این کتاب مناسب ایام محرم است. داستان دختر و پسری زرتشتی که در مسیر عشق باید علی اکبر را ببینند و از این رو سفری را از ایران به سوی عراق آغاز می کنند و زمانی به مقصد می رسند که خورشید بر سر نیزه رفته است
        

          چند هفته‌ای بود که دوس داشتم بخوانمش ولی فرصت نمیشد. و درست روز هشتم محرم که به نام حضرت علی اکبر است کتاب تمام شد. کتابی در مورد زوج عاشق زرتشتی که برای اینکه به هم برسند باید حضرت علی اکبر را ببینند.
        

          پیرنگ داستان از دو موتور محرک بهره میگیرد: یکی شفا و دیگری سفر
این سفر برای رسین به شفا اتفاق می افتد و یک روند پر تعلیق و پر شتاب را رقم میزند. در طول اثر مدام از خود میپرسیم بعد چه خواهدشد؟ بستر فکری اثر هم به نظرم متاثر از اندیشه های سهروردی بود. هم به لحاظ سرنوشت ساز بودن نور برای شخصیتها مخصوصا شخصیت اول، هم به لحاظ پیوند دو دین زرتشتی و اسلام. بهترین نمودش هم در صحنه آخر بود که شمیسا (راستی همین اسم هم با نور پیوند دارد) در نقاشی چهره حضرت علی اکبر ع به انعکاس نور کفایت میکند
        

          کتاب را سال گذشته خواندم.
به گمانم زمستان بود.
نویسنده تسلط خوبی بر محتوا و فرم داشته.
سیر داستان خوب است.
شعار کم است.
مبدا و منتها ملموس اند.
اما در داستان مذهبی آنقدر انتظارات منِ طلبه بالاست که نمیتوانم بگویم شگفت انگیز است.
هنوز خیلی خیلی خیلی بهتر از اینها باید نوشته شود.
خواندنش را به همگان توصیه میکنم.
        

          کار ارزشمندی بود. نوشتن تو فضای تاریخی و دور از دسترس که به یه واقعه مهم دینی هم ختم میشه جسارت می‌خواد و نویسنده از پس این بار سنگین براومده. هم داستانی عاشقانه نوشته و هم تعالی عشق رو نشون داده. 
کاش آخر داستان اون عشق متعالی طور دیگر بود، طوری به حز خون ثارالله.