روایتی تلخ و شیرین از زندگی بازیگر افسانه‌ای تاریخ سینما. زبان ساده و روراست کتاب را دوست داشتم که ترجمه‌ی عالی خانم عسگری قطعا در این بین نقش مهمی داشت. مهم‌ترین نکته‌ی کتاب به‌گمانم این بود که خانم مونرو جایی از کتاب اشاره می‌کنند: «رؤیای من از دیگران قوی‌تر بود!» و با پافشاری و تحمل سختی‌های خردکننده سرانجام به رؤیای‌ش رسید و یک هنرپیشه‌ی ماندگار شد.
          

            ابدا توصیه نمی‌کنم. نمی‌دونم چی شده بود که این کتاب رو تو طاقچه گذاشتم تو کتابخونه‌ام. ولی به دردنخور بود. مثل اینکه یه آمریکایی داستان زندگی گوگوش رو بخونه مثلا. خب که چی؟ گوگوش برای یه جامعه و گروه خاص خاطره‌ساز و محبوب بود. دلیل نمیشه بقیه هم درباره‌ش همون فکر رو بکنن.
مونرو هم برای مردم آمریکا اونم تو دوره ای خاص مطرح بوده. تازه این کتاب ناقص هم بود با روایتی به هم ریخته و نامرتب. 
ترجمه بدی هم داشت. بعضی جاها اصلا مفهوم نبود و حتی به ویراستاری ساده هم خرجش نکرده بودن. 

پ.ن: بعد این کتاب فیلم blonde رو دیدم که اقتباسی از کتاب جویس کارول اوتس بود. خود کتاب هم برداشت آزادی از زندگی مونرو بوده. این رو بگم که کتاب و فیلم بلوند ابدا منطبق بر زندگی واقعی مونرو نیست. پس با این ذهنیت سراغش نرید.
از صحنه‌های زیادی اروتیک و نود فیلم که بی‌جا هم بود، بگذریم دو نکته جالب داشت.

یکی پررنگ کردن نقش پدر و نبودش تو زندگی نورماجین، پدری هم همیشه فقط یه عکس بوده براش و هیچ‌وقت نمی‌تونه بفهمه کیه. و دیگری حسرت نورماجین برای مادر شدن. در واقع کارول اوتس این دو فقدان مهم رو از زندگی این زن برداشته و داستانی نیمه خیالی ساخته و پرداخته که از زاویه دید روانشناختی کاملا قابل قبوله.
مونرو تو همین کتاب هم چندجا گفته بود که بین خودش به عنوان نورما جین و شخصیت ساختگی مریلین مونرو تمایز قائله و گفته بود دوست داره همه خودش رو ببینن نه مونروی جذاب و سکسی رو. همه فقدان‌ها و مشکلات روحی نورماجین، ناکامی‌های بزرگش تو بچه‌دارشدن و دنیای بی‌رحم هالیوود اون رو به سمت خودکشی سوق داد. 
          

            کتاب خوبی بود اما حیف که زندگی‌نامه‌ی کامل نبود و انگار دیگه فرصت نشده بود تا ادامه‌ش رو بنویسن. اما بنظر من همین هم خیلی جذاب بود (من همزمان زندگی نامه‌ی چارلی چاپلین به قلم خودش روهم میخوندم و بنظرم این نوشته گیراتر و جذاب تر بود نسبت به کتاب چارلی چاپلین) فیلم جدیدی که از زندگی مرلین مونرو ساختن رو هم دیدم، اصلا با این کتاب همخوانی نداره، تنها جایی‌ش که بیشترین شباهت رو داشت اونجایی بود که درباره‌ی ازدواج و زندگیش با جو دی ماجیو بود. بقیش یجورایی اصلا شبیه نبود، اصلا... اما احساس میکنم باید بیشتر به کتابی که خودش نوشته اعتماد کنم تا فیلمی که سال 2022 ازش ساختن...
          

            همه ی ما حتما تصویر مریلین مونرو رو در جاهای مختلف دیدیم. زنی بسیار زیبا و دلربا که آدم رو به سمت خودش جذب میکنه! اما در پس این زیبایی، گذشته ی تاریکی هست که قلب آدم رو به درد میاره.. مریلین زیبا، کودکی ساده ای نداشته، مادری داشت با بیماری روانی دو قطبی که هیچ وقت اونو بزرگ نکرد، ۹ خانواده در کودکی به سرپرستی قبولش کردن که مورد آزار قرارش میدادن، در فقر بزرگ شد، ۱۶ سالگی ازدواج کرد که در نهایت به طلاق منجر شد، خودش با بیماری دو قطبی دست و پنجه نرم میکرد.. چرخ روزگار چرخید و او بهترین ستاره ی دنیای سینما شد و بهترین زندگی رو داشت.. اما همه چیز خوب پیش نرفت! خبرها اعلام کردن که خودکشی کرده ولی این مرگ ناگهانی عجیب بود و هیچ وقت رازش آشکار نشد.
این کتاب بر اساس گفته های خود مریلین مونرو نوشته شده.. و اگه طرفدارش هستید پیشنهاد میشه.
          

            کتاب روان و ساده پیش می رود. مریلین مونرو درون مایه و حقیقت هالیوود را به تصویر می کشد : نقطه اوج دیده شدن و مورد توجه قرار گرفتن یک زن طبق اصول نظام سرمایه داری . زندگی مریلین تلفیقی از آسیب های اجتماعی ، پوچی و برده داری مدرن را پررنگ نمایش می دهد.جایی که روح انسان ها مورد هجمه قرار می گیرد و انسان در جنسیت ، ثروت و قدرت خلاصه می شود. حالا برای بدست آوردن این سه ، هرکاری ممکن است!