شامل ۴ داستان هست که هر کدام خواننده رو به نحوی درگیر احساسات میکنه و  قلم ساده و گیرایی داره ...فوق العاده بود و به شدت این کتاب رو دوست داشتم و خیلی آرام آرام جلو رفتم که لذتش توی ذهنم ماندگار بشه... 
        

                مثل آثار دیگر کریستی جالب نبود...  هم شلوغ بود هم غیرطبیعی 
        

                کتاب پیچیدگی خاصی ندارد ولی توصیفات قشنگ و طنز زیرکانه ای دارد اینکه خصوصیات مردم آن دوره روسیه را روان و گیرا بازگو میکند جذاب است و حتی دقت کنیم وجه اشتراک  فرهنگی  میتوان با زندگی الان دوران ما پیدا کنیم. و نکته جالب و به نظر من قوی که دارد این است که گوگول در میان داستان با خواننده حرف میزند و بعد دوباره به دل داستان برمیگردد و این برای من تازگی و جذابیت داشت.
        

                نتونستم باهاش ارتباط بگیرم برای همین طول کشید تا تمام بشه...  با اینکه برنده جایزه هم شده ولی شخصا به کسی توصیه نمی کنم برای مطالعه...‌
        

                دلهره آور و وحشتناک بود ... سادیسمی بودن افراد رو نشون میداد ..متن روان بود کشش داشت ولی به شدت ناراحت کننده بود... تم دارکی داشت انرژی خوبی نگرفتم ازش. 
        

                جزو بهترین کتابایی هست که خوندم ... یک‌ رمان فوق العاده از بازماندگان جنگ جهانی و بی رحمی های جنگ و اثرات مخربی که به جا می گذارد. بیشتر  بُعدهای اخلاقی انسان در این کتاب به وضوح به تصویر کشیده شده است مثل : شرافت، وجدان، رذالت، طمع و .... 

        

                فکر نمی کردم باهاش ارتباط بگیرم ولی دوستش داشتم کلی ازش اطلاعات گرفتم متنش خوانا و دلنشین بود اطلاعات تاریخی خوبی داشت.
        

                متنش پرت بود یعنی یه دفعه از وسط یه بحث میرفت توی بحث دیگه و جمله ای که داشت ناتمام میموند. که اونم بخاطر سخنرانی کردن بوده یعنی صوت رو به متن تبدیل کردن
        

                یکی از قشنگ ترین کتابایی بود که خوندم... قشنگ با اوه چند روز زندگی کردم شخصیتش رو خیلی دوست داشتم، قلب مهربونش در عین سختی هایی که در زندگی داشته ... 
        

                کشدار بود و بی مایه...تنها نکته ای که داشت باعث شد ۲ امتیاز بدم بخاطر موضوع ارتباط های اینترنتی و احساسی و مشکلاتی که پیآمد ان هست؛ وگرنه جریان داستان برام اذیت کننده بود و یکی از دلایل هم این بود که از زبان چندین شخصیت داشت جلو می رفت و خیلی سعی کرده بود هیجان و معمایی باشه.
        

                جالب،گیرا، با ترجمه ای روان و زیبا همراه با خلاصه ای از زندگی شوپنهاور ... واقعا از خوندنش لذت بردم باهاش ارتباط گرفتم و جمله به جمله ش رو مثل قطره آبی که بر روی خاک بیافته جذب کردم... 
        

                به نظرم یک تراژدی بود دختری که در ۱۴ سالگی به قتل می رسد و روحش در بهشت نظاره گر خانواده و دوستان و قاتلش است. داستان در یک  سیر یکنواخت جلو می رود و نشون میده که مرگ بچه چه تاثیری روی خونواده ش پدرش مادرش برادر و خواهرش دارد و ریتم زندگی عادی و آرام را از بین می برد... از اون کتابایی هست که نمیتونم بگم خوب یا بد بود کلا متفاوت بود. 
        

                اولین اثر از گراهام گرین بود که می خوندم. نسبت به کتابهایی دیگر در  این زمینه ضعیف تر بود ولی طنزی داشت که باعث می شد کتاب را نیمه تمام نبندم، همچنین فساد نیروی اطلاعاتی بریتانیا رو به تصویر کشیده بود. در کل قابل قبول بود. 
        

                عالی و محشر بود... داستان روان و گیرا ... هر کتابی که می خوانم مانند این است که با یک فرهنگ خاص، عقیده متفاوت، یک زندگی دیگر، تجربه ای کسب می کنم. در این کتاب هم سفری به طایفه ای در نیجریه بود که مثل یک فیلم یا یک مستندشاهد زندگی سنتی آدم هایی بودم که در صلح و با آداب و رسوم عجیب( برای ما) و خاص خود، متحد بودند که با ورود مبلغان دین مسیحیت؛ این یکپارچگی از هم پاشید،  و باعث از هم گسیختگی طایفه و خانواده ها شد.
        

                کتاب در مورد زندگی بومی های آمازون است که دارای فرهنگ و عادتهای عجیب هستند.  روایتگر زندگی شائول دانشجویی که یهودی و دارای ماه گرفتگی صورت است که در پرو زندگی میکند  و در گذر زمان زندگی متمدن و شهرنشینی را ترک میکند و به دل جنگل و مردم بومی آنجا می رود و در نقش قصه گو که قصه های خود را از قبیله های مختلف شنیده و جمع می کند و به بقیه قبیله ها منتقل میکند و به عنوان مردی که حرف می زند شناخته می شود. 
به نظرم کتاب متفاوتی بود و خیلییییی جالب و روان و گیرا... 
یک جمله از کتاب که توی ذهنم حک شد این است:
« بدترین درد این نیست که با همچین صورتی به دنیا بیایی؛ بلکه این است که وظیفه خود را ندانی.»