نویسنده مثل کتاب قبلی خودش "کار عمیق" سعی کرده اول درمورد مبانی صحبت کنه و بعد درمورد راهکار ها.

 در مورد مبانی و چرایی مینیمالیسم دیجیتال موضوعات پراکنده ای مطرح کرده که میتونه دید جدیدی بهمون بده از ابزار های دیجیتال اطراف مون و اهداف پشت شون. 
درمورد راهکار ها هم پیشنهادات مختلفی مطرح کرده. نکته کلیش اینه که "یک مدت از ابزار های دیجیتال دور باشیم تا یکبار دیگه برای خودمون تعریف شون کنیم.  میتونیم با هدف درست و در دام نیوفتادن و به عنوان صرفا سرگرمی استفاده نکردن به استفاده درستی از شبکه های اجتماعی یا کلا ابزار های دیجیتال برسیم."  برام جالب بود که  توی این قسمت بیشتر در مورد حذف حداکثری توضیح داده  تا استفاده درست.

درمورد بخش دوم کتاب نکته ای که وجود داره اینه که تناسب خوبی برقرار کنیم بین حجم "مطالعه" و "عمل" مون.  یادگیری حجم زیادی راهکار،  همیشه موثر نیست در ایجاد تغییرات. (عالم بی عمل به چه ماند و از این صحبت ها..). یک پیشنهاد اینه که  تمرکز مون روی رسیدن به راهکار های مناسب خودمون باشه که بخشی از این رسیدن توی عمل و آزمون و خطا اتفاق میوفته.

این کتاب هم میتونست مثل کتاب قبلی نویسنده از حجم کمتری برخوردار باشه.  
اگه علاقه مند به موضوع جوهر تکنولوژی  و  تاثیرش  بر دنیای امروز هستید، مطالعه کتاب های مارشال مک لوهان و آوینی میتونه پیشنهاد خوبی باشه.
        

                موضوع مهمی رو مطرح کرده. اما مشکل کتاب های مشابه خودش رو داره:‌ اگه روایت های تعریف شده در کتاب حذف کنیم شاید در حد چند صفحه مطالب مفید باقی بمونه. روایت ها احتمالا برای انگیزش مطرح شدن اما محتوای خاصی اضافه نمیکنند.
     اگه بخوام توصیه اصلی  کتاب در یک جمله خلاصه کنم:‌ "انجام کار ها در بخش های کوچک و به صورت مستمر." هست.  درمورد ایجاد و حذف عادات هم چالش هایی مطرح کرده و درمورد چگونگی حل شون کمی توضیح داده.

درکل کتاب مناسبی هست.