یادداشت‌های محدثه سادات صباحی (43)

          درسته تا تهش خوندم ولی خوندنم فقط از روی کنجکاوی بود هی منتظر بودم یچیزی بشه یهو جالب بشه یهو پرمفهوم بشه ولی متاسفانه نشد😂 داستان خیلی تینیجری و ساده بود و میتونم بگم حداقل سلیقه من نبود ، نه هیچ چیز جدیدی ازش یاد گرفتم و نه لذتبخش بود😕
        

          انقدر همیشه کتاب به دست بودم که دیگه بچه ها ازم توقع ندارن باهاشون بازی کنم، فقط درخواستشون اینه که برامون کتاب بخون و قصه بگو، منم مثل این مادربزرگای مهربون شروع میکنم و هزااارجور صدا و لحن اجرا میکنم که براشون جذاب باشه، جالب اینجاست که بعضی ازین کتابا انقدر بانمک و خلاصه یه مفهوم مهمو منتقل میکنن که دیگه دلم میخواد خودمم فقط بشینم کتاب کودک بخونم😂 والا بخدا چند صد صفحه میخونیم تا همون مفهومیو که توی ده صفحه با یه گوسفند به بچه توضیح میدنو متوجه بشیم😂
        

          یه تحلیل درست حسابی و توحیدی از انقلاب اسلامی 👌
        

          مناجات پانزده گانه امام سجاد علیه السلام عاشقانه ای برای تنها معشوق عالم امکان...  با خوندنش مست میشید و ازون مهمتر از بهترین انسان ممکن ادبیات مناجات با حضرت دوست رو یادمیگیرید...  وقتی بعد از نمازها حداقل یدونه از مناجات ها رو میخونی غرق یه حال خوب و لذت میشی...  منکه خیلی ترجمشو دوست داشتم و این مدت به هرکسی رسیدم پیشنهاد دادم که بخونه و مطمئنم این کتاب ازون کتاباییه که قراره مداوم و چندین باره بخونمش. 
        

          پر از حس خوب از زندگی زنی که تمام تمام وجودشو  وقف راه خدا کرده  توی یکی از سختترین برهه های تاریخ...  مادرِ شهید ۱۶ ساله ای که زینبی استقامت کرده در برابر مصیبت عجیبی که بهش وارد شده... 
        

          یه زندگینامه مختصر و روان...  و صد حیف که چنین زن بزرگی که عالم دینی هستن رو کمتر کسی میشناسه... 
        

          بالاخره تمومش کردم، توقع نداشتم خوندنش یک ماه طول بکشه. وقتی که تموم شد توی بهت بودم که خب؟ الان ادامه داستانو حدس بزنم؟ سیر داستان خیلی خوب و خوش حس بود مخصوصا توصیف جزئیات زیادش ولی واقعا نباید اینجوری تموم میشد...  
در کل دوستش داشتم ✨
        

          شروعش جذبم نکرد و باعث شد با اینکه حجمش کمه اما طولانی بشه.. ولی نگم از پایانش...  حقیقتا دقایقی توی شوک فرو رفتم! 
با اینکه هیجان داشت اما ایده و موضوع جدید و نابی پشتش نبود، خیلی عام و عادی، توقعم از این نویسنده چیز دیگه ای بود. 
        

          یا علی! قسم به تنهایی و مظلومیت بی حد و اندازه ات، که دشمنانت به یقین نان حلالی در شکم ندارند، مگر میشود آنقدر بزرگی و سخاوت را دید و باز هم در برابرش سرکشی کرد؟ 
(در این کتاب احتمال خطر گرفتن قلب شما از غم فراوان وجود دارد! بخوانید،بدانید، فکر کنید که چه ها به سر این امام عزیز آمده برای ادای عدل و حق! و همه و همه این بلایا و غصه ها که باعث میشود امام مرگ را بر زندگی ترجیح دهد دلیلی جز گمراهی و حق ناپذیری مردم ندارد،اکثریت مردم تحمل راه حق را ندارند چون همیشه باطل از حق آسان تر است و مردم به سختی تحمل ندارند، مردمی که هنوز هم زنده اند و تاریخی که هنوز هم تکرار میشود و تمام شدنی نیست...) 
        

          کتاب خوش حسیه..  نمیخواستم بخونم فکر میکردم واسه رده سنی پایینتری باشه، ولی منو یاد شازده کوچولو انداخت! شاید شخصیت اصلی و ادبیاتش بچگانه بود ولی مفاهیم قشنگ و قابل تامل زیادی میشد ازش دریافت کرد
        

          نمیدونستم موقع خوندن این کتاب بابت یسری چیزا خداروشکر کنم و خوشحال باشم یا اینکه بابت یسری چیزا خوف کنم و ناراحت باشم...  فقط میتونم بگم خوبه که حداقل فهمیدم کجام و توی چه شرایطی ام...  بعضی از حقایق خیلی تلخن ولی اگه ندونیشون باعث میشن تا فرق سرت بری توی لجن و خودتم ندونی از در خوردی یا از دیوار! 
        

          کتاب با بیان داستان های کوتاه در مورد سعادت و خوشبختی به مخاطب ثابت میکنه که خوشبختی اکتسابیه، مزیت کتاب به اینه که داستان محوره و چون داستان ها کوتاه هستن زودتر به نتیجه میرسید و خسته کننده نیست
        

          زینب! تو به من نشان دادی که چطور دخترها هم شهید میشوند... 
        

          اولین کتابی بود که از داستایوفسکی خوندم و حس کردم باقی رمان های ادبی که قبلش خوندم شوخی بودن:)
اپلیکیشن طاقچه یک چالش جالب داشت با این عنوان "اگر قرار بود کتاب باشی، تو چه کتابی بودی؟ "  و من شب های روشن بودم!  شاید بخاطر اینکه خیلی به درونیاتم نزدیک بود انقدر باعث لذتم شد