4.5/5

Faeries, Kings, Kingdoms, betrayal, spies, power, twists and turns, bad*** female character, blood, scheming, surprise... if all these words don't make you read this book then I don't know what will.
        

          خیلی وقت بود که کتاب فانتزی نخونده بودم و حین خوندنش خیلی بهم خوش گذشت و زود باهاش ارتباط گرفتم.
کتاب خوبی بود توی ژانر خودش ولی خب بازم با کلیشه هایی که توی ژانز فانتزی هست
مثلا شخصیت اصلی داستان (jude) یه دختر تشنه ی قدرت و سرسخت بود و ....
درکل خوب بود من دوسش داشتم جوری که حتما جلد بعدی این کتابو می‌خونم
        

          Everything was boring. Everything was fine 

The first part was exactly like this quote. Building characters and let the reader get familiarized with them and their world.
 But the second half was soooo good! And the plot twists were amazing! Holly Black mixed a young adult theme with darker themes really well.
Also, I loved the fact the Jude is the one doing all the dirty works such as spying, murdering and betrayals while the worst thing Carden did was being a bully, and he is the actual lighter character.
And the cliffhanger had me hooked!

So why 4 stars?
I think most of the book relied on plot twits and intense scenes. The side stories didn't have anything to offer to me, TBH. And their problems are too teenagers problems and drama(in their defense, they ARE teenagers) but much crueler.
And there was so little novelty about the character and their background....

but even with all of that, I still really enjoyed this book, even if being 24 is a bit late to read it!
        

          قطعا یکی از بهترین کتاب های توی ژانر فانتزیه که هر فانتزی خونی حداقل یک بار باید بخوندش✨️
        

          بسم رب العشق... 

در دل سرزمین مسحورکننده الف هیم، جایی که بال‌های پریان در نور ماه می‌درخشند، شب ها صدای رقص می اید و زمزمه‌ ها در باد می‌پیچد، دختری وجود دارد به نام جود او فانی بود و به همین خاطر دیواری نامرئی بین او و ساکنان الف هیم کشیده بود.🪄🔮
 پریان مخصوصا کاردن با آن عمرهای بی‌کران و غرور کاذبشان، او را خار و خفیف می‌شمردند، موجودی بی‌ارزش که عمرش به پلک زدنی تمام می‌شد، پوزخندها و نگاه‌های تمسخرآمیزشان، زخمی عمیق‌تر از هر شمشیری بود!!🗡

جود با هر کس که می‌خواست به او زور بگوید یا از نادیده گرفتنش لذت ببرد، با دیواری از قدرت و جسارت روبرو می‌شد.حرکاتش برق‌آسا، ضرباتش دقیق و نگاهش، تیزبین‌تر از هر عقابی... 
هر زخم، او را قوی‌تر می‌کرد و هر پیروزی، عطشش را برای قدرت بیشتر شعله‌ورتر! او در همه جای سرزمین فریاد میزد من اینجایم  مرا ببینید! من هم به اندازه شما قدرتمندم، حتی اگر فانی باشم!🌱🧙🏻‍♀️
اما بخش جذاب ماجرا را فراموش کردم پسری به نام کاردن هم وجود دارد.(❤👑my king)
او تجسم تمام زخم‌ها و تحقیرهایی بود که روزگار بر پیکرش حک کرده بود. رخم های گذشته از کاردن هیولایی ساخته بود که لذت می‌برد از درد دیگران، لبخند تمسخرآمیزش، تیغی بود بر پیکر هر کس که به حریم او نزدیک می‌شد، و زبانش، پتکی که غرورها را در هم می‌کوبید.
  کاردن از آزار دادن جود، از دیدن عصبانیت در چشمانش، از شنیدن طعنه‌های آتشینش لذت می برد.گویی هر بار که جود را می‌آزرد، بخش کوچکی از زخم‌های خودش التیام می‌یافت. اما ان را هم بگویم که او بیش از هر کس دیگری، درگیر جود بود.کاردن می‌خواست قدرتش را به جود نشان دهد، نه با زور، بلکه با تسلطی که هیچ‌کس دیگری در الف هیم نداشت. او می‌خواست جود بداند که با چه قدرتی طرف است، قدرتی که می تواند نابود کند. 

و اما وقتی داستان مسیری را طی میکند که این دو مجبور به همکاری میشوند  آیا خصومتشان فروکش خواهد کرد، یا شعله‌ورتر خواهد شد؟؟
آیا ممکن است میان این همه تاریکی و روشنی، جرقه‌ای از احساسی متفاوت زده شود؟
 آیا کاردن و جود، با وجود تمام این تنش‌ها و گذشته‌های متفاوت، می‌توانند روزی به یکدیگر عشق بورزند؟🥀
*پاسخ سوالات به عهده شماست، ولی این را بگویم که زیاد به کاردن بد بین نباشید و در عوض به او اعتماد کنید🙃