یا لطیف
با شنیدن اپیزودی در مورد این کتاب از پادکست بی پلاس، تصمیم به خواندن کتاب گرفتم. کتاب خوبی بود ولی اگر بخواهیم اصلگرا باشیم شاید همون پادکست هم کفایت میکنه. اصل «کمتر ولی بهتر» به نظرم شعار اصلی این کتابه
در زمانه ی فعلی که همه به نوعی درگیر هستیم که کمبود وقت، بهانه همه هست، این نوع ایده ها واقعا کاربردی و خوب هستند
چون از نسخه الکترونیکی فیدیبو استفاده کردم، خوندنش رو در وقتهای ازادی که کتاب همراهم نبود، انجام دادم و خواندنش چند ماه طول کشید
          

            آیا برای موفقیت باید راه‌های مختلف رو رفت؟ آیا فکر میکنین هرچی سرتون شلوغ‌تر باشه بهره‌وری بالاتری دارین؟ آیا وقتی فردی از شما درخواست کمک داره باید حتما  بهش بله بگین؟
این کتاب به این سوالات پاسخ میده.  کتاب درباره مشخص کردن اهداف و مسیر صحبت می‌کنه. این که چطور اصل‌گرا باشیم. اصول ساده‌ای گفته شده که شاید تا به حال بهش توجهی نداشتیم. 
اگر میخواهید به صورت قطعی به موفقیت برسید باید بدون هیچ توقفی در یک مسیر مشخص حرکت کنید.
اگر برای قطع کردن درختی شش ساعت به من فرصت دهید، چهار ساعت اول را صرف تیز کردن تبرم میکنم. 
وقتی هدفمون مشخص شد باید ببینیم آیا فعالیت‌‌ها و اقداماتی که انجام میدیم در راستای هدفمون هست یا باید حذفش کنیم؟

📌نظر من درباره کتاب: کتاب در حوزه موفقیت و انگیزشی هست ولی جز کتاب‌های زرد محسوب نمیشه. کتاب با ترجمه نشر آموخته  روان هست
اگر فکر میکنین مسیر رو گم کردین خوندن این کتاب به شما پیشنهاد میشه.



          

            کتاب خیلی خوبی بود و ترجمه ی روانی داشت . به تمام کسانی که ارتباطات اجتماعی و کاری و گروهی زیادی دارند حتما پیشنهاد میکنم که بخوانند .
و فقط به جمله صفحه آخر کتاب بسنده میکنم 🌱

« از میان همه ی فضایل ، سادگی فضیلت محبوب من است . آن قدر محبوب که اغلب بر این باورم که سادگی بیشترِ مشکلات شخصی و همچنین جهانی را حل میکند . اگر رویکرد فرد به زندگی ساده باشد ، نه لازم است اینقدر دروغ بگوید ، دعوا و دزدی کند و نه لازم است اینقدر حسادت بورزد ، خشمگین شود . همه به قدر کافی دارا خواهند بود .
وقتی سیرت زیباست ، تو زیبایی . این زیبایی سادگی است »
❤️🌱
          

            اگر به عنوان یک کتاب در موضوع توسعه فردی به این کتاب نگاه کنیم میشه گفت که حرف چندانی برای گفتن نداره و چندان هم راهکارها یا ایده های جذابی نداره و حقیقتا قابل مقایسه با کتاب های برتر این حوزه نیست ولی برای خود من جذاب ترین بخش مثال هایی واقعی از فضای کسب و کار  و مدیریت بود که چون این موضوع حوزه علاقه مندی منه برام جذاب بود و شاید برای بقیه جذاب نباشه
          

            کتاب بسیار خوبیه من ترجمه نشر آموخته رو خوندم راضی بودم ترجمه خوبی داشت کتاب در مورد این صحبت میکنه کار های فرعی رو بذار کنار و به موارد اصلی زندگی خودتون برسید تا با سرمایه گذاری رو موارد اصلی زندگیتون به موفقیت تو زندگی شخصی، کاری و... برسید
یه بخشی از متن کتاب رو پایین براتون آوردم
فرع گرا، با ایجاد ابهام در خصوص نقش های افراد، باعث ناتوانی شان می شود. اغلب، این کار به نام داشتن تیمی انعطاف پذیر یا چابک توجیه می شود. ولی آنچه در عمل شکل می گیرد چابکی جعلی است. وقتی مردم نمی دانند واقعا مسئولیت چه چیزی را بر عهده دارند و چگونه درباره عملکردشان قضاوت خواهد شد، وقتی تصمیم ها بی ثبات اند یا بی ثبات به نظر می رسند و وقتی نقشها بد تعریف شده اند، طولی نمی کشد که کارکنان تسلیم شوند یا بدتر، به جای انجام کار واقعی، بیش از حد خود را پرمشغله و بنابراین مهم نشان دهند.
اصل گرا می دانند که شفافیت کلید توانمندسازی است. اجازه نمی دهد نقشها مبهم یا کلی باشند . مطمئن می شود که همه اعضای تیم واقعا به وضوح می دانند که باید در چه کاری اثربخش باشند و از اثربخشی دیگران هم آگاهاند. اخیرا، یکی از مدیران عامل اعتراف کرد که با ایجاد ابهام در نقش های تیم اجرایی اش جلوی پیشرفت کل سازمان را گرفته است. برای جبران این خسارت، فرآیند ساده سازی بزرگی را آغاز کرد تا در نهایت فقط چهار نفر زیردست مستقیم برایش باقی ماند که هر کدام مسئولیت وظایف شفاف را در کل سازمان برعهده داشتند.
          

            از همین کتاب‌های موفقیت!
طبق معمول این کتاب‌ها یسری حرف خوب در بستر یک ایدئولوژی فردگرایانه که کاملا غلط میدونمش بود.
البته میشه نکات خوبش رو استخراج کرد و با بومی سازی فردی و اجتماعی خودمون به کار برد
          

            اگر بخوام اصل کتاب رو در یک جمله بگم اینه که فقط بچسبید به کارهای اصلی زندگیتون و  هر چیز دیگه‌ای رو رها کنید. نویسنده میگه اگر وقت کم میارید و با کارهای عقب‌افتاده‌ی زیادی روبه‌رو هستید یعنی به فرعیات بیشتر توجه می‌کنید.
این کتاب، روانشناسی موفقت زرد نیست ولی به نظر من چندان هم کارآمد نیست. از اون‌هاییه که حرف‌های خوب و غیرعملی می‌زنه. بیشترین جملاتش «اصل‌گراها اینطور عمل می‌کنند» و «فرع‌گراها اینطور عمل می‌کنند» هست. این باعث می‌شد که خوانش متن خسته‌کننده بشه.
راستش من از این کتاب چیز زیادی یاد نگرفتم چون به نظرم بدیهیه که چه کارهایی رو باید اولویت بدیم؛ حتی اگر در انجامش موفق نباشیم. بعضی جاها هم با نویسنده مخالف بودم. فکر می‌کنم این که در تمام زندگی فقط و فقط به کارهای اصلی بچسبیم خسته کننده است. آدم دوست داره گاهی کارهای غیرضروری انجام بده. کارهاش رو عقب بندازه. به دیگران کمک کنه. ما که ماشین نیستیم!
خواندش رو پیشنهاد نمی‌کنم اما اگر فکر می‌کنید یادتون رفته که باید به کارهای اصلی زندگیتون اولویت بدید و نیاز به تلنگر دارید بخونیدش (خلاصه‌ش در پادکست بی‌پلاس رو هم گوش کنید بسه). شاید مفید بود. البته اگر مشکل عدم تمرکز دارید و مدام از کاری سر کار دیگه میرید این کتاب هیچ کمکی بهتون نمی‌کنه.
          

            یک پرستار استرالیایی حسرت هایی که تعدادی از افراد در هفته های پایانی زندگیشون داشتن رو جمع آوری کرد، و فکر می کنید چه حسرتی در صدر جدول بود؟ بیشتر افراد گفته بودن کاش شجاعت این رو داشتند که زندگی حقیقی خودشون رو می کردند، نه زندگی ای که دیگران از اون ها انتظار داشتند.🥲
این کتاب دقیقا به همین موضوع می پردازه، اینکه چطور میتونیم کاری که دقیقا برای ما مناسب هست رو به بهترین شکل ممکن انجام بدیم.
✅ بایسته گرایی یعنی انجام کارهای کمتر، اما با کیفیت بیشتر.
سخت کار کردن خیلی مهمه اما همیشه نتیجه بهتر رو در پی نداره! ما خیلی وقت ها میتونیم با انجام کارهای کمتر نتایج بهتری بدست بیاریم.
لازمه ی به دست اوردن این نتایج، استفاده از روش های بایسته گرایی هست.
یک فرد بایسته گرا، جرئت نه گفتن به دیگران رو داره، عاشق خواب خوب و با کیفیته ، بازی کردن رو دوست داره، به دنبال پیشرفت های کوچیک و مهم، نه برد های پر زرق و برق میره، همیشه از عادت سازی استفاده می کنه تا برای انجام هرکار کوچیکی وقت و انرژی زیادی صرف نکنه و اون هارو به صورت مستمر و ناخوداگاه انجام بده، فرد بایسته گرا همیشه در زندگیش ضربه گیرهایی داره برای اتفاقات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی، این افراد همیشه در لحظه حال هستند و روی زمان اکنون خودشون تمرکز می کنند تا کارهاشون رو با بهترین کیفیت به سرانجام برسونن. 👌🏼