در بهر ابدیت و تلاشی کوچک برای معرفت؛ برای عمق

            ابد در پیش داریم.
فرشی ایرانی زیر پا، لیوانی چای در دست، مصحفی بر طاقچه، قلم و کاغذی کنار دست، تسبیح تربت، با ذهنی که در اوج تلاطم، آرام است؛ ایمان و امید دارد 
کتاب روی میز کوچک کنار پشتی را بر میدارم و با نشان کتاب فرش مانندش یادم می افتد کتاب تا کجا مرا در خود غرق کرده بود 
این کتاب آن هایی هستند که در چنین موقعیتی دست به خواندنشان میزنم