در بابِ "خود را زندگی کردن".
        

          علیرغم اینکه کاملا ایرانی بود،  هم نویسنده و هم تصویرگر  
اما فوق العاده که نه اما عالی بود .
وقتی خریدمش فقط به اسم و داستان ش توجه کردم ، 
فکر نمیکردم نویسنده اش ایرانی باشه .
و واقعا خوشحالم که همچین کتاب هایی در ایران نوشته و چاپ میشه .
چقدر خوبه والدین و خانواده ها متفاوت بودن فرزندان رو بپذیرن و از اون ها انتظاری فراتر از شخصیت شون نداشته باشن و به بچه این اعتماد به نفس رو بدن که متفاوت بودن چیز بدی نیست و میشه در عین داشتن تفاوت با دیگران بهترین خود بود . 
        

          اولین باری که کتاب را خواندم دوستش نداشتم. این بار بیشتر دوستش داشتم البته از نگاه یک بزرگسال است. از کتاب‌هایی است که دوست دارم بدانم بچه‌ها چه تجربه‌ای از خواندنش دارند و آیا دوستش دارند یا نه؟ قصه خیلی جدی است و ماجرای آبتین است که مدام زیر سایۀ قهرمانی و اهمیت خانواده‌اش هست. خانواده‌ای که همگی قهرمان هستند و او هیچ شباهتی به آن‌ها ندارد. تصاویر خیلی خوب به قصه کمک کردند و این فشار را نشان می‌دهند. انگار آبتین یک موجود کوچولو است. تصویرسازی دالوند زیبا است اما  عجیب که دوستش ندارم. فکر آبتین و پایان داستان واقعاً دل آدم را خنک می‌کند و یک «آخیش!» باحال احتمالاً بعدش می‌گوییم.
        

          از اون کتابای عجیب که نمیتونم تصمیم بگیرم باهاش حالم خوبه یا نه.. عجالتا حس خوبم چربیده اینه که چهار ستاره 😁
        

          مدت‌ها بود که کتابی تا این حد هم نویسنده‌ش و هم تصویرگرش حیرت زده‌م نکرده بودن. 
        

          شبیه خود فکرکردن و زندگی کردن و شبیه خود مهرورزیدن، وقتی هیچ‌کس با تفاوت‌های تو کنار نمی‌آید، معنیِ قهرمان بودن است.
        

          بامزه، دوست‌داشتنی و کاملا درک شدنی.
تصویرسازی معرکه. 
یه حس گوگولی خوبی تهش تو دلتون حس میکنین (انشالا :))) )
        

          داستان و تصویرگری از نظر فنی خیلی خوب هستند. داستان و تصویر با هم همخوان و هماهنگند. داستان کشش دارد و تصاویر جذاب هستند. اما ...
اما کاملا مشخص است که مضمون منتقل شده خانواده ستیز است. بار خانواده‌ستیزی  تصویر به مراتب از متن بیشتر است؛
خانواده‌ای همیشه بد اخم و بد اخلاق و پدری که همیشه قرمز و برافروخته و عصبانی‌ست.
به نظرم می‌شد پیام را معتدل تر منتقل کرد.
        

          آبتین که پدرشو ناامید کرده یه کاری می‌کنه گذشتگانش با دیدنش لبخند بزنن، ولی با چه راهی؟ :)))