یادداشت میم صالحی فر

        انتظارم از این کتاب و این شخصیت خیلی متفاوت بود...
یه جاهایی سهروردی یه زرتشت کامل میشد و جزییات دین و اعمال و بزرگان زرتشت به تفصیل مطرح میشد، یه جاهایی هم یه درویش کامل بود و خیلی فقیرانه زندگی می کرد و رقص سما می رفت و از خود بی خود میشد،
 اما آیا واقعا شدت داشتن این دو موضوع توی یک عالم اسلامی می گنجه؟!کلی سوال توی ذهنم هست که باید برم دنبالشون تا بفهمم سهروردی واقعا کی بوده. یه عالم سنی طرفدار زرتشت درویش مسلک و برتر از ابن سینا و فارابی؟یا ...
قسمت سه جلسه دفاعش فکر کنم بهترین قسمت کتاب بود.
درکل این سوالم برام ایجاد شد که وجود چنین علمایی که بیشتر غرق در سیر و سلوک شخصی خودشون هستن و فقط برهه کوتاهی از زندگیشون رو با مردم و برای مردم سپری می کنن، واقعا در اون حدی که بهشون نبوغ داده شده، به نفع مردم هم بوده؟رو زندگی مردم تاثیری که باید رو میگذاشتن؟مردم تونستن ازشون بهره ببرن یا اینقدر غرق در خودشون و رشدشون و اوج گرفتنشون بودن و مردم رو تو مسیرشون مزاحم و کم میدیدن که یه طلبه ساده هم اندازها اونها می تونسته به مردم علم برسونه؟...