از اون کتابایی که با خوندنش آروم میشید.
        

          کتاب بادیگارد اساسا یک کتاب حال خوب کن بود.چیزی نبود که بشود به عنوان یک کتاب حرفه ای به آن نگاه شود. ریشه ی داستان شبیه رمان های زرد و تلگرامی بود.اما شخصیت پردازی ها و قلم نویسنده را دوست داشتم و به تک‌تک مکان های زیبایی که هانا قدم می گذاشت کشیده شدم و لذت بردم.احساساتش را به عمق وجود کشیدم و مغز عجیب، باحال و با نمکش را تحسین کردم. همچنین نمی توانستم کتاب را زمین بگذارم،به نظرم از نظر سبک عاشقانه اش شباهت هایی با نهمین روز از ماه نوامبر داشت که خیلی دوستش داشتم.این کتاب را به کسانی که می خواهند از کتاب درسی بگیرند توصیه نمی کنم.صرفا جهت فراغ خیال و دقایقی لبخند!
        

          ساعت یک ربع مونده به سه نصف شب تموم شد. 
خودتون بفهمید چقدر دوستش داشتم 
        

          قطعا با خوندن خلاصه ی داستان ، میتونی نقطه ی اخر و حدس بزنی 
ولی چجوری 
عیو 
واقعا ملیح و قشنگ بود ، انگار وسط دشت افتاب گردون نشستی داری رولت نسکافه ایی میخوری 🥲💛🌻 
دوسش داشتم... لذت خوندنش و میتونید به خودتون هدیه بدید 🥹
        

          این کتاب رو خیلی دوست داشتم ممکنه کلیشه ای به نظر برسه ولی تو قلبم جا داره
یکی از کتابای حال خوب کنه که منو سر ذوق اورد ، و با خوندنش کلی ذوق کردم
        

          این کتاب یه کتاب ساده اما به شدت قشنگ بود. از اون مدل کتابایی که نمیتونی کنار بذای و با ذوق ادامه میدی و از وقت خوابت براش میگذری. قلم نویسنده صادقانه بود و من واقعا باهاش ارتباط گرفتم و احساس صمیمیت کردم. توصیفات و افکار و احساسات قابل درک و به جا بودن و در نهایت، این کتاب از معدود کتابهایی بود که بعد از خوندنش احساس اتلاف وقت بهم نداد
        

          شاید خیلی داستان کلیشه ای باشه ولی من عاشقش شدم😍