یادداشت‌های یک بهخوان (9)

            اینطوریه که وسط خوندنش هی یادت میره ۱۹ سالشه، 
فقط میتونم بگم از بین کتاب هایی که راجب شهدا خوندم عارفانه رو بیشتر از همه دوست داشتم.

💔صد حیف که این کتاب ناشناخته مونده...
          

            من که نتونستم با کتاب ارتباط بگیرم
روند خیلی تندی داشت و جزو معدود دفعاتی بود که یه کتاب و نصفه نیمه ولش کردم
البتتهه محتوای کتاب جذاب بود، اما خب روند تندش من و اذیت میکرد
          

            داستان زندگی آیت الله قاضی، که بعد از خوندنش به سرت میزنه بری نجف زندگی کنی ( البته نجف اونموقع نه الان 🚶🚶)
من از اون دسته آدمایی نیستم که بخوام یا بتونم یه کتاب رو برای بار دوم بخونم، ( نهایتا دلم تنگ شد میرم ورق میزنم ) اما این کتابی بود که قطعا و حتما چند وقت دیگه میخونمش،حال و هوای معنوی که موقع خوندن این کتاب تونستم به دست بیارم وصف نشدنی بود! 
🛑 اما یه چیزی! نمی‌دونم درست فکر میکنم یا نه ولی این کتاب رو مناسب این نمیدونستم که صدا و سیما بخواد براش مسابقه کتابخوانی بذاره، چرا که فکر میکنم کهکشان نیستی مناسب عموم مردم نیست و برای این کتاب،خواننده باید باور های دینیش یه حداقل هایی داشته باشه که بتونه مطالب کتاب رو باور کنه ...