وقتی یه کتابی رو درست در لحظه‌ای میخونیش که باید، نقدهات بهش کمرنگ تر میشن و اون کتاب ماندگار میشه در ذهنت. 
انگار اصلا از روی تو نوشتنش...
 دست گذاشت روی نقطه حساس کنونی من ...
کلمه کلیدی اش همین اشتیاق بود، و با شیوه‌ای خیلی خاص خیلی خیلی خاص از جنبه‌ها و‌زاویه‌های مختلف، این اشتیاق، این چیزی بین ترس و هم‌آغوشی رو نشون داده بود. این دلهره‌ای که هجوم میاره به قلبمون، وقتی قلبمون رو جایی جا میذاریم.
        

          یک عاشقانهٔ به‌یادماندنی!
        

          خواندنش شبیه حرف زدن با عاشقی دنیادیده بود. عاشقی که روبه‌رویش می‌نشینی و محو صحبتش می‌شوی و لابه‌لای دود سیگارش کمی هم خمار.