شازده کوچولو: رمان
با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.
در حال خواندن
92
خوانده‌ام
4,068
خواهم خواند
489
نسخه‌های دیگر
نمایش همه
توضیحات
این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.
شازده احتجاب توی همان صندلی راحتش فرو رفته بود و پیشانی داغش را روی دو ستون دستش گذاشته بود و سرفه میکرد. یکبار کلفتش و یکبار زنش آمدند بالا. فخری در را تا نیمه باز کرد، اما تا خواست کلید برق را بزند صدای پا کوبیدن شازده را شنید و دوید پایین. فخرالنسا هم آمد و باز شازده پا به زمین کوبید.
سرشب که شازده پیچیده بود توی کوچه، در سایه روشن زیر درختها، صندلی چرخدار را دیده بود و مراد را که همان طور پیر و مچاله توی آن لم داده بود و بعد زن را که فقط یک چشمش از گوشه چادر نماز پیدا بود.
سلام
و زن گفت سلام:
مراد، باز که پیدات شد، مگر صد دفعه نگفتم ...؟
خوب، شازده جون، امواراتم اصلاح نمیشه ، وقتی دیدم شام شب نداریم، گفتم:((حسنی، صندلی را بیار، بلکه کرم شازده کاری بکنه.)
بریدۀ کتابهای مرتبط به شازده کوچولو: رمان
نمایش همه
پست‌های مرتبط به شازده کوچولو: رمان
یادداشت‌ها
