یادداشت‌های مبیناامامی (6)

            مثل جلد اول هیجان انگیز و پر از جزئیات.
کتاب شما را درگیر داستانی میکنه که جدا از جذابیت خود ماجرا،در پشت زمینه خیلی از مسائل اجتماعی و تاریخی و فرهنگی رو با گوشت و پوست حس میکنید.
خواندنش کمتر یک روز و نیم زمان برد و زمین گذاشتنش واقعا سخته.
هنوز هم مثل جلد اول، معتقدم این کتاب برای هر نوجوانی مناسب نیست.

          

            واقعا به خواندن چندباره اش نیاز دارم،من هم بین دو نیمه مغزم دعواست.
ارمیا ولی خوب از پس دعواها برآمد.
نقاط جذاب کتاب یکی و دوتا نبود،از سجده های واجب گرفته تا دغدغه های ذهنی که به زیباترین شکل نوشته شده بودند.
کتاب شلوغ بود،درست مثل ذهن ارمیا،درست مثل خیابان های آمریکا.از نظر من ترجیحا زمانی بخوانید که بتوانید پیوسته مطالعه کنید.
(قطعا این یادداشت نیاز به ویرایش در آینده نزدیک دارد :))
          

            روزی که ارمیا را امانت گرفتم،انگار روی کتاب آب ریخته باشد،موج دار شده بود.
برگه ها را که ورق میزدی،صدایشان در می آمد.
همین الان ارمیا تمام شد.
 میدانم اگر بشود صفحات کتاب را مزه مزه کنم،طعم شوری میدهد و بوی خاکهای جنوب...
#چند_از_چند
#اولین_کتاب۱۴۰۳
          

            خیلی وقت بود کتاب نخوانده بودم،انگار درس و دانشگاه یک دره عمیق بین من و داستان های دوست داشتنی ام باز کرده بود که هرچه سعی میکردم از آن بپرم نمیشد
داستان تغیر آدم ها همیشه خواندنی ست،انگار تو هم در تجربه هایی که به دست می آورند شریک میشوی و طعم چیز هایی را میچشی که هیچ وقت زندگی فرصت نمیدهد خودت از سر بگذرانی
کتاب هر شب کنار تخت بود،آرام آرام میخواندم تا زود تمام نشود
شیرین بود،مخصوصا برای من که خانم سه ساله را خیلی دوست دارم