معرفی کتاب دایره ی گچی قفقازی اثر برتولت برشت مترجم حمید سمندریان

دایره ی گچی قفقازی

دایره ی گچی قفقازی

برتولت برشت و 2 نفر دیگر
4.0
21 نفر |
5 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

41

خواهم خواند

13

ناشر
قطره
شابک
9786001196959
تعداد صفحات
176
تاریخ انتشار
1399/9/8

توضیحات

        
من برشت.....
برای برقراری عدل در جهان بسیار اندیشه کردم.
راه های چندی را آزمودم که در پس آن بی راهه نمودار شد.
دیده ام که رادمردان جاودانه تاریخ برای نجات بشر کوشیده اند.
با یک دایره ساده گچی من دوستدار بشر بودم و از حامیان هنر،اما اندیشه هایم حتی با تمهید هنر نیز دز تثبیت عدالت بشری کارساز نشد و ظلم همچنان باقی ماند و زمانه عدل را دوباره به ظلم درآمیخت و سرنگون کرد....
من امروز در زیر خاک طنین صدای خود را در انعکاس بمب ناپالم و فریاد مظلومان و شیمیایی شدگان می شنوم. 
حمید سمندریان

      

لیست‌های مرتبط به دایره ی گچی قفقازی

پست‌های مرتبط به دایره ی گچی قفقازی

یادداشت‌ها

dream.m

dream.m

1404/4/22

          نمایشنامه "دایره گچی قفقازی"، آنقدر خواندنی نبود که فکرش رو میکردم. ولی سرگرم کننده بود و احتمالا تماشاش ازین هم بهتره. وقتی کتاب "نمایشنامه در چین" رو میخوندم، دیدم یکی از معروفترین و قدیمی ترین نمایشنامه های چینی اسمش "دایره گچی" هستش. و بعد هم فهمیدم  برشت یک نمایشنامه با همین موضوع داره و قرار شد بخونمش تا امروز که شنیدمش :))
فکر می‌کنم نمایشنامه رو بشه این‌طور خلاصه کرد: در حالی که شهر در جنگ داخلی می‌سوزه، یک خدمتکار برای محافظت از یک کودک رها شده هزار جور سختی رو به جون میخره و همه چیزش رو ( حتی عشقش به سربازی که نامزدشه) فدا می‌کنه. اما وقتی بالاخره آرامش برقرار می شه، مادر پسر بچه که الان سه سالشه، میادکه بچه‌ رو پس بگیره. مادر اصلی بچه زن حاکمه و مادری که بزرگش کرده خدمتکاره. حالا یک قاضی همیشه مست و مسخره با الهام از سنت باستانی دایره گچی، تصمیم به حل و فصل اختلافات میگیره. اما نکته داستان اینجاست که توی جامعه فساد و فریب، با وجود یک قاضی غیر قابل اعتماد، چه کسی برنده است؟
برشت توی این نمایشنامه زده ترکونده آدما رو .
اوشون که خودش تمایلات کمونیستی داشته، توی  نمایشنامه اش میخواد بگه که ثروت و قدرت میتونه ابتدایی ترین و ظریف ترین احساسات انسانی رو هم به فساد بکشونه. پس ثروت بده. اون تاکید داره که انسان ها توی هر جایگاهی باشن، عطش بالایی برای تملک دارن و اگر این تملک کنترل نشه، باعث فاجعه میشه. برشت همچنین این نمایشنامه رو بعنوان پارودی عدالت انسانی نوشته. اون نشون میده عدالتی که انسان ها مجریش هستن، با پول خریدنی و فاسده؛ پس کلا زندگی معنا گرایانه خوبه.
        

0