یادداشت‌های نغمه رحیمی‌پور (76)

          پرسشی در ابتدای داستان مطرح می‌شود،
مخاطب، همراه با حیوانات دیگر به دنبال پاسخ این سوال است،
همین سوال، مخاطب را تا پایان داستان، میخکوب نگه می‌دارد،
پاسخ این سوال، هر چه که باشد، برای همیشه در ذهن کودک باقی خواهد ماند.
        

          در یک متن کوتاه، چندین شخصیت پرداخت می‌شن تا جمع دوستان مولی شکل بگیره‌،
داستانی در مورد دوستی
با یک تعلیق درمیانه‌ی داستان،
با این‌که موضوع ساده و تکراریه ولی تمام صفحات کتاب پر از حرکته،
چرخ فلک بازی،
اسب‌سواری، 
و نقطه‌ی اوج حرکت و پویایی، پرواز مولی با بادکنک‌ها.

پ.ن: شخصیت‌های این کتاب همون‌ها هستند که در کتاب "چه فکر خوبی مولی" حضور دارند. واقعا این بچه‌ها باید قدر مولی رو بدونن. تنها عضو گروه دوستیه که یه کم فکرش کار می‌کنه.😄
        

          عاشق شخصیت خرگوش‌ها شدم،
نیکی خلاقه ولی همه می‌زنن تو ذوقش و اونم اصلا ذوقش کور نمی‌شه، دمت گرم نیکی خرگوش!
ناتان هم با این که خلاق نیست ولی با ایده‌های نیکی همراهه، تنها عضوی از خانواده که نیکی رو درک می‌کنه،
نورا و نلی هم که معلومه اون دو تا دختر دوقلوی پاپیون صورتی هستند،
ولی نشان شخصیت طلایی تعلق می‌گیره به ند که از اول تا آخر یه دیالوگ رو تکرار می‌کنه: ممکن است گم شویم. 🤭

کتاب‌های خانوادگی رو دوست دارم،
که شخصیت‌ها، خونه مجردی ندارن و معلوم هم نیست چند سالشونه و همه‌ی روابط هم منحصر به رفاقت موجودات غیرهم‌جنسه.
شاید اوکراینی بودن نویسنده، در خانوادگی بودن داستان‌هاش بی‌تاثیر نباشه، حداقل آمریکایی نیست، هر چند الان ساکن آمریکاست ولی اصالتش رو حفظ کرده.😎

فقط یه نکته‌ی حاشیه‌ای این‌که این کتاب برای بچه‌های ما که چهار پنج ماه از سال، فقط به خاطر آفتاب نمی‌تونن از خونه برن بیرون و وقتی بارون می‌باره تازه ذوق می‌کنن و می‌پرن تو حیاط، همذات پنداری ایجاد نمی‌کنه.😩

پ.ن: خوشم اومد آخرش نیکی روی حرفش ایستاد. آخه چرا مامانش این‌قدر ضدحال بود؟!
        

          داداش کوچولو خوابیده،
و شخصیت همه را ساکت می‌کند،
دلقک و شوالیه‌ها و قطار و دزدان دریایی و...
چطوری؟
پسر کوچک چطوری به همه‌ی این‌ها دسترسی دارد؟
تعلیق، سوالی در ذهن کودک کاشته می‌شود،
اولین پاسخ در تصویر می‌آید با عروسک دلقک،
شاید کودک در بار اول که کتاب را می‌خواند، متوجه آن نشود ولی در خوانش‌های بعدی از کشف این نکته‌ی ظریف لذت می‌برد.
کتاب بدون اشاره‌ی مستقیم به پاسخ سوال، پایان می‌یابد و مخاطب همه چیز را متوجه می شود
و مثل کتاب دکتر مهربان، دوست دارد برگردد و یک بار دیگر با آگاهی از پاسخ سوال، خودش را درگیر تعلیق دلنشین داستان کند.

کتابی دلنشین و جذاب برای آنهایی که صاحب خواهر و برادر کوچکتر هستند.
        

          همه چی زیر سر بابای داستانه که شب‌ها کتاب‌های تخیل برانگیز برای بچه‌اش می‌خونه،
خب بابای مهربون، قبل از خواب، کتاب چالشی برای بچه نخون که فرداش مربی مجبور بشه، طرح کارش رو کلا عوض کنه.
جدا از شوخی،
بیشتر دلم می‌خواد این کتاب رو بدم به مربی‌های مهدکودک که ببینند چطور میشه برای کلاس طرح درس پویا داشت.
با تشکر از لاک‌پشت کوچولو که وقتی پنگوئن شد، کتابش رو هم به کلاس برد.
        

          کتابی در مورد کار گروهی،
نوشتن،
و دوستی.
دوستان موشی خیلی بامزه‌اند،
بعد از کلی مقدمه‌چینی باز هم همان کار قبلی را می‌کنند
ولی مولی خلاق‌تر از بقیه است.
او فکری می‌کند و تا چند صفحه، مخاطب در حالت تعلیق است که بفهمد مولی چه فکری دارد.
یک تعلیق دیگر، 
در نیمه‌ی ابتدایی داستان وجود دارد، زمانی که هر کدام از حیوانات می‌روند تا در جایی که راحت‌تر هستند، راه‌حلی پیدا کنند.
        

          یک سوال از ابتدای داستان برای مخاطب ایجاد می‌شود،
دکتر مهربان کیه؟
پایان بامزه و کودکانه، پایانی بر این تعلیق است،
تغییر ناگهانی فضا و این‌که متوجه می‌شوی کل داستان حاصل تخیل کودک بوده، باعث می‌شود دلت بخواهد برگردی و کتاب را از اول بخوانی، این بار با توجه به پاسخ سوالی که گرفتی.
        

          تصاویر کتاب خیلی خیلی جذابه،
دو و نیم ستاره‌ای که دادم برای همینه،
مثل بسیاری از کارهای آقای حسن‌زاده، ایده اولیه خلاقانه است،
گرگ داستان شنگول و منگول (شنگل و منگل در این داستان)
خواب می‌بیند،
ولی درون‌مایه ارزش‌مند که نیست، هیچ،
آسیب تربیتی هم دارد،
گرگ، گرگ است حتی اگر با او مهربانی کنی،
درونمایه‌ی کتاب تقلیدی است از کتاب‌های خارجی‌ای که می‌خواهند سفیدشویی از دشمن کنند و تصویری دروغین از صلح نمایش دهند.
        

          دوستش داشتم،
تصاویر خیلی زیبا،
محیط بومی ایران، حیوانات، جنگل، لباس سیاگالش، همگی ایرانی،
روایت تصویری خیلی خوب که کودک را به دقت و تشخیص سیر داستان وا می‌دارد.
        

          تصاویر کتاب خیلی زیباست،
تعلیق داستانی خوب،
مخاطب با روایت تصویری از مساله‌ای باخبر است که شخصیت داستان نمی‌داند،
پایان را مستقیم نگفته و فرصت داده که مخاطب خودش بفهمد.
        

          توجه به زاویه‌ی نگاه هر حیوان 
و تاثیر آن در عکسی که می‌گیرد، جالب است.
فکر زرافه برای هر مشکل هم پایانی غیرقابل پیش‌بینی بود.
        

          کتاب برو حمام،
جلوتر از کتاب بخواب خرگوشیه.
        

          مزیتش به دو جلد دیگه‌ این مجموعه، 
انتقال حس مهربونی و همدلیه.
        

          دوست داشتنی.
برای زیر پنج سال.
برای شش ساله هم خوندم، خوشش اومد.
        

          کودکان درون‌گرا و ساکت، معمولا دیده و درک نمی‌شوند،
مشکلات‌شان تا وقتی که حاد نشده، فهمیده نمی‌شود،
معمولا معلم‌ها و مربیان کاری به کارشان ندارند چون دردسری درست نمی‌کنند،
شناخت بزرگترها از آنها کم است،
کسی نمی‌داند چه جهان عظیم و شاد و رنگارنگی در درون‌شان دارند،
تا وقتی که بزرگ شوند و روش‌های تعامل با دنیای بیرون را بشناسند و بتوانند میان ویژگی‌های خود و خواست‌های اجتماع تعادل برقرار کنند.
        

          این که بخواهی کارهای بزرگ بکنی،
این‌که دنبال رسالتت باشی،
این‌که بخواهی مفید واقع شوی،
دغدغه‌ی همه است،
کوچک و بزرگ ندارد،
و گاهی لازم است برای رسیدن به طلب درونی‌ات،
هجرت کنی.

تصاویر کتاب دوست‌داشتنی و بانمک است.😍
        

          همه‌مون گاهی به خلوت احتیاج داریم،
به خصوص وقتی دور و برمون شونصد تا بچه باشن،
ولی گاهی این خلوت به راحتی به دست نمیاد و مجبوری تا اون طرف کیهان دنبالش بگردی،
و این طبیعیه،
و باز هم طبیعیه که دلت تنگ بشه و بخوای برگردی،
ولی به این معنی نیست که هیچ‌وقت دوباره از شلوغی خسته نشی.

با پیرزنه همذات پنداری کردم.😍
کتاب بامزه و دوست‌داشتنی.
بیشتر به درد مامان‌ها می‌خوره.🤭
        

          وقتی دو نفری بخواهید کاری را انجام بدهید،
حتی اگر دو تا دوست باشید،
حتی اگر کاری به سادگی قدم‌زدن در یک روز بهاری باشد،
به چالش می‌خورید،

مهم این است که بتوانید تعارض را حل کنید،
و سخت نگیرید و به پیشامدها لبخند بزنید،
حتی اگر سرتاپایتان خیس شود،
حتی اگر تا ابرهای بارانی پرصاعقه پرواز کنید.
        

          کتاب قابل توصیه برای سوگ.
        

          می‌شود گفت پیام داستان هر چیز که خار آید روزی به کار آیده،
ولی مساله اینه که با یه موجود زنده طرفیم و نه یک شیء،
موجود زنده‌ای که دنبال مادرش می‌گرده،
به نظرم پیام مناسبی برای کودک ندارد،
توصیه نمی‌کنم.