جزئیات پست

قبل از اینکه به انتهای پست برسم خودم دقیقا داشتم به همین موضوع فکر می‌کردم. شخصا خودم در گذشته با سرعت بالا هر چی دستم می‌اومد سریع می‌خوندم تا اینکه در نقطه‌ای به این نتیجه رسیدم چیزی از جزئیات کتابایی که خوندم یادم نمیاد. ولی حالا بسته به موضوع و ارزش کتاب سریع یا عمیق می‌خونم

محشر بودددد

موضوع پستتون خیلی خوب بود

من ترجیح م خوب خوانی هست و قطعا با پرخوانی و خواندن سریع تمرکزی روی مطالب نخواهم داشت و در ذهنم نخواهند ماند. 

آدمی هستم که تند میخوانم،اما معنیش این نیست  که پر خوان هم هستم. با وسواس زیادی کتاب انتخاب میکنم،اما همین ها را خیلی سریع میخوانم،این باعث میشه داستان زیاد توی ذهنم نمونه و در لحظه ازش لذت ببرم،این باعث میشه کتاب ها را چند بار بخونم و لذت ببرم،این باعث میشه گاهی برگردم چند صفحه قبل و چیزی را چنان با تعمق بخوانم که حد نداره،خلاصه من ترکیبی از هر دو را دوست دارم.

سلام ،مسلما خوب خوانی  و کتابی که محتوی خوب و مفید داشته باشه 

ترجیح من اینه که کتاب هام رو آروم بخونم
ممکنه وقت و فرصت بیشتر خوندن داشته باشم ولی دوست دارم بیشتر با اون کتاب همراه باشم

بستگی به  مهارت و تجربه فرد داره
از اونجایی که خودم تندخوانم، می تونم با اطمینان بگم که کلا تندخوانی چیزیه که هم بر روی سرعت مطالعه و هم کیفیتش تاکید داره.چون تو آروم  خوندن یه کتاب، حواست هی پرت میشه و در نتیجه باعث میشه کلا هیچی از کتاب نفهمی.
ولی وقتی با سرعت همه خط های کتاب رو بخونی؛ یعنی اینکه برخی پاراگراف ها رو رد نکنی، مفهوم کتاب و ماجرا رو بیشتر متوجه میشی
البته بستگی به خود آدم هم داره که بلندخوانی ،لب خوانی یا ذهن خوانی کنه.و قطعا بلندخوانی و لب خوانی سرعتت رو کم تر میکنن و همونجوری که گفتم چیزی از متن کتاب نمیفهمی.
پس با توجه به مفهوم کلمه تندخوانی، این روش بهتریه^^

و خیلی ممنونم از شما بابت مطالب خوب و مفیدی که در صفحه شخصیتون  به اشتراک می‌گذارید.

به نظرم همه چیز بستگی به موضوع کتاب داره. وقتی رمان می خونم اگر ماجرا هیجان انگیز باشه که قطعا تند خوانی میکنم تا زودتر بفهمم آخرش چی میشه. اگر رمان فلسفی باشه کنار تندخوانی مکث هایی هم خواهم داشت تا از مفاهیم پشت کلمات هم لذت ببرم و کمی فکر کنم. تکلیف کتابهای اموزشی که مشخصه باید عمیق خوانده بشه و تا فهم بشه . حیفه بعضی کتابهای خوب هست که با تند خوانی فرصت یادگیری اموزه های ارزشمندش رو از خودمون بگیریم و حتی به مطالب فکر هم نکنیم، پس فایده اون مطالعه چه خواهد بود. در نهایت ترکیبی از هردو روش بهترین گزینه است. به موقع و به جاش تند بخوانی و هرجا لازم شد عمیق بشی و تفکر کنی.

به نظر منم همه چی به موضوع کتاب بستگی  داره 
ژانر کتاب داستانی باشه نیازی به تفکر و تأمل نداره ولی اگر ژانر کتاب موفقیت و خودیاری..باشه نیاز به عمیق خوانی داره 
به نظر من کتاب های داستانی رو باید تند بخونی و از داستان لذت ببری با مکث اگر خونده بشه از جذابیت کتاب کم میشه 

برای من تندخوانی و پرخوانی موجب خوب خوانی میشه.
کتابی رو که آهسته بخونم به خوبی درک نمی‌کنم و ذهنم مدام پرتاب میشه و گاهی مجبور میشم یک پاراگراف رو چند بار بخونم تا متوجهش بشم ولی وقتی سریع می‌خونم همه‌ی حواسم دست‌به‌دست هم میدن تا مطلب رو متوجه بشن. هم سریع‌تر یاد می‌گیرم و هم بیشتر در ذهنم می‌مونه.

درود و خداقوت؛   
من با لذت متن پست و تمام نظرات رو خوندم و در مجموع با نظر خانم کاظمی موافقم. هم موضوع کتاب مهمه و هم شخصیت فرد کتابخوان. خلاصه اینکه نمی شه برای همه یک نسخهٔ واحد پیچید و پیشنهاد کرد. بابت پست زیباتون سپاس گزارم. 🌺🙏

فکر میکنم با خوندن چند باره یک کتاب اون پرخوانی به خوب خوانی تبدیل شه آخه هر طور حساب کنیم گذشت زمان خوب خوانی رو هم می‌زاره تو جیبش از طرفی عمر محدود و محدود شدنش به تعداد اندکی کتاب دیدگاه ما رو آنچنان که باید گسترده نمیکنه و طیف زیادی از افکار و احساسات برای همیشه در فضای ذهن محبوس می مونن و دیگه بال پرواز در نمیارن