یک قسمت از شیکاگو مد هست که توی اون مردی به اورژانس مراجعه می کنه و از صدای بلند قبلش شکایت می کنه. دکترها اول چندان جدی نمی گیرن و فکر می کنن ریشه ی مشکل روانیه، اما بعد از معاینه متوجه می شن اسکار تیشو مربوط به یک جراحت قبلی، دقیقا مثل یک آمپلی فایر عمل می کنه. یعنی صدای قلب مرد واقعا بلنده و هیچ درمانی هم نداره. اما یک کاری می کنن: قلب مرد رو با سونو بهش نشون می دن و می گن ببین، قلبت داره می جنگه تا تو رو زنده نگه داره تا با این صدا آشتی بدنش.
منسن هم تقریبا چنین کاری می کنه. به جای اینکه مثل کتاب های خودیاری دیگه، راه حل رهایی از رنج و مشکلاتو نشون بده، میگه زندگی تماما رنجه و قرار هم نیست جز این باشه. پر از مشکله و هر راه حلی هم بعدا تبدیل به مشکل جدیدی می شه. رنج ها و مشکلات "بد" نیستن، زندگی همینه. منتها نکته ای که وجود داره اینه که ما تا حدی می تونیم رنج ها و مشکلاتمون رو انتخاب کنیم. می تونیم دغدغه هامون رو انتخاب کنیم و باید انتخاب کنیم. چون نمی تونیم دغدغه ی همه چیز رو داشته باشیم. 
در ادامه هم میگه ما باید بدونیم که خیلی چیزها رو نمی دونیم و این بد نیست. باید بدونیم که ما خاص نیستیم، تافته ی جدا بافته نیستیم. نه خودمون خاصیم و نه مشکلاتمون... و خیلی چیزهای تقریبا بدیهی دیگه :)
من هم از لحن نویسنده لذت بردم و هم از ترجمه ی خوب میلاد بشیری و پیشنهاد می کنم امتحانش کنید.

+ خیلی ها از لحن نویسنده خوششون نیومده به خاطر فحش های زیادی که داده! در ترجمه که فحش ها انگشت شمار بودن :)
++ عنوان "هنر ظریف رهایی از دغدغه ها" مناسب دو سه فصل اول کتابه. این کتاب راهنمای خوب زندگی کردنه بیشتر. احتمالا نویسنده با اون فحشی که در عنوان داده، صرفا قصد جلب توجه داشته :)
+++ یک مقدار پشیمونم که الان خوندمش. موقعی بخونیدنش که وقتتون باز باشه، بتونید تو یکی دو روز جمعش کنید. من ده روز طولش دادم و پشیمونم. احتمالا یک بار دیگه می خونمش.
        

          من این کتاب رو خیلی دوست داشتم. یاد گرفتم به خیلی چیزها اهمیت ندم و تو زندگیم الویت بندی کنم. پذیرش مشکلات و مسئولیت هات و یاد آوری مرگ خودت که هر لحظه ممکنه اتفاق بیفته. پیشنهاد میکنم در سال جدید جز لیست کتابهاتون قرارش بدین.🌸
        

          مارک منسن با کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه‌ها به شهرت رسید. او پیش از این کتاب مشغول کار برای وبلاگ خود بود. کتاب منسن در ایران هم با استقبال قابل‌توجهی مواجه بوده و ترجمه‌های مختلفی از آن منتشر شده است. ترجمه‌ای که انتشارات میلکان از آن منتشر کرده اکنون به چاپ هشتاد و ششم رسیده است. منسن مدعی است که کتابش روشی نوین برای خوب زندگی کردن را به مخاطب می‌آموزد و می‌گوید این کتاب به شما یاد نمی‌دهد چگونه به دست آورید، بلکه قصد دارد نشان دهد که چطور ببازید و رها کنید.
        

          صفحه ۱۳۹
        

          مفید و کوتاه💕
        

          کتابی هست که دیدگاه فرد رو نسبت به زندگی و مسایل پیرامونش تغییر میده.
از خوندنش پشیمون نمی شید😌
        

          کتاب ساده نوشته شده و روان 
بنظر من میتونست مثال‌های بیشتر و کاربردی تری داشته باشه 
علی رغم تعریف‌هایی که ازش شنیده بودم بنظرم شعار گونه بود و نپسندیدم 

        

          این کتاب یادمون میده چطور به جای اینکه بخوایم از شر دغدغه هامون خلاص بشیم، بفهمیم چطور کنترل شون کنیم.
        

          خط فکری نویسنده به شدت نزدیک به فیلسوفان اگزیستانسیالیست است یا همان فلاسفه وجودی . برای بهتر فهمیدن این کتاب خوب است نگاهی به شوپنهاور و در ادامه فلاسفه وجودی مانند کامو و سارتر بیاندازید . کتاب ابتدا با قلمی روان و طنز شروع می شود و هرچه میگذرد متوجه جدی تر شدنش میشوید . به فصل آخر که میرسید یکه خواهید خورد از اینکه چگونه مسآله ای به این مهمی ( مرگ ) را فراموش کرده ایم . این کتاب به یاد ما می آورد که روزی خواهیم مرد . بله شاید بدیهی به نظر برسد اما آیا اعتقاد دارید که روزی میمیرید ؟ اگر میخواهید خودتان را امتحان کنید کافی است به دغدغه هایتان نگاهی بیاندازید . آیا با خودتان فکر میکنید که فلان فامیلتان چرا آن حرف را زد و شما را ناراحت کرد ؟ یا اینکه دغدغه این را دارید که بدانید نتیجه فوتبال دیشب چه شد ؟ و اگر تیم شما برده بود به فلان رفیقتان که طرفدار تیم دیگر بود زنگ بزنید و درباره شرطی که با هم بسته بودید با او صحبت کنید ؟ اگر اینطور است به نظر نمیرسد که هنوز مرگ را باور کرده باشید . و اما درباره امتیازی که دادم ... کتاب علنا جمع آوری سخنان فلاسفه بزرگ گذشته است . سخنانی که برای زمانی اند که هنوز دغدغه های مهمی داشتیم . زمانی که دورمان با این همه مزخرفات پر نبود . اینکه کسی بتواند از این ماتریکس خارج شود و همچنین نکته مهمی را دوباره به ما یادآوری کند کار بزرگی است که نویسنده کرده است . البته از توصیه های مهم کتاب در شروع آن هم نباید گذشت . از دیگر نکته های مهم کتاب حق به جانبی ای است که گریبانمان را گرفته و چه زیبا خودخواهان را به دو گروه تقسیم میکند : 1.کسانی که خودشان را از همه بهتر میدانند 2.کسانی که خودشان را از همه بدتر میدانند و فکر میکنند دنیا همه بدبختی هایش را یکجا روی سر آنها خالی کرده است . و چه جملات زیبایی درباره صداقت و صراحت میگوید . متاسفانه آنرا هم فراموش کرده ایم  . در پایان امیدوارم دوباره به یاد بیاورید که روزی می میرید و امیدوارم صریح تر و البته مهربانانه تر زندگی کنید و سعی کنید که دغدغه های مهمتری برگزینید .
        

          بسیاری از این دست کتاب هارا کتاب به اصطلاح زرد تلقی میکنند اما  مارک منسن واقعا چیزی نوشته که ارزش دارد.
اغلب این کتاب های زرد این را القا میکنند که با اصلاح طرز فکرتان تاکید میکنم صرفا طرز فکرتان معجزه میشود و یکهو ،ناغافل موفق میشوید.منسن اتفاقا این روش و تفکر را به شدت نکوهش میکند و یک سیلی محکم میخواباند زیر گوش آدم تا برق از سرش بپرد از دنیای وهم و خیال بیرون بیاید و برگردد روی همین زمین پر درد و رنج که یک شبه موفقیت حاصل نمیشود‌
منسن رک و بی پرده حرف میزند و این شاید یکی از چند برتری او در خلق این اثر است رک گویی منسن قطعا آزارتان میده  اما یک روز به دردتان میخورد.... 
        

          خوب و روان بود.
با اینکه یک سری قسمت های فصل ۶ کتاب رو خیلی نپسندیدم چون با هنجارها و ارزش های کشور و دین ما همخونی نداشت و به نظرم اگه تعصب روی روانشناسای خارجی کنار گذاشته بشه ورژن بهتر این کتاب رو میتونیم توی سخنرانی ها بشنویم :)
        

          با بخش زیادی از نکات مطرح شده در نیمه اول کتاب موافقم، از جمله اولویت‌بندی تعداد کم‌تری از مسائل اما مسائل درست؛ تعریف ارزش‌های صحیح و چیزهایی که ارزش جنگیدن دارند؛ اعتیاد به خشم و مظلوم‌نمایی برای فرار از مسئولیت‌پذیری و پذیرش اشتباهات و غیره
نیمه دوم کتاب ضعیف‌ترین بخش آن است، چرا که با توصیه‌هایی در مورد عشق و روابط و مقداری از فلسفه سطحی نویسنده در مورد زندگی و مرگ شروع به کم‌رنگ شدن می‌کند. این بخش‌ها برای سلیقه من بیش از حد کلیشه‌ای بودند و به نظر می‌رسید نویسنده تلاش می‌کند بدون ذوق و سلیقه و صرفا برای اینکه به پایان برسد، کتاب را جمع‌بندی کند.
        

          کتابی در ژانر خودیاری
کتابو دوست داشتم و فصل اخرش از همه فصل ها بیشتر دوست داشتم 
و جمله ای از بوکفسکی خیلی منو تحت تاثیر قرار داد
«ما همه خواهیم مرد،همه ما.عجب سیرکی!
همین به تنهایی باید کافی باشد تا همدیگر را دوست داشته باشیم؛ولی این طور نیست.ما در برابر مسائل بی اهمیت زندگی وحشت زده و ویران می شویم.ما در هیچ و پوچ زندگی غرق شده ایم»
        

          کاش نیم ستاره هم داشت. یه ستاره‌هم زیاده
        

          
تنها راه دستیابی به معنا و احساس اهمیت در زندگی از طریق رد گزینه ها است . انتخاب یک ارزش برای خودتان نیازمند ، ردکردن ارزش های دیگر است .
برای اینکه واقعا ارزش چیزی را بدانید ، باید خودتان را به آن محدود کنید 
مرگ در یک قدمی اوست ،لحظه هایی را بگذار و درک کن و به آن فکر کن

        

          از جمله کتابهایی که حتی یکبار هم شده باید بخونید ... 
برای بعضی آدما که فکر میکنند بی خیالی چیز خوبی نیس حتما توصیه میشه
        

          البته که اسم واقعی این کتاب چیز دیگری است. و بی‌خیالی با آنچه مارک منسون قصد پرداختن به آن را دارد ، فاصله زیادی دارد . اگر  بر اساس نام کتاب ، به انتخاب آن مبادرت کردید ، کمی از دیدگاههای نویسنده فاصله گرفته اید .
        

          من هنر رندانه به ت‌خ‌م گرفتن و دارم میخونم ولی خب(:
        

          من این کتاب رو با ترجمه اصلی دارم میخونم
خیلی بی پرده نوشته ولی قشنگه
برای من شیوه بیانش جدیده
ایده ش جدیده
برای همین جذابه
ایم فایلی که من دارم اینه:

هنر رندانه به تخم گرفتن