حتماً شما هم مثل دودو کرمه، خانه‌تان را دوست دارید؛ اما گاهی خانه‌ی دوست داشتنی‌تان را ترک می‌کنید و برای کشف دنیا به سفر می‌روید. شاید هم مثل دودو، همان اول راه، نقشه‌‌تان سوراخ بشود و سفر سه روزه‌تان، سی روز طول بکشد. آن وقت اگر موقع برگشتن، خانه‌تان سر جایش نباشد چی؟!
یعنی چه اتفاقی برای خانه‌ی سیبی دودو افتاده؟!🍎
در این کتاب، فرهاد حسن زاده از وابستگی‌ها برایمان می‌گوید؛ از ناپایداری دنیا...
        

          تصویر گری اش را خیلی دوست داشتم. ترکیب متن نثر و شعری را دوست داشتم. 
شعر هایش اهنگین و قشنگ بود. با زبان غیر مستقیم خوب مفهوم را رسانده بود. 
دبیر تالیف را تاحالا در کتاب کودک ندیده بودم. نمی دانم چرا نسبت به اقای زین العابدین و حضور شتن در تالیف این کتاب حس خوبی داشتم. 
        

          تصویرگری کار را خیلی دوست داشتم اینکه موازی داستان پوسیده شدن سیب را نشان می‌داد. اما چرا دودوکرمه دست و پا داشت؟!
پایان داستان خوب بود اما خود جمله پایانی را دوست نداشتم.
و این جمله‌ها چقدر در فهم بچه‌ها می‌گنجد منظورم به‌طور خاص جمله آخر است: تو راه برگشت با خود فکر کرد انگار همه چیز عوض شده؛ هم چیزهایی که می‌دید، هم چیزهایی که نمی‌دید.
یکی دو جای دیگر هم بود که چنین ابهام‌هایی داشت برای مخاطبی که تفکر انتزاعی هنوز به آن صورت برایش شکل نگرفته است.