واقعا عاشق تصویرگری این کتاب شدم. احتمالا فیزیکی‌ش رو برای خودم بخرم.
از طاقچه بی‌نهایت خوندم.

اول فکر کردم درباره تفاوت یه فیل خال خالی با بقیه فیلم‌هاست ولی اینجوری نبود و از اینش خوشم اومد. 

تا آخر کتاب این جمله اومد تو ذهنم(نمیدونم چرا) :
کوچیکِ جمع بزرگا باش نه بزرگِ جمعِ کوچیکا!
        

          خیلی بامزه، خیلی دوست داشتنی، خیلی تکراری.
        

          یه فیل کوچولوی سفید با خال های رنگی، طبیعتا قشنگه و هر بچه ای دوستش داره، ولی داستانی که به این تصاویر اضافه شده بود، حرفی خاصی نداشت.
شروع خوبی نداشت. معلوم نبود این فیل چرا اینقدر تنهاست، نه پدر و مادری، نه خواهر و برادری و نه حتی دوستی.معلوم نشد فیل کوچولو چرا نیاز داشت که توی شهر جا به جا بشه؟ مشکلاتش ناگهانی ایجاد شده بودند یا از قبل هم بودن؟ و اگه از قبل بودن چرا به فکر راه حال درونی نبود براشون؟ و ...


https://taaghche.com/book/83641
        

          با کمک‌کردن مشکل خودمون هم‌حل میشه.
همیشه بیچاره و کوچیک تر و گرفتار تر از ما وجود داره.
        

          تصاویر لطیف و داستان ساده با گره‌ای تکراری که با حضور دوستی هم‌مساله باز می‌شود و همه‌چیز با دوست از قبل بهتر خواهد شد.