اگه شما هم از اون دسته آدمایی هستید که فکر میکنن مردسالاری دیگه از بین رفته (حداقل تو کشورهای پیشرفته) و فمینیستا دارن زیادی شلوغش میکنن، این کتاب دقیقا برای شماست. :))

میدونستید هنوز تو اکثر آزمونهای ایمنی ماشینها (همون که یه عروسک رو توی ماشین میذارن و بعد ماشین رو به دیوار میکوبونن) هنوز از عروسک مونث (با آناتومی زنانه) استفاده نمیشه؟ میدونستید چون صندلی و کمربند ماشینا بر اساس آناتومی و وزن بدن مردها طراحی شده، زنها 17 درصد بیشتر از مردها تو تصادفای رانندگی میمیرن؟ یا خبر داشتین که واکسنها توی زنها واکنشهای شدیدتر و منفیتری ایجاد میکنن؟ یا اینکه داروهای کاهش فشارخون روی زنها به اندازه مردها اثر ندارن؟ یا اون مجموعه علائمی که بهشون میگیم «علائم تیپیک حمله قلبی»، فقط توی 1 نفر از هر 8 زن دیده میشن؟

موضوع اصلی این کتاب، اینه که چطور مردها «انسانِ پیش‌فرض» در نظر گرفته میشن و زنها، کیس‌های خاص، استثنایی و در اقلیت. انگار که زنها، «مردایِ کوچیک‌شده» باشن، بدون اینکه نیازها و ویژگیهای خاص و متفاوت جنس خودشون رو داشته باشن.

به خاطر سهم کمی که زنها از سطوح سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیریهای کلان دارن، دیدگانه و چشم‌انداز زنانه توی این سطوح خیلی کمه. بنابراین مردانی که قراره دنیا و جامعه رو شکل بدن، به خاطر نداشتن تجربه زنانه، نیازها و تفاوتهای خاص زنها رو توی تصمیم‌گیریهاشون در نظر نمیگیرن. نتیجه؟ دنیایی که بر پایه نیازها و ویژگیهای مردان طراحی شده و زندگی توی اون برای زنها سخت، خطرناک و حتی گاهی کشنده‌ست.

یا همونطور که خانوم سیمون دوبووار فرمودن:
«بازنمایی دنیا، مثل خود دنیا، کار مردان است؛ آنها دنیا را از چشم خودشان توصیف می‌کنند و آن را با حقیقت مطلق اشتباه می‌گیرند.»
        

          شاید باور نکردنی باشد، امّا در جهانی از اطلاعات نامحدود، ما با یک شکاف بزرگ از اطلاعات جنسیتی مواجه هستیم. حتی بسیاری از شرکت های بزرگ و محصولات مصرفی براساس استانداردهای مردانه کار می کنند. خواه بپذیریم، خواه مخالفت کنیم، استاندارد دانستن جنسیت مرد و نیازهای مردانه همچنان تصور غالب در جهان است. همین امر باعث می شود که جهان از توجه به زنان و نیازهای آن ها غافل شود. این تمایل به نادیده گرفتن زنان، در حقیقت، ریشه اصلی این شکافِ بزرگ جنسیتی است. در نتیجه، تصمیم گیری برای طراحی محصولات، مکان ها و هر چیزی که در جهان وجود دارد بر پایه اطلاعات مردانه پیش می‌رود و زنان در آن نقش کمتری دارند.
        

          اگه شما هم از اون دسته آدمایی هستید که فکر میکنن مردسالاری دیگه از بین رفته (حداقل تو کشورهای پیشرفته)، فمینیستا دارن زیادی شلوغش میکنن و زنها دیگه دارن کل دنیا رو تو دستشون میگیرن، این کتاب دقیقا برای شماست. :))

میدونستید هنوز تو اکثر آزمونهای ایمنی ماشینها (همون که یه عروسک رو توی ماشین میذارن و بعد ماشین رو به دیوار میکوبونن) هنوز از عروسک مونث (با آناتومی زنانه) استفاده نمیشه؟ میدونستید چون صندلی و کمربند ماشینا بر اساس آناتومی و وزن بدن مردها طراحی شده، زنها 17 درصد بیشتر از مردها تو تصادفای رانندگی میمیرن؟ یا خبر داشتین که واکسنها توی زنها واکنشهای شدیدتر و منفیتری ایجاد میکنن؟ یا اینکه داروهای کاهش فشارخون روی زنها به اندازه مردها اثر ندارن؟ یا اون مجموعه علائمی که بهشون میگیم «علائم تیپیک حمله قلبی»، فقط توی 1 نفر از هر 8 زن دیده میشن؟

موضوع اصلی این کتاب، اینه که چطور مردها «انسانِ پیش‌فرض» در نظر گرفته میشن و زنها، کیس‌های خاص، استثنایی و در اقلیت. انگار که زنها، «مردایِ کوچیک‌شده» باشن، بدون اینکه نیازها و ویژگیهای خاص و متفاوت جنس خودشون رو داشته باشن.

به خاطر سهم کمی که زنها از سطوح سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیریهای کلان دارن، دیدگانه و چشم‌انداز زنانه توی این سطوح خیلی کمه. بنابراین مردانی که قراره دنیا و جامعه رو شکل بدن، به خاطر نداشتن تجربه زنانه، نیازها و تفاوتهای خاص زنها رو توی تصمیم‌گیریهاشون در نظر نمیگیرن. نتیجه؟ دنیایی که بر پایه نیازها و ویژگیهای مردان طراحی شده و زندگی توی اون برای زنها سخت، خطرناک و حتی گاهی کشنده‌ست.

 یا همونطور که خانوم سیمون دوبووار فرمودن:
«بازنمایی دنیا، مثل خود دنیا، کار مردان است؛ آنها دنیا را از چشم خودشان توصیف می‌کنند و آن را با حقیقت مطلق اشتباه می‌گیرند.»
        

          باید خونده بشه...
        

          پیش از هر چیز بگویم، خواندن این کتاب به‌شدت عصبانی‌تان خواهد کرد، اما این عصبانیت لازم و ضروری است. همۀ زنان باید این کتاب را بخوانند، اما به‌نظرم خواندنش برای مردان حتی ضروری‌تر است. 
همان‌طور که از نام کتاب مشخص است، دغدغۀ کتاب اشاره به شکاف جنسیتی موجود در داده‌هایی است که بر اساس آن‌ها کل دنیای اطراف ما طراحی شده است؛ از داده‌های مورد استفاده در طراحی خیابان‌ها و فضاهای عمومی و خصوصی گرفته، تا داده‌های مورد استفاده در درمان بیماری‌ها و داروها و طراحی خودروها و خیلی چیزهای دیگر که آدم حتی فکرش را هم نمی‌کند و دلیلش را نمی‌داند، اما به‌عنوان یک زن باعث سخت‌تر شدن زندگی و حتی وارد شدن آسیب‌های جدی‌تر به او می‌شود. این کتاب بی‌نهایت روشنگر و دقیق است و فکر می‌کنم نویسنده حتی از قصد آن‌قدر دقیق و با استناد به بی‌نهایت تحلیل آماری و علمی مقصودش را شرح داده است تا جلوی هرگونه اتهام احتمالی نسبت به غیرعلمی بودن و الکی بودن ادعاهایش را بگیرد. کتاب پر از توضیحات مفصل و مثال‌های حقیقی است دربارۀ بسیاری از موارد که انسان را به‌صورت پیش‌فرض مرد جوان سفیدپوست درنظرگرفته است و جهان را برای برطرف کردن نیازهای چنین انسانی طراحی کرده است و عملاً زنان را از طراحی حذف کرده چون زنان اساساً انسان به‌شمار نمی‌آیند؛ چرا؟ چون زنان سخت و پیچیده و مرموزند و شبیه مردها نیستند؛ همان اسطوره‌هایی که فروید هم به گسترششان دامن زده است. آنچه برایم بی‌نهایت ارزشمند بود این است که نویسنده تأکید ندارد زنان مثل مردان‌اند؛ بلکه دقیقاً تأکید دارد که چون زنان با مردان متفاوت‌اند باید در طراحی‌ها به نیازهای متفاوت، بدن متفاوت و خیلی مؤلفه‌های متفاوت دیگر این دو جنسیت از هم توجه شود و در صورت بی‌توجهی به این تفاوت‌های بنیادین، در واقع نیمی از جمعیت جهان در اقلیتی قرار می‌گیرند که نه‌تنها زندگی را برایشان بی‌نهایت سخت‌تر می‌کند، بلکه ممکن است در نتیجۀ چنین رویکردی آسیب‌های بسیار بیشتری به آن‌ها وارد شود. که شده است. اما شاید با توجه به این مسئله و تلاش برای برطرف کردن این شکاف جنسیتی در داده‌ها بتوان جهان را به‌شکلی قابل‌تحمل‌تر برای زنان درآورد.
        

          بازنمایی دنیا، مثل خود دنیا، کار مردان است. آنها دنیا را از چشم خودشان توصیف می‌کنند و آن را با حقیقت مطلق اشتباه می‌گیرند.
        

          خلاصه کتاب را از پادکست بی پلاس گوش دادم و میخواهم بخوانمش، تغییر زاویه دید و انعطاف فکری یکی از نیازهای ضروری زندگی بشر امروز است.
        

          کلی آمار و ارقام داره که حقایقی از جهان غرب در برابر آزادی زنان و حقوقشون بسیار رسواکننده است و عمق منجلاب غرب در حوزه زنان رو نشون میده، در کل کتاب میخواد با نشون دادن کلی مثال بهتون نشون بده جهان مردانه اداره میشه و برای اونها طراحی شده، علتش هم نابرابری عدالتی در داده های جنسیتی در تصمیم گیری ها میدونه... بخونید کتاب جالبیه زاویه دید متفاوته بهتون میده و کمی در فکر فرو میرید...
        

          داده ها و اطلاعات و تحقیقات انقدر تکان دهنده، زجراور و موجب خشم میشه که نمیشه کتاب رو یک نفس خوند
خوندن این کتاب، یادداشت برداری ازش و برگشتن مدام به یادداشت ها در هر زمانی که میخوایم تصمیمی بگیریم که بر زندگی هایی بیش از ما تاثیر داره، واجبه
        

          نسخه صوتی این کتاب رو گوش دادم و می خوام کتابش رو هم بخونم به نظرم خوندنش جزو واجباته ، اونقدر که انگار از نون شب واجب‌تر  ؛ کتاب به نوعی بیانگر اهمیت دیتاها هم هست.
        

          سال ۱۴۰۰ در پادکست بی پلاس خلاصه اش را گوش دادم، وقتی در گروه مطالعات زنان، این کتاب برای خواندن انتخاب شد، گمان کردم از محتوا آگاهی دارم و یک مرور کافی است، با خواندن مقدمه و فصل اول کتاب در طاقچه ، خریدن کتاب را واجب دانستم و به این نکته آگاه شدم که اگر یک زن خلاصه این کتاب را نوشته بود، بسیار متفاوت از آنچه شنیدم ، نقل مطالب می‌کرد. 
کتاب درباره نادیده گرفتن زنان است در تمام قوانینی که در یک جامعه انسانی (انسان ، مرد مذکر به صورت پیش فرض) به اجرا در می‌آید. از روش برف روبی در خیابان های سوئد تا شیوه ساخت توالت در مکان های عمومی در زندگی روزمره تا محل کار و بخش درمان و زیست عمومی. 
نگاهم را به زندگی ما زنها که تحت سیطره یک دنیای مردانه است عوض کرد. 
و این خود زنان بودند که تلاش کردند تحقیقاتی را انجام دهند و در این قوانین تغییراتی را ایجاد کنند.
اینکه تحول از خود زنان و پافشاری آنها بر این تفاوت وجودی شروع شد ، برای ما زنان ایرانی می‌تواند، آگاهی بخش و یک چراغ راه باشد.
        

          متاسفانه کتاب خیلی، حتی شاید زیادی، صریح و شفاف نوشته شده و این ممکنه خوندن برخی فصل‌هاش مثل فصل۲ و ۱۶ رو که آمار ناراحت‌کننده‌ای دارند سخت کنه!
نویسنده یک خبرنگار فمینیسته که بسیار از آمار و ارقام در کتابش استفاده کرده و نوشته‌هاش تهی از نظر و دیدگاه‌های شخصی نیست اما نکات بسیار جالب و قابل تاملی رو نقل می‌کنه.
خوندن این کتاب به رغم نظرات منفی‌ای که درباره‌ش وجود داره واقعاً خالی از لطف نیست.