت کتاب از نظر من، این است که کتاب سانسورهای متداول فکری را ندارد و نویسنده خیلی راحت افکار و تعارضات ذهنی یک انسان واقعی و حتی بروز خارجی آن در جامعه را نشان می‌دهد.
        

          هوالملک الحق المبین 
تصویر روی جلد بدایم جالب بود ولی نامفهوم و فکر می کنم خود کتاب هم ...متنی روان اما پر از واگویه های ذهنی و فلسفی که اتفاقات بیرونی آنها را رقم می زنند و گاهی کش می آیند آنقدر که بر اتفاقات پیشی می گیرند.
داستان در مورد تعارضات درونی جوانی است از مشهد به دانشگاهی در تهران آمده که نمی داند مذهبی باشد یا رها و بی غید ؛چقدر مذهبی باشد چقدر آزاد و رها؟! این مناقشه های بین خیر و شر ، بین منطق و توجیه ، بین نفس و تعبد ،می تواند برای افرادی که دچار شک و شبهه شده اند مفید باشد اگر اهل مناظره باشند وگرنه شاید خسته کننده به نظر برسد.برخی مسائل بدون سانسور بیان شده بقول نادر داستان  " "ج.ن.س.ی بدون صحنه"که در آن چیزی بدون صراحت نمایش داده نمی شود ولی اشارات به اندازه کافی گویا هستند." که به نظرم کتاب را برای استفاده حداقل نوجوان نامناسب می کند.
انتهای داستان جای بسیار خوبی بود برای جمع بندی که به نشدم سر سری از آن عبور شد در حالی که بستر سازی خوبی برای پایان بندی فراهم شده بود ولی حیف شد.
        

          نویسنده قلم فوق العاده جذابی داره.
به طوریکه میشد جای شخصیت های کتاب زندگی کرد
موضوع مطلوبی داشت و همه‌ی اتفاقاتی که در طول روز برای آدمیزاد اتفاق می‌افتاد رو شرح داده بود
اما میتونست پایان بهتر و پیام معلوم تر داشته باشه