کتاب جالبی بود با یک زاویه دید فلسفی کتاب نمیشه گفت که رمانه یا حتی داستان بلکه از یکسری زوایای دید خاصی روایت میشه و خوب به طور غیر ملموسی به هوش مصنوعی و عوامل اون ربط داره 
ساختار و فضای کتاب شکل یک تحقیقات میدانی داره و تا خطوط آخر هم همین حس منتقل میشه 
به نظرم کتاب همه پسند نیست واسه یه سری سخت پسندا شاید جالب باشه به هر خال تجربه جالبی بود
        

          برای من کتاب سخت خوانی بود و خیلی باب میلم نبود 
شاید به این دلیل که انتظاری که از رمان داشتم، برآورده نکرد  و بیشتر از این که رمان باشد و داستانی ، یک نوشته ی فلسفی سیاسی بود در زمان آینده .
به نظر من بعد داستانی آن خیلی کم بود .
 در  بعضی از قسمت های  تخیلی کتاب شباهت های نزدیکی به فیلم ۱۰۰ داشت البته نه به طور یکسان اما  در حوزه ی 
هوش مصنوعی و همینطور  انقراض انسان و غیرقابل زیست شدن کره ی زمین برای موجودات زنده  ایده ی مشابهی داشتند .
برای من خیلی زمان برد تا بخونم ش چون با اکراه و به اجبار میخوندم .
 مباحث فلسفی ش  جالب بود و باعث شد بهشون فکر کنم اما برای من متواری از فلسفه و سیاست ، کتاب خوبی نبود که بخوام به دیگران معرفی یا پیشنهاد کنم .
و در چند صفحه ی پایانی که شوکه کننده بود ، چرا که میفهمی کل موضوعی که ی‌ کتاب راجع بهش خواندی فقط یک کلاهبردا ی و بازی با افکار بود برای رسیدن به هدفی والا و زیست محیطی .
        

          موضوع درباره ی پروژه ی جاودان ساختن انسان با استفاده از هوش مصنوعی و فناوری روز در سال ۲۰۶۸ است. زنی که قادر به ساخت این تکتولوژی شده مکالمه های خیلی تفکر بر انگیزی با آدم های پیرامونش میکنه از جمله رئیس جمهورِ وقتِ آمریکا و پاپ و رئیس شرکت گوگل و حرف هاش واقعا دید جدید و خوبی به من داد درباره ی زندگی. ایده کتاب تازه و جالب بود.تقریبا ۴۰ صفحه ی آخر کتاب خیلی تند پیش میره و همه چیز عیان تر بیان میشه و مغز رو کلی به چالش میکشه. بنظر من کتاب با ایده ایی نو بود برای اینکه یکم ذهنمون درگیر بشه و فکر کنیم.

        

          ایده‌ای جذاب گرفتار عملکردی ضعیف. با این حال قابل احترام.