یادداشت Sh M

        اگه شما هم از اون دسته آدمایی هستید که فکر میکنن مردسالاری دیگه از بین رفته (حداقل تو کشورهای پیشرفته)، فمینیستا دارن زیادی شلوغش میکنن و زنها دیگه دارن کل دنیا رو تو دستشون میگیرن، این کتاب دقیقا برای شماست. :))

میدونستید هنوز تو اکثر آزمونهای ایمنی ماشینها (همون که یه عروسک رو توی ماشین میذارن و بعد ماشین رو به دیوار میکوبونن) هنوز از عروسک مونث (با آناتومی زنانه) استفاده نمیشه؟ میدونستید چون صندلی و کمربند ماشینا بر اساس آناتومی و وزن بدن مردها طراحی شده، زنها 17 درصد بیشتر از مردها تو تصادفای رانندگی میمیرن؟ یا خبر داشتین که واکسنها توی زنها واکنشهای شدیدتر و منفیتری ایجاد میکنن؟ یا اینکه داروهای کاهش فشارخون روی زنها به اندازه مردها اثر ندارن؟ یا اون مجموعه علائمی که بهشون میگیم «علائم تیپیک حمله قلبی»، فقط توی 1 نفر از هر 8 زن دیده میشن؟

موضوع اصلی این کتاب، اینه که چطور مردها «انسانِ پیش‌فرض» در نظر گرفته میشن و زنها، کیس‌های خاص، استثنایی و در اقلیت. انگار که زنها، «مردایِ کوچیک‌شده» باشن، بدون اینکه نیازها و ویژگیهای خاص و متفاوت جنس خودشون رو داشته باشن.

به خاطر سهم کمی که زنها از سطوح سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیریهای کلان دارن، دیدگانه و چشم‌انداز زنانه توی این سطوح خیلی کمه. بنابراین مردانی که قراره دنیا و جامعه رو شکل بدن، به خاطر نداشتن تجربه زنانه، نیازها و تفاوتهای خاص زنها رو توی تصمیم‌گیریهاشون در نظر نمیگیرن. نتیجه؟ دنیایی که بر پایه نیازها و ویژگیهای مردان طراحی شده و زندگی توی اون برای زنها سخت، خطرناک و حتی گاهی کشنده‌ست.

 یا همونطور که خانوم سیمون دوبووار فرمودن:
«بازنمایی دنیا، مثل خود دنیا، کار مردان است؛ آنها دنیا را از چشم خودشان توصیف می‌کنند و آن را با حقیقت مطلق اشتباه می‌گیرند.»