«هرگز شک نکن. هرگز نترس. هرگز بیش از اندازه فکر نکن.» اوکامی همان‌طور که حرف می‌زد نگاهش می‌کرد. گویی به دنبال چیزی ماورای او بود. « این تنها راه زنده موندنه.» ( همچنان این دیالوگ رو تأیید یا رد نمی‌کنم، صرفاً جهت تفکر کردن دربارشون.)

«کلمات همه چیز رو ممکن نمی‌کنند، عقاید بذر بالقوه شدن هستند.» «بدون کلمات، عقاید چیزی نیستند جز افکار بی‌صدا.» اوکامی شاخه را ثابت نگه داشت.راسخ. «بدون عقاید، کلمات هرگز به مرحله تولد نمی‌رسند.» «خب، پس بدون کلمات، یه عقیده رو مطرح کن.» (هرچند عقاید رو میشه بدون کلمات هم بیان کرد. ولی این دیالوگ‌ها رو دوست داشتم.)

«ما در هر شرایطی انتخاب می‌کنیم چی باشیم، کلمه باشیم یا اندیشه‌.»

-کلمات همه چیز رو ممکن نمیکنند،عقاید بذر بالقوه شدن هستند. -بدون کلمات،عقاید چیزی نیستن جز افکار بی‌صدا.