بلافاصله بعد از مردی در تبعید ابدی خوندمش. برای همین چون از لحاظ نگارش نتونست با اون رقابت کنه محتواش هم خراب شد تو ذهنم!
باید یه دور دیگه بخونمش تا حق مطلب ادا بشه!

        

          قلندر و قلعه، کتاب بی نظیر از زندگی شیخ اشراق هست که دقیقا مرا با خود به زمان زندگی او برد!
        

          پشت جلد کتاب:
قلندر و قلعه، داستان زندگی شیخ اشراق، شهاب‌الدین یحیی‌بن‌حبش سهروردی از حکما و عرفای بزرگ قرن ششم هجری ایران است. او در سال ۵۸۷ هجری در سن ۳۶ یا ۳۷ سالگی به فتوای علما در حلب کشته شد. اگرچه بسیاری از دیدگاه‌های فلسفی او به زبان ساده در این داستان آمده است اما اساس این نوشته راه و رسم سلوکی اوست که میراث حکما، عرفا و به ویژه فرزانگان ایران باستان است.
معرفی کتاب:
شیخ اشراق…عارف، عاشق. داستانی بسیار زیبا، دلنشین، عاشقانه و عارفانه بر اساس زندگی این شیخ بزرگوار. با لحظه‌لحظه این کتاب زندگی کردم. خندیدم و گریستم. گاهی شوریدم و گاهی آرام شدم. چه گمنامند چنین انسان‌هایی در زمین و چه شهره‌اند در آسمان.
برای من که مدتی بود از بعضی اسلام‌نماها و عارف‌نماها رنجیده خاطر بودم، کتاب قلندر و قلعه حکم شفا را داشت! حکم امید و نور. عشق از کلمه‌به‌کلمه این کتاب جاریست. محال است شیفته شیخ اشراق نشوی. گاهی در میانه کتاب، تردید می‌کردم که آیا شیخ سهروردی وجود خارجی داشته یا افسانه است! این سطح از عشق را زندگی کردن برای انسان امروزی گاهی غریب می‌نماید. قدرت و زیبایی قلم جناب یثربی این عشق را بیشتر می‌نمایاند.
        

          اما همین قدر بدان که انسان کار بزرگی در پیش دارد.اگر همه کائنات را مسخر او کرده اند، برای آن است که او بار امانتی بر دوش دارد که بر زمین و آسمان سنگینی میکند.او به جایگاهی می تواند برسد که فرشته را به آن راه نیست.
        

          کتاب جالب و خواندنی است. البته شاید خیلی متن حرفه ای نباشد اما دل نشین و جذاب است. داستان شیخ اشراق و سیر روحی و فکری او و حوادث زمانه و آدمهایش و...قابل تامل است. کتاب مرا به یاد کتاب سرگشته ی راه حق انداخت. کتاب را نیکوس کازانتزاکیس انداخت. داستان فرانسوا اسیزی هم کم و بیش مثل همین است. البته با اغراق مسیحی وار. اما قلندر و قلعه به روح و جان ما نزدیک است.
        

          دلچسب
        

          تن من بیش از اینکه دارم به جامه نیازمند نیست که خود، جامه سنگین و چرکینی بر قامت روح من است. بگو شیخ دعا کند تا از جامه‌ی تن برای همیشه عریان گردم ..
        

          کتاب داستانی اجمالی از زندگانی سهروردی، معروف به شیخ اشراق، صاحب مکتب اشراقیون است که به نظرم به درد افرادی که فقط برای سرگرمی به دنبال خواندن رمان و داستان هستند نمی‌خورد، چون شامل برخی آراء فلسفی می باشد که برای چنین افرادی ممکن است ملال آور باشد.
لازم به ذکر است که متن کتاب مانند متن کتب امثال دولت آبادی و رمان نویسان مطرح نیست ، ضعیف است، چراکه نویسنده داستان نویس نیست.
لازم بود چنین کتابی را بخوانم ولی با سلوک شیخ اشراق اصلا ارتباط برقرار نکردم و نقدهایی دارم.
بنظرم ۴۰ صفحه آخر کتاب مطالب مهمی در بر دارد که شامل مناظرات ایشان با علمای حلب می باشد.
از زندگانی شیخ اشراق اطلاعی نداشتم که به لطف این کتاب با ایشان بسیار آشنا شدم.
امیدوارم کتبی اینچنین در زندگانی شهید اول و شهید ثانی نگاشته شود.
        

          انتظارم از این کتاب و این شخصیت خیلی متفاوت بود...
یه جاهایی سهروردی یه زرتشت کامل میشد و جزییات دین و اعمال و بزرگان زرتشت به تفصیل مطرح میشد، یه جاهایی هم یه درویش کامل بود و خیلی فقیرانه زندگی می کرد و رقص سما می رفت و از خود بی خود میشد،
 اما آیا واقعا شدت داشتن این دو موضوع توی یک عالم اسلامی می گنجه؟!کلی سوال توی ذهنم هست که باید برم دنبالشون تا بفهمم سهروردی واقعا کی بوده. یه عالم سنی طرفدار زرتشت درویش مسلک و برتر از ابن سینا و فارابی؟یا ...
قسمت سه جلسه دفاعش فکر کنم بهترین قسمت کتاب بود.
درکل این سوالم برام ایجاد شد که وجود چنین علمایی که بیشتر غرق در سیر و سلوک شخصی خودشون هستن و فقط برهه کوتاهی از زندگیشون رو با مردم و برای مردم سپری می کنن، واقعا در اون حدی که بهشون نبوغ داده شده، به نفع مردم هم بوده؟رو زندگی مردم تاثیری که باید رو میگذاشتن؟مردم تونستن ازشون بهره ببرن یا اینقدر غرق در خودشون و رشدشون و اوج گرفتنشون بودن و مردم رو تو مسیرشون مزاحم و کم میدیدن که یه طلبه ساده هم اندازها اونها می تونسته به مردم علم برسونه؟...
        

          "قلندر و قلعه" اثر "سید یحیی یثربی"
داستانی براساس زندگی نامه شیخ شهاب الدین سهروردی
نویسنده، استاد فلسفه دانشگاه علامه هست و سعی کرده طی یک داستان روان دیدگاه های فلسفی سهروردی رو به زبان ساده بیان کنه ولی بخش اصلی رمان نشان دادن راه و رسم سلوکی او هست. نمیشه گفت رمان قوی هست ولی نکات مهمی در حین روایتی داستانی بیان میشه.
یحیی ابن حبش ملقب به شهاب الدین سهروردی از دوران طفولیت شروع کرد در جستجوی تعبیر خوابش برای پرواز. یک خصلتی که اون رو از همسالانش متمایز میکرد نه فقط هوش و ذکاوت بلکه روحیه پرسشگری بود. عدم پیروی مطلق از پیشینیان بدون دلیل. ابن سینا و فارابی گفتند، خوب گفته‌ باشند تو چی فکر میکنی مهمه! این تقلید کورکورانه در همه امور، مغز رو تباه میکنه.
درباره ایران دوستی سهروردی، نویسنده (که همنام با شیخ هم هست) در مصاحبه ای گفته: 
"نگاه سهروردی به ایران یک نگاه احساسی است، نه تحقیقی و تاریخی. عشقی به ایران‌زمین دارد و برداشتی از شاهان ایران می‌کند که مطرح کردنش توسط انجمن فلسفه‌ی زمان شاه به خاطر همان نگاه به شاهان ایران بوده است. سهروردی شاهان ایران را از نوع پیامبران الهی می‌شمارد و حکومت را به قطب (در نظر عرفا) اختصاص می‌دهد. یعنی انسان کاملی که به حق وصل است و مورد الهام و وحی است. اما این نظر احساسی‌اش دلیل ندارد. یعنی این‌که دلیلی داشته باشد که شاهان ایران پیغمبر بودند و مردم ایران چنین و چنان‌اند، دلیل فلسفی و تاریخی و باستان‌شناسی ندارد."

سهروردی خطاب به علما می گوید:
"حکام و امرا فاجر و ستمکارند. علما به کار خود مشغولند و چیزی که ندارند درد دین است. این توده ستم کش بخواهند و نخواهند و بدانند و ندانند، نه دنیا دارند و نه دین! گویی که برای آن آفریده شده اند تا شب و روز جان بکنند و این زندگی دوزخی را تحمل کنند، تا برای مشتی پست تر از چارپایان که خود را سایه خدا و جانشین مصطفی می دانند، زندگی پرتجمل بهشت گونه ای فراهم سازند! روزی نیست که شاهد قتل و تجاوز نباشیم. سرورم! پس تکلیف ما چیست؟ آنان که اهل علم و معرفت اند، البته نه به ادعا بلکه واقعا فهمی از دین و شریعت داشته، بویی از باطن و حقیقت برده باشند، در شرایط کنونی جامعه سه راه بیشتر در پیش ندارند:
یا باید به خدمت این ناکسان درآیند.
یا گوشه ای گیرند و کاری به کار کسی نداشته باشند.
یا آن که به وظیفه عمل کنند و به فکر دنیا و دین مردم باشند، همین طبقه عظیم زحمت کش و مظلوم!
سرورم! من راه سوم را برگزیدم."

سهروردی عاقبت در دهه سوم زندگی تکفیر و به دار آویخته شد.

من که با شنیدن نام سهروردی یاد مغازه های پارچه فروشی و پارکت و کابینت میفتادم، احساس میکنم با خوندن این کتاب، دریچه جدیدی در ذهنم باز شد که نیاز میبینم بیشتر در مورد عقاید شیخ اشراق مطالعه کنم.

۲۹۶ صفحه
#قلندر_و_قلعه #سهروردی #سید_یحیی_یثربی 

        

          سرگذشت زندگي شهاب الدين سهروردي با وجود اغراق اميز بودن داستان و نبود استناد تاريخي محكم و دقيق در برخي جزييات آن، برا من دلنشين بود
        

          صبحی بود. درست ده دقیقه قبل از امتحان. کتابی را به دوستی دادم و گفتم دوستش نداشتم. گفتم ایراد از کتاب نیست؛ ایراد از من  و ذائقه من است که دیگر سر هیچ سفره‌ای نمی‌نشیند.
یک ساعت بعد که آمدم خانه این کتاب چسبید به دستم. سر این یکی سفره نشستم. دلیلش برای خودم معلوم نیست. شاید آخر معلوم شود. اگر این‌طور شد برای‌تان خواهم نوشت.
        

          داستان زندگی شیخ شهاب الدین سهروردی
به اونایی که علاقه به زندگی نامه های داستانی دارن و به ویژه ایرانی
پیشنهاد میدم پشیمون نمیشید از خوندن این کتاب
قلم کتاب خوبه واقعا صحنه آفرینی های بسیار خوبی داره ولی 
روایتش فراز و فرود خیلی داره 
و طوریه که راحت میشه تو چند بخش و روز خوند
        

          عضویت در گروهی از کتابخوانها مرا ترغیب کرد در یک خوانش گروهی، این رمان را که برگرفته از زندگی شیخ اشراق است بخوانم. موضوع جذاب و عالی است اما زبان روایت ضعیف است و در خور اثر نیست. به هرحال کوشش دکتر یثربی برای بازخوانی داستان وار از زندگی سهروردی قابل تقدیر است.
        

          کمی درباره عشق برایم صحبت کن
        

          به عنوان یک زندگی‌نامه کتاب خوبی بود.
طبیعتا خالی از اشکال و ایراد هم نبود، چون نویسنده کتاب با غرض نویسندگی سراغش نرفته. 

اگر بخوام با زندگی‌نامه‌های خوبی مثل مردی در تبعید ابدی یا نخل و نارنج یا کهکشان نیستی مقایسه کنم،کتاب سطح پایینی داشت. 
یک نواختی نثر در اون رعایت نشده بود، گاهی بسیار نزدیک به زبان محاوره امروز و گاهی نثر کهن قرن ششم و گاهی زبان فلسفه و گاهی زبان عرفان و گاهی زبان تاریخ‌نگاری! 
خلاصه اینکه فراز و فرود خیلی داشت. 
 زندگی سهروردی به عنوان یک حکیم و عارف سرگشته و حیران بیشتر روایت شده بود و جز این‌که پای درس علما می‌نشسته و اهل بحث و سوال بوده اشاره بیشتری به شخصیت و بعد علمی ایشون نشده بود. پرداختن بیش از حد به نزدیکی سهروردی به آداب و اندیشه زرتشت هم جای سوال داشت... یعنی برای من مخاطب بالاخره روشن نشد که چرا حکمت اشراق رو برگزیده... 

اما در کل کتاب خوبی بود. اجمالا ما رو با سرگذشت شیخ شهاب الدین سهروردی ، حکیم مرموز و البته با حکمتی جذاب و دوست‌داشتنی که رگه‌های  اندیشه‌ش رو  در آثار صدر المتالهین هم می‌بینیم، آشنا می‌کنه. 
        

          برای ارتباط برقرار کردن باهاش باید اندکی حکمت اشراق، اندکی عرفان و اندکی حکمت باستان بدونید -یا حداقل با ادبیات این مباحث آشنا باشید- وگرنه شما هم بهش یکی دو ستاره بیشتر نمیدید.
ابتدا امر باید دقت کنید نویسنده، رمان نویس نیست و حوزه تخصصیش عرفان و فلسفه‌ست برای همین منصفانه که نگاه کنید به عنوان یه نویسنده غیر حرفه‌ای اثر بدی ننوشته. من کلا باهاش ارتباط برقرار کردم و ایراداتی که بقیه دوستان بهش اشاره کردن رو وارد نمی‌دونم الا اینکه مناظرات آخر کتاب می‌تونست پخته‌تر و مفصل‌تر باشه.
اینم اشاره کنم که کتاب به شدت به یه ویراستاری نگارشی نیاز داره.
در پایان هم جا داره تشکر کنم که بسیار ابیات نغزی تو کتاب استفاده کرده بود.
        

          نثر ساده ی کتاب و اطلاعات جالبی که در مورد شیخ اشراقی که هیچ از او نمی دانستم، می داد باعث شد حس دلنشین و دلچسبی برایم به جا بماند. ولی ترجیح می دادم جزئیات بیشتری در مورد نوع سلوک و فلسفه ای که سهروردی در آن غرق بود و حاضر به پرداخت هر نوع بهایی در آن راه بود، بدانم.

 


        

          کتاب قشنگی بود از داستان زندگی شیخ شهاب الدین سهروردی