یادداشت منصوره مصطفی زاده
1401/04/14
کتاب را نخواندم!
بازش کردم، دیدم تمام کتاب محاوره است، بستم!!
آخر کتاب، با موضوع حادثه کربلا، با برچسب "پژوهشی"، با این همه متن و جلد خفن و تبلیغ و قیمت بالا... آن وقت محاوره؟! خدایا!
کم پیش آمده از خریدن کتابی پشیمان شوم، طوری که حتی ندانم چه کارش کنم!! ولی این یکی واقعا روی دستم مانده! :(((
21
(0/1000)
نظرات
1402/04/31
از نظر بنده هرچیزی اصولی دارد. و ادبیات هم از این قاعده مستثنی نیست. وقتی می توانی قواعد ادبیات را بکشنی که کامل بر اون تسلط داشته باشی. در این کتاب نویسنده تلاش کرده محاوره بنویسه. کاری که در حوزه ادبیات جز در شرایط خاص معمول نیست. نتیجه اش این شده که برخی جملات آنقدر محاوره است که آدم در زندگی عادی هم از اونها استفاده نمی کنه.
1
1402/04/31
مثلا در حوزه شعر هم همینه. نمیشه شعر رو خیلی ساده و بدوندتوجه به قواعد شعری گفت، بعد بگیم برای آدم های عادی یا نوجوان شعر گفته ایم
0
1402/04/31
در این مورد با شما موافقم که نویسنده تنها تلاش داشته که به زبان محاوره بنویسد و البته تلاش موفقیت آمیزی نبوده. در گزارش هایم تا صفحه ۱۲۲ کتاب به این مسئله اشاره کرده ام که بعضی وقت ها بیشتر زبان چاله میدونی هست تا زبان محاوره ولی عرضم این است که به نظرم بتوان زبان محاوره را در نوشتن داستانهای تاریخی که بر منابع متقدم استوار است به کار برد و تضادی با هم ندارد. این که این کتاب در عمل در انجام این کار ناموفق بوده بحث دیگری است.
0
مریم مهدی زاده
1402/04/21
0